Wspaniałe lekarstwa z owoców głogu
Głóg dwuszyjkowy to ciernisty krzew, a niekiedy niewielkie drzewo z rodziny Różowatych, występujące w Europie, Azji i północnej Afryce. W Polsce jest powszechny w niższych partiach górskich oraz na terenach nizinnych zachodnich po Wyżynę Małopolską, Kujawy i Pomorze. Rośnie w lasach i zaroślach. Często spotykany w parkach, także w żywopłotach. Głóg dwuszyjkowy osiąga wysokość do 5 m. Liście tylko na szczycie płytko wcięte, trójklapowe, od góry ciemnozielone, połyskujące, spodem jaśniejsze. Kwiaty białe, promieniste, pięciokrotne, o 2 lub 3 słupkach. Owoc czerwony, jajowaty lub kulisty z 2 lub 3 pestkami bez osłony. Kwitnie w maju lub czerwcu.
Do leczenia zbiera się rozkwitające kwiatostany z 2-5 najbliższymi liśćmi i suszy możliwie prędko, rozłożone cienką warstwą, najlepiej w pomieszczeniu ogrzewanym w temp. do 30°C lub w warunkach naturalnych w miejscach zacienionych i przewiewnych. Kwiaty muszą mieć po wysuszeniu biało kremową barwę. Suszone zbyt długo lub pogniecione przy zbiorze łatwo ciemnieją i tracą wartość. Otrzymanym surowcem są kwiatostany głogu – Inflorescentia Crataegi, zwane także często kwiatami głogu – Flos Crataegi.
We wrześniu zbiera się także w pełni dojrzałe owoce, ale jeszcze nie przejrzałe, gdy już nabrały barwy ciemnoczerwonej, lecz są jeszcze twarde. Suszy się je w suszarni ogrzewanej, początkowo w temp. około 30°, następnie dosusza w temp. do 50°C, rozłożone cienką warstwą, przy dobrej wentylacji, aby nie ściemniały. Otrzymuje się jako surowiec owoc głogu -Fructus Crataegi. Taką samą wartość mają także kwiaty i owoce głogu jednoszyjkowego – Crataegus monogyna Jacq. Gatunek ten jest też ciernistym krzewem lub drzewem o kwiatach białych, rosnącym dziko w naszym kraju. Sadzony często w parkach głóg szkarłatny – Crataegus intricata Lange, o kwiatach czerwonych, nie nadaje się do użytku leczniczego. Pochodzi z Ameryki Pomocnej.
Te cenne owoce (skład owoców zbliżony jest składu kwiatów) zawierają bardzo dużo leczniczych składników:
· Procyjanidyny – spowalniają pracę serca i obniżają ciśnienie krwi.
· Katechiny – mają działanie ściągające
· Witaeksyna – poprawia przepływ wieńcowy
· Rutyna i kwercetyna – uszczelnia naczynia krwionośne
· Kwasy organiczne
· Trójterpeny
· Fitosterole
· Karoteny
· Witaminy z grupy B
· Witamina C
· Związki żelaza, wapnia magnezu, fosforu, krzemu, potasu, selenu.
Lecznicze działanie głogu wykorzystywane jest przede wszystkim w leczeniu serca. Uelastycznia jego tkanki, poprawia wydolność mięśnia sercowego. Zwalnia akcję pracy serca tym samym zmniejsza się zapotrzebowanie na tlen i chroni przed niedokrwieniem. Głóg delikatnie obniża ciśnienie krwi, wykazuje działanie uspakajające i przeciwmiażdżycowe. Preparaty i lekarstwa zwiększają zdolności adaptacyjne naszego organizmu oraz odporność na stres. Działa uspokajająco, łagodzi depresje oraz dodaje odwagi i podnosi na duchu. Poprawia pamięć, łagodzi zawroty i bóle głowy.
Medycyna chińska stosuje suszone owoce głogu w leczeniu niestrawności. Zaleca się szczególnie przy wzdęciach lub przy uczuciach pełności w żołądku – głównie po posiłkach tłustych. W tych i podobnych przypadkach poprawia trawienie i działa rozkurczowo.
Kuracje preparatami z głogu przez dłuższy czas likwidują większość schorzeń związanych z sercem. Jeśli osoba, której organizm wykazuje tolerancje na głóg może bez obaw stosować przez okres wielu miesięcy bez obawy przedawkowania. W nielicznych przypadkach poprzez spowolnienie pracy serca następowała arytmia. Osoba taka nie może stosować głogu.
Pozytywne działanie głogu można odczuć w niedługim czasie po rozpoczęciu kuracji (mniejsze tętno), ale konkretne działanie po ok. 2 miesiącach.
Przetwory z głogu
Napar z głogu – Szklankę zawierającą 1-2 łyżeczki rozdrobnionych owoców głogu zalewamy wrzątkiem. Po upływie 20 min. należy zamieszać i odcedzić. Pić 2 do 3 razy dziennie po szklance przestudzonego naparu. Można dosłodzić miodem.
Nalewka z głogu – Zalewamy 3 litrami czystej wódki słój w którym znajduje się 1 kg roztłuczonych owoców. Po szczelnym zamknięciu odstawiamy ciepłe miejsce na co najmniej 1 miesiąc często wstrząsając słojem. Po tym czasie w celu uzyskania dobrego smaku i aromatu dodajemy – litra miodu. Po wymieszaniu ponownie odstawiamy na 1 miesiąc, może być dłużej będzie lepsza. Dawkowanie po 1 łyżeczce 2-3 razy dziennie jako środek przeciw nadciśnieniu, w stanach lękowych lub przy bezsenności.
Odwar z głogu – Zalać jedną łyżeczkę kwiatów 2/3 szklanki ciepłej wody. Ogrzewać powoli pod przykryciem, gotować równe 2 min i przecedzić. Zioła na sitku przelać taką ilością ciepłej wody, aby otrzymać ogółem 2/3 szklanki odwaru. Pić dwa razy dziennie po 2/3 szklanki świeżo przygotowanego odwaru po jedzeniu, w dolegliwościach sercowych, nadciśnieniu i zmianach miażdżycowych.
Zioła w nadciśnieniu – Zmieszać po 30 g rozdrobnionych owoców głogu, ziela jemioły, ziela skrzypu oraz 15 g ziela glistnika. Zalać jedną łyżkę ziół jedną szklanką wrzącej wody i naparzać pod przykryciem 15 min, po czym przecedzić. Pić 2-3 razy dziennie po 1 szklance między posiłkami w łagodnych stanach nadciśnienia tętniczego.
Gotowe przetwory z głogu
Preparaty z głogu
Nalewka głogowa, Tinctura Crataegi – Wyciąg alkoholowy z wysuszonych kwiatostanów. Działanie i zastosowanie analogiczne do intraktu. Dawki 20-40 kropli 2-4 razy dziennie w 1/4 szklanki wody. Korzystnie jest łączyć z nalewką konwaliową lub nalewką z ziela miłka. Stosować z przepisu lekarza.
Cardiosan – Zalać jedną łyżkę ziół 1/2-1 szklanką gorącej wody i naparzać pod przy kryciem 15 min. Odstawić na 15 min i przecedzić. Pić 1/2-2/3 szklanki naparu 1-3 razy dziennie po jedzeniu w niedomogach sercowych, zwłaszcza wieku starszego, szczególnie kołataniu serca, niemiarowości oraz skłonności do obrzęków -po konsultacji z lekarzem.
Sklerosan – Dwie łyżki ziół zalać 2.5 szklankami ciepłej wody, ogrzewać do wrzenia i gotować łagodnie pod przykryciem 3-5 min. Odstawić na 15 min i przecedzić. Pić 1/2-2/3 szklanki 2-4 razy dziennie po jedzeniu w początkowych stanach miażdżycy.
Intrakt z głogu, Intractum Crataegi – Wyciąg alkoholowy ze świeżych kwiatostanów zawiera wszystkie związki czynne głogu. Stosuje się w przewlekłych schorzeniach serca, przede wszystkim starczych zmianach w układzie sercowo-naczyniowym, także w zaburzeniach krążenia mózgowego na tle miażdżycowym, w napadowym kołataniu serca i dolegliwościach wieńcowych. Dawki 20-50 kropli do 1/2 łyżeczki w 1/4 szklanki wody 2-4 razy dziennie po jedzeniu.
Passispasmina – Dorosłym zaleca się po jednej łyżeczce 3-6 razy dziennie po jedzeniu w zaburzeniach nerwowych, niepokoju i trudności w zasypianiu; przy bezsenności – podwójną dawkę przed snem. Dzieciom podawać 1/2 łyżeczki.
Neospasmina płyn – 2-5 razy dziennie po jedzeniu po jednej łyżeczce w nadmiernym pobudzeniu nerwowym lub po 1 łyżce stołowej przed snem jako środek ułatwiający zasypianie i nieco obniżający ciśnienie krwi.
Źródła: Wikipedia, Poradnik uzdrawiaczaŹródło: Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie – Aleksander Ożarowski i Wacław Jaroniewski
zbyszekg4