1

Dyrektywa 92/58/EWG

w sprawie minimalnych wymagań dotyczących znaków bezpieczeństwa i/lub zdrowia w miejscu pracy

(dziewiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16. ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

2006-02-06

Zakres regulacji Dyrektywy

Regulacje zawarte w Dyrektywie zobowiązują pracodawcę, aby wszędzie tam gdzie nie można zlikwidować zagrożenia innymi środkami – umieszczać odpowiednie znaki bezpieczeństwa. Określają one w szczególności minimalne wymagania jakie powinny spełniać znaki bezpieczeństwa, w tym rodzaje i wzory znaków oraz zasady ich stosowania. Wymagania tam zawarte dotyczą w szczególności:

– znaków bezpieczeństwa dotyczących zakazu, ostrzegawczych, informacyjnych, ewakuacyjnych i przeciwpożarowych,

– oznakowania zbiorników i rurociągów z niebezpiecznymi substancjami lub preparatami chemicznymi,

– oznakowania sprzętu przeciwpożarowego,

– znaków używanych do oznaczania przeszkód, niebezpiecznych miejsc i tras ruchu,

– sygnałów świetlnych i dźwiękowych,

– komunikatów słownych i sygnałów ręcznych.

Stan wdrożenia do prawa polskiego

Obecnie prawo polskie uwzględnia wszystkie postanowienia Dyrektywy 92/58/EWG. Postanowienia te zawarte są w szczególności w:

– rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650),

–  rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 121, poz. 1138),

– rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 14 marca 2003 r. w sprawie sposobu oznakowania miejsc, rurociągów oraz pojemników i zbiorników służących do przechowywania lub zawierających substancje niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne (Dz. U. Nr 61, poz. 552),

– Polskich Normach (np. PN-N-01255:1992 Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa).

Skutki wdrożenia Dyrektywy do prawa krajowego

Wdrożenie postanowień Dyrektywy nie spowodowało obciążenia pracodawców dodatkowymi kosztami, a w przypadku rozporządzenia Ministra Zdrowia, o którym mowa wyżej, spowodowało uporządkowanie i uszczegółowienie ustaleń zawartych już wcześniej w przepisach bądź Polskich Normach.