Radość czystej miłości - Jan Bilewicz.pdf - KSIĄŻKI CHRZEŚCIJAŃSKIE [PDF] - Belchatow2

Radość czystej miłości

Jan Bilewicz

SPIS TREŚCI

Rozdział

PRZECIW

Czy

współżycie

seksualne

dopełnienie

miłości?

Seks

nie

jest

potrzebą

popędem.

Czy

podejmowanie

życia

płciowego

pomoże

bardziej

udanym

wyborze

męża?

Przedmałżeńskie

doświadczenia

seksualne

są

przeszkodą

udanego

małżeństwa.

Rozdział

KOSZTY

REWOLUCJI

OBYCZAJOWEJ

Rozdział

TWOJE

ŻYCIE

DUCHOWE

Rozdział

PROGRAM

DLA

MŁODYCH

Wytrwale

poszukuj

spotkania

Chrystusem.

Umacniaj

się

Sakramentami.

Staraj

się

poznawać

Chrystusa

żyć

Jego

Ewangelią.

Zachowuj

umiarkowany

post

skupienie.

Staraj

się

odkryć

piękno

wartość

czystości.

Umacniaj

swoją

wolę.

Uważnie

dobieraj

sobie

przyjaciół.

Ogranicz

minimum

albo

zrezygnuj

oglądania

T.V.

Unikaj

pornografii

10.

Zachowaj

skromność

ubiorze.

11.

Konsekwencje

wykroczeń

przeciw

czystości

obyczajów

12.

Konsekwencje

zachowania

czystości

przedmałżeńskiej

OD AUTORA

Rozdział 1 - Za i Przeciw

2.00 nad ranem w jesienną noc. Moja poduszka jest wilgotna a tusz do rzęs, z taką uwagą nakładany, aby

zrobić na Tobie wrażenie, rozmazał sie na nosie i policzkach. Piszą, że jest wodoodporny, ale okazuje się, że

czasami nie wystarczająco na życiowe załamania.

Kiedy godzinę temu odjechałeś urażony w swojej męskiej dumie, uświadomiłam sobie, że wszystko

skończone. Wprawdzie nie powiedziałeś tego wprost, ale wiem że więcej nie zadzwonisz. Usłyszałam tylko:

"Okazałem dosyć cierpliwości, 3 miesiące to wystarczająco długo". Jasne! Chodzić aż 3 miesiące z

dziewczyną, która do ślubu chce pozostać dziewicą! Dziewica i rockowy piosenkarz! Taka kombinacja to

nieporozumienie. Przynajmniej byłeś na tyle miły, że zechciałeś być ze mną przez te 3 miesiące. Inni

stawiają swoje żądania dużo wcześniej.

Nie myśl, że będę do końca życia bez chłopaka Jest sporo takich, którzy zechcą chodzić z dziewczyną z

zasadami, choć może nie są to takie super gwiazdy jak Ty. Nie szkodzi Przynajmniej będę wiedziała, że są ze

mną dla mnie samej, a nie dla seksu.

Ponieważ jesteś przystojny, inteligentny, dowcipny i jeszcze na dodatek nieźle śpiewasz, oczekujesz, że każda

zgodzi się na wszystko, co zechcesz. Rzeczywiście, mam wiele takich przyjaciółek. Może spotkasz jeszcze

niejedną z nich? Dlaczego nie ja?... Kiedy siedzieliśmy obok siebie ostatniego wieczoru, a Ty z gniewem

patrzyłeś na mnie, wszystkie argumenty gdzieś mi uciekły. Mam jednak powody. Powiedziałbyś, że są

idiotyczne i w tej chwili ja też myślę trochę podobnie. Ale być może jutro staną się one dla mnie na nowo

ważne.

Zapytałeś, czy to dlatego, że jestem wierząca.. Gdybym się zgodziła, spowodowałoby to reakcję łańcuchową

i teraz widzę wszystko jeszcze wyraźniej. Nie poszłabym do Komunii św. w niedzielę. Chodzę na Mszę św. z

całą rodziną więc bardzo by to zmartwiło rodziców. Co bym im powiedziała? I tak bym zraniła dwoje ludzi,

których kocham A i sama czułabym się winna i być może w ogóle przestałabym chodzić do kościoła. Nie

jestem święta, ale nie zrezygnuję ze swojej wiary. Wiele znaczy dla mnie. Wierzę w Boga i ta wiara daje

mojemu życiu jakąś zdrową pespektywę. Chcę być praktykująca, ale dla Ciebie, ponieważ nie wierzysz,

Kościół to relikt przeszłośc i. Po prostu nic nie rozumiesz!

Dla naszej generacji "seksualna rewolucja" nie jest już rewolucją. Możemy stanąć z boku i przyjrzeć się jej

skutkom Szczerze mówiąc nie podoba mi się to, co dostrzegam. Gdybym patrząc na starszych znajomych czy

krewnych, mogła z przekonaniem powiedzieć: "Nic im to nie zaszkodziło, są i tak szczęśliwi", może i

zmieniłabym zdanie. Może i teraz w tej chwili byłabym w twoich ramionach. Ale to nie jest tak. Dostrzegam

u tych ludzi wielki brak szczęścia, nawet cierpienie, często przeżyli jakiś osobisty dramat, ponieśli jakąś

klęskę.

Moja starsza o rok siostra żyła ze swoim chłopakiem przez 12 miesięcy. Potem wszystko się rozpadło,

głównie z jego powodu. Była tak zraniona całą tą sprawą! Wiele razy ostrzegała mnie, bym nie dała się

wciągnąć w podobną sytuację. Nie musiała mnie ostrzegać. Wiedziałam dobrze co przeżyła... . I nawet nie

była w ciąży. Nie wyobrażam sobie, co by się działo, gdyby zaszła w ciążę. W końcu zostałaby pewnie

"matką samotnie wychowującą dziecko". Mało kusząca perspektywa! Nie wyszła jeszcze za mąż. Wydaje mi

się, ze to doświadczenie tak głęboko ją zraniło, że w jakiś sposób nawet wypaczyło jej nastawienie do

małżeństwa

Jakie jeszcze powody przychodzą mi do głowy? Wiele. Nasze pokolenie widzi skutki przygodnych miłostek:

choroby, wśród nich AIDS, również komplikacje ginekologiczne, wszystkie konsekwencje przerywania ciąży.

Jest jeszcze jeden powód, mój przystojny Przyjacielu, dla którego chciałabym do ślubu pozostać dziewicą.

To, co miało się rozpocząć dzisiaj, byłoby luźnym związkiem, "chodzeniem ze sobą" bez zobowiązań. Jak

długo by to trwało? Pół roku, rok? Ale nie zawsze, to pewne. Ani ja ani Ty nie jesteśmy gotowi do

małżeństwa Dwie z moich przyjaciółek żyją w taki sposób. Jest to znowu początek łańcuchowej reakcji Kiedy

te związki rozpadną się, przejdą do łóżka kogoś innego. Słyszy się czasami, że dziewczyna po pierwszych

doświadczeniach żałuje tego i potem żyje w czystości, ale to rzadkie przypadki Gdyby siało się to teraz,

kiedy mam 18 lat, z ilu mężczyznami jeszcze spałabym do spotkania tego, za którego wyjdę za mąż? Nie chcę

być dla nikogo "tymczasową partnerką". Oddam się mężczyźnie, z którym będę żyła już do końca życia. Nie

będzie to półroczne spotkanie się głównie dla seksu, ale trwający całe życie odpowiedzialny związek. Będę

kochać i będę kochana bez rozmieniania się na drobne.

Już 3.00. Czuję się lepiej. Powinnam ci była wszystko to powiedzieć ostatniego wieczoru. Ale teraz, kiedy

jeszcze raz wszystko przemyślałam, lepiej poradzę sobie z tym rozstaniem.. Czy zobaczymy się na imprezie u

Marty? Kto będzie trzymał Cię pod rękę? Czy ściśnie mi się serce na Wasz widok? Chyba tak. Straciłam Cię.

Jutro pewnie będę miała zapuchnięte od płaczu oczy, ale zachowałam szacunek dla samej siebie... Chyba

więc jednak nie przegrałam...

Bywa, że młodzi ludzie decydują się na podjęcie współżycia seksualnego przed zawarciem małżeństwa.

Jaki jest sens zachowania czystości? Czy warto być dziewicą? - pytają sami siebie.

Różne argumenty "za" przedmałżeńskim seksem może podsuwać środowisko rówieśnicze, środki masowego

przekazu, literatura.

Jakie są te najbardziej popularne "za":

1. Miłość uprawnia do rozpoczęcia współżycia. Jeżeli para młodych ludzi odda się sobie całkowicie,

pogłębi i ubogaci to jeszcze ich związek. Jeżeli będzie między nimi mniej barier, lepiej się zrozumieją.

Współżycie seksualne to naturalne dopełnienie każdej miłości.

2. Życie seksualne jest konieczne dla higieny psychicznej. Popęd płciowy jest normalnym, biologicznym

impulsem i nie należy go tłumić. Z postępowania wbrew naturze wyniknąć może nerwica czy jakieś inne

destruktywne skutki.

3. Podjęcie współżycia seksualnego jest korzystne dla wyboru przyszłego małżonka, ponieważ sam

popęd płciowy i zaciekawienie nie skłaniają wtedy do zaakceptowania pierwszego partnera, który może być

atrakcyjny seksualnie, ale który okaże się później całkiem nieodpowiedni pod innymi względami.

4. Potrzebne jest pewne praktyczne wychowanie seksualne. Jeżeli dziewczyna wychodzi za mąż, nie

mając za sobą żadnych doświadczeń, nie powinna się spodziewać, że potrafi zadowolić prawdziwego

mężczyznę. Podobnie i mężczyzna powinien zatroszczyć się o swoją edukację seksualną, aby umieć

usatysfakcjonować swoją żonę. Narzeczeni powinni też sprawdzić, czy są dopasowani seksualnie.

Przeanalizujmy po kolei powyższe argumenty, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się

1. Czy współżycie seksualne to dopełnienie miłości?

Badania ankietowe Zygmunta Jaczewskiego wykazały, że tylko 15% mężczyzn kochało swoje partnerki w

chwili podejmowania współżycia. Ponad 80% rozpoczęło je - jak sami przyznają - dążąc jedynie do

osiągnięcia przyjemności seksualnej. A więc to nie miłość chce przedmałżeńskiego współżycia, ale

egoistyczne pożądanie, przynajmniej jednej ze stron. Co to oznacza? W takim wypadku nie traktuje się

kobiety jako pełnowartościowej osoby, ale jak rzecz, której można używać dla własnej przyjemności. Staje

się ona w takim układzie swego rodzaju zabawką. Ma być ładna, pociągająca i zgodzić się na wszystko, na

co on ma ochotę. Mężczyzna chce się nią bawić, nie myśli o małżeństwie i nie ma ochoty być ojcem.

Niestety wiele dziewcząt zgadza się na taką rolę, a wzory życia prezentowane przez środki masowego

przekazu utwierdzają je jeszcze w przekonaniu, że jest to rzecz normalna, że "takie jest życie".

W okresie dojrzewania dominującym mechanizmem zachowania dziewczyny jest poszukiwanie akceptacji.

Nawiązując przyjaźń ze swoim kolegą, nie tyle szuka zmysłowej przyjemności, co akceptacji siebie. Chce

się komuś podobać, pragnie uznania, zrozumienia, trochę czułości. Przy braku aprobaty ze strony

środowiska czy rodziny, pragnienie znalezienia kogoś, kto da jej poczucie wartości, nasila się. Zaczyna

wtedy robić wszystko, żeby zainteresować chłopaka sobą. W końcu, chcąc skuteczniej zatrzymać go przy

sobie, daje mu "dowody miłości". Godzi się na rolę zabawki seksualnej. Nie znajduje jednak miłości, której

szukała. Jest używana, a nie kochana.

"Czułość, delikatność, których dziewczyna oczekuje ze strony chłopaka tracą dla niego znaczenie, kiedy seks

jest łatwo dostępny. Staje się wtedy bezosobowy, a często nawet agresywny i wulgarny".

(Barbara, 1. 23)

Przedwczesne doświadczenia seksualne dziewcząt mogą być również motywowane chęcią zwrócenia na

siebie uwag., poszukiwaniem wrażeń, ciekawością, wypełnieniem wymagań mody na "nowoczesność", itp.

Ale nie do tych celów ma służyć seks. Nie takie jest jego wewnętrzne przeznaczenie. Dlatego doświadczenia

te odczuwane są często jako rozczarowujące i odpychające, zamiast dawać szczęście pozostawiają niesmak:

"Miałam takie poczucie winy! Nie jestem z bardzo wierzącej rodziny, ale wiedzieliśmy w domu co jest dobre

a co złe. Nie kochałam go potem bardziej, ani nie zyskałam szacunku dla siebie. Nic się przez to nie

polepszyło, przeciwnie wiele pogorszyło się".

(Agnieszka, 1. 22)

Doświadczenie życiowe uczy, że przedmałżeńskie stosunki seksualne zamiast pogłębić i umocnić miłość,

niszczą ją. D/leje się tak dlatego, że "partnerzy" nie oddają się sobie całkowicie, bo nie czynią tego na

zawsze. W takim tymczasowym układzie brakuje poczucia emocjonalnego bezpieczeństwa, które jest

podstawą konstruktywnego związku. Uczucie wstydu lub poczucie winy, obawa przed wykryciem, strach

przed ciążą czy zarażeniem się chorobą przenoszoną drogą płciową, wątpliwości co do motywów

postępowania partnera sprawiają, że akt seksualny me jest prawdziwym dzieleniem się sobą z drugą osobą,

jakiego pragnie natura ludzka; nie jest całkowitym oddaniem się sobie nawzajem, ani stapianiem się obojga

w związek, który przerasta pojedynczego człowieka. Prawdopodobnie pozostanie na poziomie koncentracji

na własnych doznaniach zmysłowych. Dlatego epizody tego rodzaju nie są motorem wzrostu

emocjonalnego, lecz powodują raczej jego zahamowanie, bardzo trudne później do pokonania. Osobowość

karłowacieje, jeżeli nie jest zaangażowana w głębokie i trwałe uczucie.

"Jesteśmy stworzeni do miłości, spełniamy się przez nią. Ale miłość to nie sprawa kilku minut spędzonych w

seksualnej gorączce, to sprawa całego życia. Jeżeli jest dojrzała seks przestaje być najważniejszy.

Najważniejszy jest dla niekochających się ludzi Współżycie bez miłości to zwykła kopulacja Może nawet

dawać chwilę przyjemność, choć i tak wątpliwej jakości ale nie szczęście".

(Barbara, 1. 22)

"Miłość nigdy nie może zostać zdominowana przez przyjemność. Prawdziwa miłość jest zdolna do

rezygnacji ze współżycia, kiedy dobro ukochanej osoby tego wymaga Ludzie, którzy nie rozumieją, czym jest

miłość, przeceniają i gloryfikują seks".

(Andrzej, 1. 25)

Podejmowanie współżycia w tak niekorzystnych warunkach, jakie daje narzeczeństwo, czy tylko "chodzenie

ze sobą", świadczy nie tyle o miłości co o niepanowaniu i niekontrolowaniu siebie. W związku takim

dominuje najczęściej pragnienie użycia i zmysłowość. Zmysłowość zaś jest ślepa na osobę. Tak jak przez

pryzmat uprzedzeń, niechęci czy złości nie można dostrzec wartości innego człowieka, jego zalet i talentów,

tak poprzez pryzmat zmysłowości widzi się w drugiej osobie głównie - jeżeli nie jedynie - ciało.

Narzeczony powinien dostrzec i przeżyć fakt, że nie samo ciało stanowi o kobiecości jego narzeczonej, ale

przede wszystkim to, że kiedyś będzie matką, że w jej łonie dokona się wielka tajemnica powołania do

istnienia nowego życia, że właśnie ona posiada niezastąpiony dar zaopiekowania się potomstwem i

otoczenia go matczynym ciepłem, że - jak każda kobieta - otrzymała wspaniałą zdolność obdarzania

bezinteresowną miłością, dzięki której będzie opiekunką domowego ogniska i towarzyszką doli i niedoli

całego życia.

Jak się ma do tego widzenia narzeczonej jako "partnerki seksownej", "wyzwolonej z kompleksów",

"interesującej"? Zauważmy, w jaki sposób mówi się o kobietach. Rzadko słyszy się dziś takie określenia

jak: "dobra", "uczuciowa", "miła", "mądra", "macierzyńska". Przeważnie jest "mało ciekawa", "ładna", albo

najwyższa ocena - "sexy". Zmysłowość uniemożliwia dostrzeżenie tego, co w drugiej osobie jest

najpiękniejsze i najwartościowsze.

Dopiero po przezwyciężeniu niechęci i uprzedzeń do kogoś, odkryjemy jego zalety. Podobnie, dopiero

przezwyciężenie zmysłowości, pozwoli odkryć w kobiecie jej pełnię.

"Narzeczeństwo to czas uczenia się troski o drugą osobę i chronienia drugiej osoby nawet przed własnym

pożądaniem Małżeństwo może przetrwać tylko w oparciu o szacunek i troskę o siebie (...) Myślenie, że życie

małżeńskie to seksualny raj, jest czystą fikcją Nie można stawiać osobistego pożądania, nad dobro i

pragnienia drugiej osoby. Nieopanowane pożądanie, które tak niszczy związki osobowe przed małżeństwem

jest równie destruktywne w małżeństwie".

(Tadeusz, 1. 28)

Co to jest miłość? Czy zakochanie i miłość to to samo? Zaobserwować można następującą prawidłowość:

im więcej w danej społeczności pozamałżeńskiego seksu, tym mniej szacunku dla kobiety, tym więcej

traktowania jej w sposób przedmiotowy, niewolniczy, nawet brutalny. Tym większe jest także niedocenianie

wartości macierzyństwa i posiadania dzieci, a więc w ogóle rodziny. Zauważamy, że zwolennicy swobody

seksualnej silnie zwalczają rodzinę. Najlepszym przykładem jest działalność IPPF - Międzynarodowej

Federacji Planowanego Rodzicielstwa.

Co to jest miłość? Czy zakochanie i miłość to to samo? Miłość to me tylko uczucie, sympatia czy

zakochanie. Dopiero przerodzić się one mogą w prawdziwą miłość. Miłość jest przede wszystkim darem z

siebie samego dla drugiej osoby. W naszej mocy leży danie go lub nie. Zakochanie się w kimś nie jest

wolnym wyborem. Czy można obiecać komuś, że się w nim zakocha? Nie, ponieważ leży ono w sferze

emocji, emocje zaś nie są wolne. Nie możemy obiecać, że zareagujemy emocjonalnie w określony sposób.

Możemy jednak obiecać miłość. Kiedy dwoje ludzi zawiera małżeństwo, przyrzeka sobie wzajemną miłość

do końca życia. Skoro można miłość obiecać musi być ona wolnym wyborem, nie zaś jakąś automatyczną

emocjonalną reakcją. Gdyby miłość nie była wolnym wyborem, w czasie ślubu moglibyśmy wyrazić jedynie

to, co czujemy w danej chwili i mieć nadzieję, że będzie to trwało. Ślub jednak to obietnica, a nie

przewidywanie.

Miłość jest zobowiązaniem do troski o dobro drugiej osoby, a więc czymś więcej niż uczucie, a nawet

czymś niezależnym od istniejących uczuć. Możemy kochać, nie doświadczając stale pozytywnych uczuć.

Właściwie dopóki miłość nie została sprawdzona przez brak wzniosłych i gorących uczuć, nie możemy być

pewni, czy rzeczywiście kochamy. Uczucia przychodzą i odchodzą, miłość pozostaje i trwa. To, że jest

wolnym aktem człowieka, nadaje jej powagę, wartość i znaczenie dla naszego życia. Wiążemy się z kimś

węzłem miłości, ponieważ chcemy tego. Zobowiązanie stanowi o różnicy pomiędzy miłością a zwykłą

sympatią dla kogoś. Jeżeli kogoś kochamy, podejmujemy zobowiązanie. Wypełnienie tego zobowiązania

jest miłością i dopiero to stanowi ojej istocie.

Mąż i żona po wielu latach małżeństwa nie patrzą na siebie tak jak dwoje umawiających się na spotkanie

narzeczonych. Jednak w ich związku jest głębia, wynikająca ze wzajemnego zobowiązania.

Ono daje poczucie bezpieczeństwa. Czujemy się bezpieczni tylko w związkach z tymi, których miłość do

nas nie jest urokiem, pociągiem, ale zobowiązaniem. I nasze poczucie bezpieczeństwa jest tylko tak silne,

jak silna jest nasza wiara w słowo drugiej osoby.

Czujemy się bezpieczni z braćmi czy siostrami, których czasami nawet nie bardzo lubimy. Dzieje się tak,

ponieważ wiemy, że cokolwiek się stanie i cokolwiek będą do nas czuli, nie odrzucą nas, przynajmniej kiedy

znajdziemy się w potrzebie. Gdybyśmy np. zachorowali i wymagali stałej opieki do końca życia, rodzice

zajęliby się nami. A kiedy oni by umarli, robiliby to bracia czy siostry. To jest właśnie miłość: związek, na

którym można polegać, zobowiązanie tak głębokie i radykalne jak ludzka wolność. Kiedy zastanawiamy się,

czy kochamy kogoś wystarczająco mocno, by zawrzeć z nim związek małżeński, zapytujemy samych siebie,

czy chcemy i możemy podjąć zobowiązanie na całe życie.

Mówi się, że seks jest wyrazem miłości. Skoro jest wyrazem miłości, której istotą jest zobowiązanie, to bez

tego zobowiązania sam seks jest kłamstwem.

"Ci, którzy współżyją przed ślubem, ponieważ "czują", że moją do tego prawo, nastawiają się na

przyjemność. Uczą się, że pożądanie i przyjemność mogą brać górę nad obowiązkiem i zobowiązaniem To

prosta droga do zdrady. Małżonkowie muszą robić to, co dobre dla obu stron, a nie to, na co mają aktualnie

ochotę. Dobro małżonków i rodziny, z którego wynika prawdziwe szczęście jest ważniejsze niż przyjemność.

Trzeba je stawiać na pierwszym miejscu i podporządkować mu swoje pragnienia i pożądania".

(Robert, 1. 29)

Radość czystej miłości - Jan Bilewicz.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: