Paweł Pollak - Gdzie mól i rdza.pdf - Paweł Pollak - uzavrano

POLLAK PAWEŁ

Gdzie mól i rdza

Prolog

Napięta cięciwa drgała niedostrzegalnie przed wypusz-

czeniem śmiercionośnej strzały. Mężczyzna, którego miała

zabić, wpatrywał się z rosnącym przerażeniem w grot. Szarp-

nął się. Nie chciał umierać. Jeszcze nie. Mówią, że kiedy czło-

wiek się starzeje, godzi się z myślą o śmierci, ale to

nieprawda. Może innych jego śmierć nie wzrusza, uważają,

że swoje przeżył, ale stary czepia się życia tak samo jak mło-

dy, też oczekuje, że przyniesie mu w przyszłości coś, czego do-

tąd nie zaznał.

Szarpnięcie się nic nie dało. Sznur wpił się tylko dotkli-

wiej w przeguby dłoni i kostki nóg. Próbował się przewrócić,

żeby zejść z linii strzału, ale fotel, do którego został przywią-

zany, był na to za stabilny. Może by się udało, gdyby zabójca

posadził go na krześle...

Zabójca?! Dlaczego tak o nim myśli?! Przecież wciąż żyje.

Może to tylko blef. Albo głupi kawał. Bardzo głupi kawał.

Albo potworny eksperyment. Czytał gdzieś, że hitlerowcy tak

eksperymentowali na Żydach. Wsadzali ofiarę do wanny, wią-

zali ręce z tyłu, przesuwali czymś ostrym po przegubach, su-

gerując przecięcie żył, po czym powoli wpuszczali do wody

czerwoną farbę. I Żyd, choć cały i zdrowy, umierał.

Może ten łobuz bawi się w coś podobnego. Powiedział, że

grot jest posmarowany kurarą, bo chce sprawdzić, jak zadzia-

ła taka odwrotność placebo. To stąd cały ten cyrk z wiązaniem

i odwlekaniem strzału — żeby uwierzył w jego mordercze in-

tencje, żeby naprawdę zaczął się bać. W rzeczywistości strzała

nie wyrządzi mu najmniejszej krzywdy, tylko zadraśnie bez

dalszych konsekwencji, żadna trucizna nie dostanie się do je-

go krwiobiegu. Tak, nie może dać się nabrać, bo wtedy umrze

jak ten Żyd w wannie, po prostu ze strachu. Za wszelką cenę

musi zachować spokój.

Wbrew temu postanowieniu z jego gardła wydobył się dzi-

ki krzyk o ratunek. Stłumiony natychmiast przez knebel we-

pchnięty do ust i zabezpieczony szeroką taśmą klejącą. Znowu

się szarpnął, ale efekt był taki sam jak poprzednio.

Wbił wzrok w strzałę i zaczął się modlić; nie wiedział, czy

do niej, czy do Boga — do Boga nie modlił się, odkąd trzydzie-

ści lat temu zabrał mu córkę. Żeby chybiła, przeleciała obok

niego, wbiła się w szafę za plecami. Modlitwa nie dodała mu

otuchy, ale przypomniał sobie coś innego. Umierającemu czło-

wiekowi przesuwają się przed oczami obrazy z jego życia.

Gdyby rzeczywiście miał umrzeć, widziałby je teraz w miejsce

tego grotu. To najlepszy dowód, że jeszcze nie wybiła jego go-

dzina. Jeszcze będzie mu dane cieszyć się życiem!

I w chwili, gdy to pomyślał, zwolniona cięciwa wypuściła

strzałę, świst przeciął powietrze. Mężczyzna poczuł ostry ból

w okolicach przepony. Ze zdumieniem spojrzał na pręt zakoń-

czony piórami wystający z jego brzucha. Zdążył jeszcze tylko

się napomnieć, że nie wolno mu uwierzyć, jakoby strzała nio-

sła truciznę. Potem zwiotczały mu mięśnie, klatka piersiowa

nie zdołała unieść się w oddechu i nie minęło pół minuty, jak

Paweł Pollak - Gdzie mól i rdza.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: