choroby bydła 1.odt

(37 KB) Pobierz

OSPA – Variola

Pokswirus

·                     powstawanie swoistej osutki na skórze i graniczących z nią błonach śluzowych

·                     ospa bydła, koni i świń (+ ludzi)              → zmiany wysiękowo-zapalne w naskórku

·                     ospa owiec i kóz                                          → zmiany wysiękowo-zapalne w skórze właściwej

·                     ospa ptaków                                          → zmiany wytwórcze w naskórku z rozplemem komórek nabłonkowych

·                     u ludzi i owiec, a także niekiedy kóz i świń osutka występuje na całym ciele

·                     u bydła, koni i wielbłądów osutka ma zazwyczaj charakter miejscowy

 

Stadia ospy u ludzi, bydła i koni

§                     różyczkowe zaczerwienienie skóry (stadium erythematosum, roseola variolosa) – czerwone plamki

§                     grudki (stadium papulosum) wielkości ziarna prosa

§                     wielokomorowy pęcherzyk (stadium vesiculosum) o perłowym połysku, wielkości ziarna grochu, z charakterystycznym zagłębieniem na czubku (pępek)

§                     ropna krosta (stadium pustulosum)

§                     brązowy strup (stadium crustosum)

§                     odpadanie strupów (stadium decrustationis), pozostawanie blizn poosiowych

§                     ew. obecność krwi w pęcherzykach u ludzi – ospa czarna (variola nigra)

 

Ospa krów – Variola vaccinia

§                     wirus ospy bydła (poxvirus bovis) i wirus krowianki (poxvirus officinale)

§                     zakażają się głównie krowy w okresie laktacji

§                     zakażenie poprzez rany na strzykach, oraz drogą oddechową (tylko dla wirusa ospy bydła)

§                     ciałka wtrętowe (okrągłe / owalne / sierpowate) (barwiące się hematoksyliną / metodą Giemsy / barwnikami na tłuszcz)

o                   Paschena lub Prowazeka                            zwierzęta

o                   Borella lub Bollingera                            ptaki

o                   Guarnierego                                          ludzie

§                     ♂ dotyczy głównie moszny, dotyczy skóry strzyków i wymienia

§                     w ciężkich przypadkach wykwity ospowe mogą pojawić się na skórze śluzawicy, głowy, szyi, przyśr. części ud, sromu

§                     proces chorobowy trwa około 3 tygodni (krosty odpadają po około 2 tygodniach)

§                     przebieg łagodny, o ile nie dojdzie do wtórnych zakażeń

 

Rzekoma ospa krów – Pseudovariola bovum

§                     Virus paravacciniae

§                     szerzy się głównie mechanicznie czasie doju

§                     grudki koloru pomarańczowego ciemnieją, pokrywają się delikatnym strupem, który odpadając nie pozostawiają blizn

§                     część grudek przechodzi w pęcherzyki (na ogół większe niż w ospie prawdziwej), bez zagłębień, nie przechodzą w krosty

§                     ustępowanie zmian trwa 3-4 tygodnie

 

GRUDKOWE ZAPALENIE JAMY USTNEJ BYDŁA – Stomatitis pustulosa bovum

Wirus z grupy ospy, wykazujący podobieństwo do wirusa niesztowicy

·                     szczególnie wrażliwe młode bydło oraz niekiedy człowiek

·                     przenoszenie przez kontakt bezpośredni, a także zakażoną paszę; duża zakaźność (100%), łagodny przebieg

·                     2-20cm różyczko podobne przekrwienia na śluzawicy i w okolicy otworów nosowych

·                     plamki → grudki (1-2cm średnicy) otoczone przekrwieniem → martwica → nadżerki → wygojenie po 8 dniach

·                     charakterystyczne:

o                   tworzenie się koncentrycznych, różnobarwnych pierścieni

o                   nigdy nie powstają pęcherze

o                   obecność kwasochłonnych ciałek wtrętowych w cytoplazmie komórek nabłonkowych

·                     przebycie choroby daje tylko krótkotrwałą odporność

·                     diagnostyka różnicowa: początkowo pryszczyca lub ospa, w późniejszym etapie – Mucosal Disease

 

WIRUSOWA BIEGUNKA I CHOROBA BŁON ŚLUZOWYCH BYDŁA – Bovine virus diarrhea – Mucosal Disease

SYNDROM VD-MD

Togawirus

·                     chorują głównie zwierzęta młode

·                     zakażenie najczęściej drogą pokarmową, namnażanie wirusa w błonie śluzowej przewodu pokarmowego, poprzez krew do innych błon śluzowych, do których ma szczególne powinowactwo

·                     nieżytowe zapalenie bł. śluzowej j. ustnej, ogniska martwicowe otoczone obwódką przekrwienia i czerwone nadżerki na podniebieniu twardym, dziąsłach i błonie śluzowej policzków

·                     charakterystyczne:

o                   podłużne, brudno brązowe nadżerki w przełyku

o                   szarobiałe, łatwo oddzielające się wyniosłości z komórek martwiczych w przełyku

·                     diagnostyka różnicowa opiera się na wykluczeniu innych schorzeń, zwłaszcza pomoru i głowicy bydła

 

Virus diarrhea

§                     enzootycznie, szerzy się bardzo szybko w stadzie (do 100% pogłowia), śmiertelność niska – kilka %

§                     utrata apetytu, ↑ temp. ciała, biegunka

§                     kał płynny, brunatno-zielonkawy, domieszka krwi i strzępy włóknika

§                     niekiedy ślinienie, zapalenie spojówek, skąpy wypływ z nosa

 

Mucosal disease

§                     sporadycznie, zakaźność i zachorowalność mniejsza, ale śmiertelność może dochodzić do 90%

§                     wzrost temp. ciała (42˚C) i brak apetytu

§                     klinicznie dominują objawy ze strony błon śluzowych j. ustnej, górnych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego

§                     obfite ślinienie, łzawienie, wypływ z nosa (zasycha w postaci strupów na śluzawicy), biegunka

§                     odwodnienie organizmu, śmierć po 1-2 tygodniach

 

PRYSZCZYCA – Stomatitis aphthosa epizootica / Aphthae epizooticae

Picornawirus

·                     ostra choroba zakaźna o dużej zakażalności (drogą alimentarną lub aerogenną), występująca u przeżuwaczy i świń

·                     liczne wektory (zakażone bezobjawowo bydło, ludzie, zwierzęta domowe, ptactwo dzikie, owady, woda, pasza, odpadki)

·                     pęcherze pierwotne na błonie śluzowej podniebienia miękkiego, w jamie nosowej, przełyku oraz tylnej części jamy ustnej → krew → namnożenie w narządach → wiremia → pęcherze wtórne w tkankach nabłonkowych widoczne makroskopowo (głównie bł. śluzowa jamy ustnej oraz skóra wymienia i okolicy racic)

·                     największe stężenie wirusa w płynie pęcherzy w okresie tworzenia się pęcherzy wtórnych

·                     u krów ciężarnych dochodzi do ronień w skutek uszkodzenia przez wirus płodu

·                     pęcherze rozwijają się w warstwie kolczystej nabłonka – rozpad i liza leżących obok siebie komórek

·                     sąsiadujące pęcherzyki łączą się w wielokomorowe pęcherze

·                     warstwa rozrodcza nie ulega uszkodzeniu – szybkie gojenie się ran

·                     pojedyncze lub mnogie pęcherze, wielkości nawet jaja kurzego, występują głównie na bezzębnym brzegu szczęki

·                     12-24h → pękanie pęcherzy, powstawanie nadżerek → restitutio ad integrum / wtórne zakażenie

·                     nadżerki obrzeżone strzępkami resztek sklepienia pęcherzy są charakterystyczne dla pryszczycy

·                     śladem po wygojeniu się nadżerek są leukoplakie (ogniskowe, białawe zgrubienia naskórka)

·                     okrągłe, ciemnobrunatne strupy w żwaczu i księgach

·                     pęcherze, nadżerki, owrzodzenia, strupy przede wszystkim na szczytach fałdów żwacza

·                     pęcherze również na skórze u podstawy rogów, szpary miedzyracicznej, na wymieniu i strzykach – czasami może dojść do oddzielenia się koronki od rogu  racicy – powikłania bakteryjne – zejście puszki rogowej lub zanokcica

·                     dno nadżerek stanowi warstwa brodawkowata

·                     złośliwa postać pryszczycy przebiega z nierodnym zapaleniem mięśnia sercowego – martwica rozpływna

o                   bez pęcherzy, ale z częstymi zejściami śmiertelnymi

o                   głównie młode, dobrze odżywione bydło

o                   zmiany głównie na terenie ściany lewej komory i w przegrodzie serca

 

PĘCHERZYKOWE ZAPALENIE JAMY USTNEJ – Stomatitis vesicularis

Rabdowirus

·                     u człowieka przebiega grypopodobnie (dreszcze, złe samopoczucie, zapalenie bł. śluzowej j. ustnej i migdałków)

·                     zarażenie przez kontakt bezpośredni (lub owady ssace krew) – poprzez drogi oddechowe lub przewód pokarmowy

·                     w zakażonych stadach choroba może objąć nawet 30-75% zwierząt

·                     pęcherzyki pierwotne w miejscu wniknięcia (wargi, podniebienie twarde, śluzawica, nozdrza) → krew → błona śluzowa jamy ustnej i skóra strzyków i racic (kopyt) → pękanie po 24h → nadżerki gojące się przez 3 tygodnie

·                     diagnostyka różnicowa: pryszczyca, ospa u koni, oraz wysypka pęcherzykowata i choroba pęcherzykowata u świń

 

ENZOOTYCZNE ZAPALENIE PŁUC BYDŁA – Bronchopneumonia enzootia bovum

ENZOOTYZNA BRONCHOPNEUMONIA CIELĄT / PARAINFLUENZA BYDŁA

Mykso- i Paramyksowirus parainfluenzy (PI-3), ponadto rinowirusy, adenowirusy, mikoplazmy, wirus zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy (IBR), reowirusy, wirus biegunki i choroby błon śluzowych (wirus YD-MD) i inne

·                     łagodny przebieg – zapalenie oskrzeli, tkanki około oskrzelowej i śródmiąższowej

·                     zakażenia głównie drogą aerogenną – ułatwione wejście dla zakażeń bakteryjnych

·                     wzrost temperatury ciała, osłabienie, brak apetyt, łzawienie, surowiczo-śluzowy wypływ z nosa

·                     objawy nieswoiste:

o                   limfohistiocytarne nacieki tk. śródmiąższowej + szkliste, kwasochł. bł. w prz. pęcherzykowych i pęcherzykach

o                   proliferacja nabłonków pęcherzyków i oskrzeli – zwężenie światła i możliwa niedrożność

·                     objawy swoiste dla poszczególnych wirusów

o                   PI-3                            → komórki olbrzymie

                            → kwasochłonne śródplazmatyczne i śródjądrowe ciałka wtrętowe, zanikające po 7 dniach

o                   adenowirusy              → powinowactwo także do przewodu pokarmowego, śródjądrowe ciałka wtrętowe

                            martwica nabł. z następowym zarostowym zap. oskrzelików (bronchiolitis obliterans)

o                   rinowirusy              → złuszczanie nabłonków, powstawanie komórek olbrzymich

                            → silna proliferacja okołooskrzelowa komórek limfoidalnych

BIAŁACZKA – Leucaemia bovum

Wirus białaczki bydła – Bovine leukemia virus (BLV)

·                     wirus ma szczególne powinowactwo do komórek układu limfatycznego i można go stale wykazać w limfocytach chorego

·                     forma enzootyczna (enzootyczna białaczka bydła – EBB) oraz forma sporadyczna (białaczka sporadyczna)

·                     morfologicznym wykładnikiem jest rozplem kom. układu limfatycznego w postaci guzków w różnych narządach

(u < 5% zakażonych zwierząt – „chłoniakomiesak (lymphosarcoma)” / „chłoniak złośliwy (lyphoma maligan)”)

·                     stadium przedkliniczne (hematologiczne) i stadium kliniczne (guzowate)

·                     w powstawaniu i rozwoju białaczki biorą udział liczne czynniki usposabiające

·                     bydło jest prawdopodobnie najbardziej narażone w pierwszych dniach swojego życia

·                     przenoszenie choroby następuje zarówno drogą pionową (z matki na potomstwo), jak i poziomą

 

Zmiany w węzłach chł...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin