Świat przedstawiony - jak analizować? - Analiza postaci literackiej
·
· 1
· 2
· 3
· 4
· 5
( 13 Votes )
Jak analizować i interpretować? - Jak analizować epikę?
Spis treści
Świat przedstawiony - jak analizować?
Analiza kompozycji
Analiza fabuły
Analiza czasu akcji
Motywacja świata przedstawionego
Analiza przestrzeni
Analiza postaci literackiej
Analiza treści dzieła
Bibliografia
Powiązane teksty
Wszystkie strony
Strona 7 z 10
postać literacka
Wymień postacie literackie.
Sprawdź czy występuje tu bohater zbiorowy.
Na jakiej motywacji opiera się konstrukcja bohaterów:
· motywacja społeczna
· motywacja biologiczna
· motywacja psychologiczna
Kto jest tytułowy bohaterem?
Kto jest głównym bohaterem?
Opisz wymienionych bohaterów pod kątem:
· ich wpływu na akcję:
· aktywny (jego działanie wpływa na przebieg akcji)
· pasywny (nie wpływają na akcję powieści, a ich losy są zdeterminowane przez innych)
· stałości cech psychicznych:
· statyczny
· dynamiczny
· moralności:
· pozytywny
· negatywny
· roli w akcji:
· główny (liczne powiązania z innymi postaciami, łączy główne wątki),
· poboczny (uboczny, drugoplanowy – pozostają w związku z postacią główną, ale uczestniczą tylko w części akcji),
· epizodyczny (postacie występują jednorazowo w epizodach, stanowią tło, margines fabuły)
· skomplikowania psychologicznego
· bohater-typ, model, everyman
· bohater zindywidualizowany, o prostej psychice
· bohater o skomplikowanej psychice, unikalna postać
treść dzieła
· temat (prawda-prawdopodobieństwo-zmyślenie, fikcja literacka)
· ideologia
· światopogląd
· interpretacja
· selekcja i hierarchizacja elementów
Powiązane teksty:
to fikcyjna postać, która opowiada jakąś historię - opowiadacz. Snuje ona opowieść - narrację, w której mieszczą się: świat przedstawiony, wydarzenia, bohaterowie... Opisując narratora należy uwzględnić dwa podstawowe aspekty:
narracja autorska (trzecioosobowa) – narrator znajduje się na zewnątrz świata przedstawionego, różny jest tu stopień obiektywizmu. Jej formy:
· narracja auktorialna – przezroczysta, narrator pozostaje w ukryciu i zachowuje obiektywny dystans wobec opisywanych wydarzeń i świata, dając tym samym czytelnikowi możliwość własnej interpretacji.
· narracja personalna – pokazanie świata z perspektywy bohatera, bohaterów (tak jak oni go widzą)
narracja pamiętnikarska (pierwszoosobowa) narrator, opowiadając o zdarzeniach, w których uczestniczył lub których był świadkiem, wypowiada się w 1 os. lp. (może też czasem przyjmować formę 1 os. lm.) - jest więc jednocześnie i narratorem, i bohaterem powieści. Mogą w tym typie narracji występować elementy narracji zarówno auktorialnej, jak i personalnej
informacja o sytuacji opowiadania, tzw. sytuacja narracyjna (Chodzi tu o przyczyny, dla których narrator opowiada swoją historię i okoliczności, które temu opowiadaniu towarzyszą; narracja może być również nieumotywowana)
· wewnątrz świata przedstawionego,
· zewnętrzny
· sprawozdawcza i informacyjna
· oceniająca i interpretacyjna
· dygresyjna
· przezroczysty - obiektywna lub subiektywna,
· wartościujący - narracja spersonalizowana, uczestnicząca
· behawioryzm
· naturalizm
· psychologizm
· mowa niezależna (oratio recta) to wypowiedź składniowo niezależna od osoby ją cytującej (narratora); jest ona wyraźnie wydzielona z narracji (np. myślnikiem); na ogół przybiera formę pierwszoosobową (lp. lub lm.); w mowie niezależnej utrzymane są dialogi.
· mowa pozornie zależna to wypowiedź innej postaci włączona w wypowiedź narratora; ma również formę trzecioosobową (jak narrator), pozwala autorowi na bezpośrednią ekspresję postaci literackiej, na pokazanie jej psychiki (myśli, emocji) „in vivo". Wskaźniki mowy pozornie zależnej:
· czasowniki nazywające mówienie, myślenie, odczuwanie
· forma gramatyczna i stylistyczna, która nie pasuje to wypowiedzi narratora, a odpowiada językowi i punktowi widzenia (perspektywie) postaci, której myśli są przytaczane (wówczas nie ma żadnego innego sygnału świadczącego, że nie są to słowa narratora)
· mowa zależna (oratio obliqua) to wypowiedź postaci literackiej przywołana przez narratora; składniowo jest zależna od narracji (stanowi zdanie podrzędne); narrator zdaje relację z tego co powiedział bohater.
· czasowa odległość (uczestnictwo lubobserwacja bieżących wydarzeń, wspomnienie - restrospekcja, profetyzm)
· wartościowanie (np. subiektywizm, ironia, obiektywizm),
· zakres wiedzy o świecie przedstawionym (wszystkowiedzący lub nie mający wiedzy o świecie przedstawionym)
· zasada ograniczenia wiedzy i motywacji wiedzy o świecie przedstawionym (wiarygodny, niewiarygodny)
· wykorzystanie środków narracyjnych
Nisa