Harlan Thomas - Klątwa Imperium 1 - Cień Araratu.pdf - Książki pdf - annamaria6696

THOMAS HARLAN

Klatwa Imperium #1 Cien

Araratu

Przełożył Janusz Ochab Prószyński i S-ka

Tytuł oryginału:

THE SHADOW OF ARARAT

Projekt okładki: Piotr Łukaszewski

Redakcja: Jacek Ring Redakcja techniczna: Małgorzata Kozub

Korekta: Mariola Będkowska Łamanie komputerowe: Ewa Wójcik ?

ISBN 83.7337.955.x

Fantastyka

Wydawca: Prószyński i S-ka SA 02-651 Warszawa, ul. Garażowa 7 Druk i oprawa:

Drukarnia Naukowo-Techniczna SA Warszawa, ul. Mińska 65

Dla mamy i taty, którzy wysłali mnie w tę długą i krętą drogę. Dzięki!

DELFY, ACHAJĄ: 710 AB URBE CONDITA (31 p.n.e.) Greczynka podniosła ręce.

Jedwabny fioletowy woal zsunął się powoli na ziemię, odsłaniając jej blade,

królewskie oblicze. W półmroku wąskiego pokoju błysnęły błękitne oczy. Na blade

ramiona kobiety spływała kaskada kruczoczarnych włosów. Dym ze szczeliny unosił

się wokół niej, kiedy stanęła w błagalnej pozie. Daleko za nią, na skąpanej słońcem

plaży przed świątynią, dudniły głucho bębny. Czekała cierpliwie i spokojnie.

Wreszcie, kiedy nieregularny rytm bębnów wsączył się w jej krew, a gorzki dym

oszołomił ją i pozbawił sił, w ciemności zalegającej za blaskiem ognia poruszyła się

jakaś postać. Błysnęły kosmyki białych włosów. Pomarszczone palce dotknęły

krawędzi zardzewiałego trójnogu z brązu. W dymie pojawiła się jakaś twarz, a

królowa z trudem stłumiła grymas przestrachu. W odróżnieniu od jarmarcznych

pokazów w Siwie, tutaj nie było wspaniałego chóru kapłanów odzianych w szaty

przetykane złotą nicią i obszywane perłami, nie było monumentalnych budynków i

kopulastych sklepień z granitu, a tylko wąski ciemny pokój w maleńkim budynku

ustawionym na stromym zboczu greckiego wzgórza. Jednak w Siwie przemówieniu

wyroczni nie towarzyszył paraliżujący strach.

Tutaj sybilla była stara i pomarszczona, w jej pozbawionych wyrazu oczach tlił się

tylko posępny czerwony odblask płomieni migocących w skalnej rozpadlinie. Usta

staruchy się poruszyły, lecz nie wypłynął z nich żaden dźwięk. Powietrze zadrżało, a

królowa poczuła z przerażeniem, że słowa docierają prosto do jej umysłu, formują

się, kompletne i czyste, w jej myślach. Zadrżała i cofnęła się o krok, dłońmi łapała

powietrze, bezskutecznie usiłując zatrzymać potok obrazów. Krzyknęła ze strachu i

rozpaczy. Pusta twarz rozpłynęła się ponownie w ciemności za trójnogiem i

szczeliną. Ogień buchnął obłokiem iskier, a potem nagle zgasł.

Królowa leżała na szorstkich kamieniach posadzki, szlochając w bezsilnej złości,

kiedy do komnaty wbiegli strażnicy, by zobaczyć, co się jej stało. Wizja ukazała jej to,

co pragnęła zobaczyć, a nawet więcej.

Harlan Thomas - Klątwa Imperium 1 - Cień Araratu.pdf