Amfetamina.pdf
(
92 KB
)
Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
Amfetamina opis substancji, zagrożenia, otrzymywanie
Zebrane z różnych źródeł informacje o amfetaminie, historia powstania związku, działanie na organizm,
szkodliwość.
Betafenyloizopropyloamina. Biały krystaliczny proszek o gorzkim smaku, czasem o ostrym zapachu.
Sprzedawany w postaci proszku lub tabletek, kapsulek. Działa silnie pobudzajaco na OUN i kore mózgową,
pobudza dzialalność psychoruchową. Zmniejsza łaknienie, zmniejsza zmęczenie fizyczne i psychiczne, poprawia
samopoczucie, w większych dawkach powoduje bezsenność. Dawka śmiertelna to 1 gram, dawka śmiertelna dla
dziecka to 0,1 grama. Częste stosowanie prowadzi do stanów lękowych, apatii a nawet do paranoi. Dawniej
amfetamina stosowana była przy nadwadze, depresjach, stanach wyczerpania i neurastenii. Odmiany :
efedryna, metaamfetamina znacznie mocniejsza od swojej poprzedniczki, ice palna forma amfetaminy.
Amfetamina (D,L2amino1fenylopropan..) Nie występuje w przyrodzie. Jest związkiem optycznie czynnym,
prawoskrętna (Synatan, Dexamphetamine) wykazuje dwukrotnie wyższą aktywność ośrodkową. Stosowana jest
w formie siarczanu (Benzedrine, Psychoton) lub bardzo rzadko fosforanu (Actemin, Aktedron). W Polsce i w
większości krajów amfetamina jest obecnie wycofana całkowicie z legalnego obrotu. Spowodowane jest to
otrzymaniem wielu lepszych farmakologicznie substytutów. Tam, gdzie jest stosowana, pozostaje pod kontrolą
WHO (wykaz II). W recepturze farmaceutycznej stosowany był siarczan amfetaminy. FPIII podaje ją pod nazwą
Psychedrinum, zaś FPIV jako Amphetaminum sulfuricum. Do FPV nie weszła ze względów wymienianych
wcześniej. Czysty siarczan amfetaminy jest białym, krystalicznym proszkiem, bez zapachu. Powoduje słabe,
przemijające znieczulenie języka, połączone z nieco gorzkim smakiem. Łatwo rozpuszcza się w wodzie, trudno
w etanolu, zaś w benzenie, chloroformie i eterze praktycznie wcale. Roztwór jest nieczynny optycznie.
Zanieczyszczeniami mogą być fenole, chlorki, metale ciężkie. Należy wątpić, czy amfetamina czarnorynkowa
przeszłaby pozytywnie którykolwiek test czystości. Amfetamina pobudza receptory alfa i betaadrenergiczne,
punkty uchwytu w mózgu znajdują się na znacznie większym obszarze niż kofeiny. Następuje zniesienie uczucia
zmęczenia i poprawa nastroju, pozorne ułatwienie percepcji i koncentracji, jak również zmniejszenie
odczuwania głodu. Poszerzenie percepcji jest złudzeniem, gdyż zwiększa się obiektywna liczba błędów w
różnych testach psychologicznych przeprowadzanych po jej zażyciu. Przenika do mleka matki (!), w ok. 60%
wydalana jest w stanie pierwotnym drogą moczową. Przy większych dawkach jest w nim wykrywalna po kilku
dniach. Po ustąpieniu działania przychodzi (jak i po kofeinie) dołek, czyli zmęczenie, senność, dyskomfort
psychiczny, a u części osób chęć sięgnięcia po kolejną porcję. Okres półtrwania formy racemicznej wynosi 48h.
Wśród metabolitów wykrywa się a metylotyraminę, która przekształcana jest do a metylooktopaminy i p
metoksyamfetaminy. Związki te działają prawdopodobnie czysto halucynogennie na układ nerwowy. Precyzuje
dawki zwykle stosowane: jednorazową 2,55 mg, dobową 15 mg. Maksymalna dawka jednorazowa to 15 mg,
dobowa 30 mg. Przekroczenie tych dawek w czasach przed wycofaniem wymagało wyraźnego potwierdzenia
przez lekarza. Większe dawki stosowano wyłącznie w zatruciu barbituranami (2050 mg dożylnie, potem co
godzinę 50100 mg). Takie ilości były szkodliwe, jednak chodziło o uratowanie życia zatrutej osobie.
Charakterystyczny jest rozwój tolerancji czyli konieczność powiększania dawki amfetaminy wywołującej dane
objawy, jednocześnie zmniejsza się działanie na układ krążenia. Opisano przypadki rozwoju tolerancji do
kilkuset mg dawki dobowej. Obecnie amfetamina sprzedawana w Polsce jest produkowana nieoficjalnie. Synteza
tego związku jest stosunkowo prosta, trudne w przypadku niektórych metod jest zaś wyodrębnienie go z
mieszaniny poreakcyjnej. Do tego konieczne jest zastosowanie chromatografu cieczowego preparatywnego
(koszt ok. 100 tys. PLN). Z tego też względu aparatura do wytwarzania tyle kosztuje, ile słychać w mediach. W
przypadku stosowania odpowiednich substratów (trudnych do zdobycia) amfetamina może być produkowana ze
stosunkowo dobrą czystością produktu. Amfetamina czarnorynkowa ma całkowicie niepewną zawartość oraz
czystość. Nie wiadomo, jaką ilość (nawet jeśli zważymy) tak naprawdę przyjmujemy, jak również jakie związki
(często toksyczne) jej towarzyszą. Amfetaminę niesłychanie łatwo przedawkować, co rodzi dużo negatywnych
konsekwencji. Zatrucie Objaw zatrucia ostrego może wystąpić po różnych dawkach, w zależności od
wytworzenia stopnia tolerancji. Towarzyszy mu gonitwa myśli, bezsenność, dziwny niepokój, drżenia mięśni.
Notowano również skłonność do brutalnych reakcji i tendencje samobójcze. Ciśnienie krwi podnosi się znacznie,
skóra staje się blada, serce bije niemiarowo. Odczuwalna jest suchość w ustach, a organizm odwadnia się
wymiotami i biegunką. Zejście po przyjęciu dawki śmiertelnej następuje poprzez ostrą niewydolność serca. W
zatruciu ostrym stosuje się płukanie żołądka, oraz przy dużym podnieceniu anksjolityki (np. benzodiazepiny) i
neuroleptyki (np. chloropromazynę). Celem obniżenia niebezpiecznie wysokiego ciśnienia stosuje się
nitroglicerynę i sześcioazotan mannitu. Przewlekłe zatrucie prowadzi do wielu zaburzeń, może skończyć się
śmiercią. Notuje się znaczne wychudzenie, częściowo związane ze zniesieniem głodu, oraz objawy odwrotne do
zatrucia ostrego bardzo niskie ciśnienie, zaparcia. Oczywiście dalej występują drgawki, gonitwy myśli i brak
skupienia. W zaawansowanym przewlekłym zatruciu nagłe odstawienie może być bardzo groźne. Przyjmowanie
jakichkolwiek dawek amfetaminy może mieć bardzo negatywne konsekwencje przy chorobach układu krążenia,
nadczynności tarczycy, jaskrze, stanach lękowych (!), zażywaniu innych środków i alkoholu. Również
przyjmowanie trójcyklidów, inhibitorów MAO, amantadyny i guanetydyny wywołuje groźne interakcje.
Metamfetamina Nmetyloamfetamina. Związek ten działa znacznie szybciej i silniej od amfetaminy. Dlatego też
w slangu otrzymał nazwę speed. Metamfetamina jest środkiem niechętnie stosowanym nawet przez wytrawnych
narkomanów, przestrzegają oni przed nią w swych podziemnych opracowaniach. Przeciwwskazania, interakcje i
mechanizm działania są analogiczne do czystej amfetaminy.
Źródło: http://www.ariadna.pl/narkotyki/
Historia amfetaminy i opis jej działania
Synteza amfetaminy zostala przeprowadzona w roku 1887. Siarczan amfetaminy sprzedawany byl poczatkowo
(od 1932 roku) jako srodek zmniejszajacy przekrwienie sluzówki nosa, znalazl takze zastosowanie w leczeniu
astmy, otylosci, patologicznej sennosci (narkopleksji), a wkrótce potem depresji. Szybko odkryto niepozadane
efekty bezsennosci po amfetaminie, mimo to lista schorzen, w których zalecano stosowanie srodka, wciaz sie
wydluzala. Znalazla sie na niej choroba Parkinsona, migreny, uzaleznienia, choroba morska, róznego rodzaju
manie, schizofrenia, impotencja i apatia w starszym wieku. Pierwszym niemedycznym zastosowaniem
amfetaminy bylo zwalczanie zmeczenia wsród zolnierzy walczacych w hiszpanskiej wojnie domowej. W czasie II
wojny swiatowej zwyczaj ten rozpowszechnil sie niemalze we wszystkich armiach. Pierwszy odnotowany
przypadek "spolecznej" konsumpcji amfetaminy zdarzyl sie w Japonii bezposrednio po zakonczeniu wojny, kiedy
ogromne zapasy przeznaczone dla wojska znalazly sie na rynku cywilnym. Do lat piecdziesiatych tabletki
amfetaminy staly sie w USA do tego stopnia popularne, ze zasluzyly sobie na osobna, sloganowa nazwe speed
freak. Dziwnym zbiegiem okolicznosci nie pohamowana zostala ekspansja legalnego stosowania amfetaminy,
przez co powszechne stalo sie uzywanie jej, jako srodka stawiajacego na nogi. Dopiero w 1956 roku
wprowadzono w Wielkiej Brytanii pierwsze restrykcje, które jednak w niewielkim stopniu byly zdolne ograniczyc
popyt na amfetamine. W 1964 roku wydano w tym kraju niemal cztery miliony recept na narkotyk, co stanowilo
2% wszystkich recept wypisanych w tym roku, co spowodowalo wprowadzenie restrykcji i stopniowe
wycofywanie z rynku legalnych zapasów. Mimo to produkcja nielegalnych wytwórni byla na tyle wydajna, iz
przyczynila sie do zdobycia przez amfetamine pozycji najpopularniejszego narkotyku po marihuanie w
Zjednoczonym Królestwie. Siarczan amfetaminy i deksamfetaminy sa latwo przyswajalne, kiedy sie je polyka
lub wciaga przez nos. Kulminacja dzialania po przyjeciu doustnym nastepuje po uplywie 12 godzin, a w ciagu
nastepnych dwunastu aktywnosc spada o polowe. Jego dzialanie jest zatem o wiele dluzsze niz kokainy
(najbardziej zblizonego pod wzgledem dzialania narkotyku), a jednoczesnie amfetamina jest mniej podatna na
neutralizacje podczas pierwszego przejecia przez watrobe. Zastosowanie medyczne leków o dzialaniu podobnym
do siarczanu amfetaminy jest obecnie znacznie ograniczone, a stosowane jeszcze m.in. w leczeniu dzieci z
zespolem nadpobudliwosci psychoruchowej, u których daje ona efekt uspokajajacy (!), oraz w zwalczaniu
narkopleksji (patologicznej sennosci); maksymalne dawki stosowane w takich przypadkach wynosza
odpowiednio 40 i 60 mg. Metylfenidat (Ritalin) dostepny jest jedynie na imienne recepty (m.in. w Wielkiej
Brytanii), naleza one jednak do rzadkosci; czesciej natomiast pojawiaja sie np. w USA. Sposób dzialania tego
narkotyku jest podobny do siarczanu deksamfetaminy, ale proces neutralizacji przez organizm jest tutaj
szybszy. Tak jak w przypadku kokainy, czeste zazywanie równiez powoduje gwaltowne oslabienie. Przypadki
smierci z powodu przedawkowania notowane sa rzadko. U stalych uzytkowników amfetamina moze stac sie
przyczyna wysokiego cisnienia krwi i uszkodzenia malych naczyn krwionosnych w oku. Prawdopodobnie
powoduje takze czeste wysypki, a ci którzy siegaja po nia bardzo czesto, stwierdzaja u siebie próchnice zebów z
powodu utraty zebiny. Amfetamina pozostaje w bliskim zwiazku strukturalnym z dwoma podstawowymi
przekaznikami chemicznymi mózgu: noradrenalina i dopamina. Efekty farmakologiczne sa bardzo podobne do
tych, jakie wywoluje kokaina. Jedyna wazna róznica w sensie praktycznym, jest jej znacznie dluzszy czas
dzialania. Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami, jesli zostanie podana amfetamina, a potem kokaina,
uczestnicy doswiadczenia nie potrafia powiedziec, który narkotyk byl wczesniejszy, a który byl pózniejszy.
Niebezpieczne interakcje moga powstawac w przypadku równoczesnego zazywania amfetaminy i innych
narkotyków lub leków, zwlaszcza znieczulajacych (nieregularna praca serca), przeciwdepresyjnych
(niemiarowosc serca, podwyzszone cisnienie krwi), tabletek obnizajacych cisnienie krwi (amfetamina niweluje
ich dzialanie) i leków blokujacych ß receptory (podwyzsza cisnienie krwi). Amfetamina zazywana podczas ciazy
zagraza rozwojowi serca i ukladu zólciowego plodu, przypuszczalnie powoduje powstanie rozszczepienia
podniebienia, opóznia wzrost dzieci. Wiarygodnych informacji na ten temat jest jednak niewiele, a opisane w
kontekscie amfetaminy przypadki sa prawdopodobnie bardzo rzadkie. Po przedawkowaniu eliminacja
amfetaminy przez organizm jest tym gwaltowniejsza, im bardziej kwasny ma odczyn mocz. W szpitalach taki
efekt uzyskuje sie przez podanie chlorku amonowego; jezeli pomoc medyczna jest niedostepna, ten sam
rezultat mozna osiagnac, podajac duze ilosci witaminy C. W USA amfetamina nie cieszy sie obecnie duzym
zainteresowaniem mediów i literatury naukowej, mimo ze wlasnie na USA przypada 80% swiatowej konsumpcji
tego srodka. Po zakonczeniu hossy kokainowej zainteresowanie amfetamina prawdopodobnie znowu wzrosnie.
Deksedryna (deksamfetamina) sprzedawana jest w postaci malych bialych tabletek, podczas gdy nielegalnie
produkowany bialy proszek siarczanu amfetaminy sprzedawany jest zwykle w torebkach lub paczuszkach.
Szczególnie czysta partia deksedryny zostala kiedys zabarwiona na rózowo, zeby w ten sposób zaznaczyc jej
wysoka jakosc; obecnie rózne kolory tego narkotyku to tylko handlowa manipulacja. Metamfetamina, która
nadaje sie do palenia (ice), dostepna jest m. in. w niektórych regionach Wielkiej Brytanii, ale jej silne skutki
uboczne odstraszaja potencjalnych amatorów. Jesli jednak handlarzom uda sie rozpowszechnic ja tak
skutecznie, jak uczynili to z crackiem, spowoduje to szczególne zagrozenie w Europie, gdzie juz istnieje
ogromna populacja uzytkowników amfetaminy. Amfetamina przy wciaganiu przez nos piecze, jakby bylo to
tluczone szklo. W ciagu kilku minut wystepuja efekty, skadinad takie same jak przy zazywaniu kokainy; dobre
samopoczucie, ozywienie i optymizm, zwiekszona energia i pewnosc siebie, wyostrzona percepcja i
koncentracja, zmniejszony apetyt na jedzenie i znacznie oslabiona potrzeba snu. Glówna róznica to dluzszy czas
dzialania amfetaminy oraz wieksze natezenie efektów ubocznych. Oslabienie wrazliwosci na euforyczne efekty
nastepuje dosc szybko. W przypadku wstrzykniecia amfetaminy odczucia, czy tez przeplyw doznan pojawiaja
sie w ciagu kilku sekund, i sa one o wiele silniejsze. Intensywnosc skutków dzialania ograniczaja
zanieczyszczenia, których jest zwykle znacznie wiecej niz w kokainie. Ta róznica moze byc przyczyna mylnego
wrazenia, ze kokaina jest narkotykiem silniejszym niz amfetamina. U niektórych osób moga przewazac
negatywne doznania, takie jak drazliwosc, podejrzliwosc, zwiekszona agresja i nerwowosc. W celu ich
zlagodzenia niektórzy siegaja po alkohol, srodki uspokajajace lub opiaty, w ten sposób reagujac na gwaltowne
zmiany nastroju, natlok mysli i "oryginalnych" pomyslów, wyrazne napiecie fizyczne polaczone z nerwowoscia.
Natomiast kiedy narkotyk przestaje dzialac, uzytkownik odczuwa silne przygnebienie lub zmeczenie. Schemat
powstawania natychmiastowego i dlugotrwalego uzaleznienia jest bardzo podobny do tego, z jakim mamy do
czynienia w przypadku kokainy oprócz tego, ze z powodu róznic w stopniu neutralizacji obu narkotyków czas
potrzebny do zwiekszenia dawek skraca sie w miare umacniania sie nalogu. Po seansach narkotycznych
nastepuje krótki okres wyczerpania i snu, po czym uzytkownik wchodzi w faze letargu i inercji, którym czesto
towarzysza leki lub depresja. Pokusa ponownego uzycia jest na tym etapie ogromna ale jesli zostanie
szczesliwie pokonana, to mozna liczyc na stopniowy powrót nastroju. Czeste zazywanie utrzymuje stany
depresyjne przez miesiace a nawet lata. Pierwszy opis psychozy amfetaminowej, sporzadzony przez Conella w
1958 roku, stal sie klasyczna pozycja literatury psychiatrycznej.Ów alarmujacy stan zdarza sie zwykle u osób,
które przez dlugi czas braly wysokie dawki, ale moze i on nastapic po pojedynczym zazyciu. Pojawia sie jeden
lub dwa dni po wzieciu narkotyku i polega na halucynacjach (doznaniach wzrokowych, sluchowych, dotykowych
lub ich kombinacji wystepujacych przy braku realnych bodzców mogacych je wywolac), rozkojarzeniu oraz
maniach przesladowczych. Osoby dotkniete tym stanem powtarzaja jakies bezsensowne czynnosci, szczypia sie
i drapia. Tego rodzaju objawy zanikaja stopniowo po tygodniu abstynencji amfetaminowej. Rzadko utrzymuja
sie dluzej, i wtedy wywolana przez nie psychoze trudno odróznic od schizofrenii. Tolerancja, a wlasciwie
oslabienie wrazliwosci na narkotyk, powoduje, ze wielu narkomanów zwieksza swoje dawki do kilku gramów
dziennie. U tych osób stwierdza sie czesto zmieniajace sie nastroje, slaba koncentracje, bezsennosc,
podlegajaca wahaniom podejrzliwosc oraz manie przesladowcza, co powoduje, ze osoby walczace z nalogiem
stosuja najczesciej dla podbudowania nastroju duze ilosc alkoholu, benzodiazepin lub opiatów. Fizyczny zespól
odstawienia nie jest zbyt powszechny po odstawieniu amfetaminy, ale bardzo czeste sa depresje, zmeczenie,
brak optymizmu i zadowolenia z zycia, skrajny glód narkotykowy oraz zaklócenia snu. Stan taki moze trwac
kilka tygodni lub miesiecy.
Amfetamina, metamfetamina, pochodne amfetaminy, extasy ...
TYP AMFETAMINY
Do grupy tej zalicza się amfetaminę, metamfetaminę oraz tzw. amfetaminy zmodyfikowane. Jest to nieliczna
grupa narkotyków gdzie stale pojawiają się nowe substancje, wytworzone w wyniku modyfikacji i syntez
chemicznych.
Amfetamina (pochodna fenylopropylanu)
pierwszy raz jej syntezy dokonano w 1887 r., ale nie znalazła
ona wówczas zastosowania. Dopiero w 1927 r. zaczęto ją wykorzystywać w medycynie pod nazwą benzydyna
do leczenia stanów zapalnych błony śluzowej nosa i astmy oskrzelowej a w późniejszym okresie po odkryciu
jej działania na ośrodkowy układ nerwowy (OUN) narkolepsji. Znalazła tez zastosowanie jako środek
odchudzający, gdyż znacznie ogranicza łaknienie. Podczas II Wojny Światowej i interwencji w Wietnamie
zażywali ją w dużych ilościach piloci i żołnierze, aby usuwać zmęczenie i zwiększać zdolność koncentracji. Z
tego też powodu była popularna wśród kierowców i sportowców. Jednak okazało się po pewnym czasie, że
osoby te nie mogą bez tego środka normalnie funkcjonować (po II Wojnie Światowej, przyjmuje się, że było to
ok. 3 milionów ludzi). Amfetamina uznawana do tej pory za środek łagodny i w miarę bezpieczny, silnie
uzależnia, powoduje szereg komplikacji psychicznych oraz fizycznych i należy do tzw. "rasowych" narkotyków,
niczym się od nich nie różniąc. W latach 50 70tych, okresie gwałtownych przemian społeczno polityczno
gospodarczych, rozpoczęła się trwająca do dzisiaj era niemedycznych zastosowań amfetaminy. Jej popularność
stale wzrastała osiągając apogeum pod koniec XX wieku. Amfetamina w stanie czystym jest bezbarwną cieczą,
słabo rozpuszczalną w wodzie a dobrze w kwasach. Jednak powszechnie występuje w postaci soli. Nielegalnie
produkowany siarczan amfetaminy na postać proszku koloru białego, żółtego lub brązowego w zależności od
rodzaju zanieczyszczeń i technologii produkcji. Czasami posiada nieprzyjemny zapach rozpuszczalnika.
Chlorowodorek amfetaminy również jest proszkiem, lecz często o postaci ciastowatej lub gumowatej o kolorach
podobnych jak siarczan, może też przybierać kolor lekko fioletowy. Amfetamina silne uzależnia psychiczne oraz
w dużo mniejszym stopniu fizyczne, powoduje tolerancje. Narkotyk ten zażywany jest najczęściej doustnie (np.
rozpuszczany w Coca Coli), gdyż dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, ale też wciągana przez nos
(snifowana) i poprzez iniekcję dożylną. Popularna porcja konsumencka to ok. 0.1 g, czyli "setka", przeciętnie
jednak dawka jednorazowa bywa większa, zdarzają się osoby, które potrafią "wziąć" jednorazowo ponad 1g., a
dziennie do 5 7g. W związku z tym, że amfetamina posiada wymienione wcześniej właściwości
psychostymulujące, jest to ulubiony narkotyk "młodzieżowy", chętnie sięgają po nią uczniowie, studenci, ale
także osoby dorosłe szczególnie te na odpowiedzialnych, wymagających koncentracji i ciągłej gotowości do
działania stanowiskach. Z jednej strony jest nadużywana w celach typowo "relaksacyjnych" z drugiej jako
niezbędny "dopalacz" do pracy lub innej aktywności np. sportu. Z tych to względów jest to obecnie najbardziej
popularny narkotyk syntetyczny. Poza tym jest relatywnie niedrogi, gdyż produkcja jest prosta i tania,
dostarcza pożądanych przeżyć i stanów, będąc względnie "bezpieczny" i w mniejszym stopniu objawiając efekty
uboczne. Ponadto Polska to czołowy w Europie jej producent i eksporter. Spowodowane to jest m.in. tym, że na
naszym rynku łatwo jest zdobyć prekursory do jej produkcji i nie brak chemików, którzy za niewielkie
wynagrodzenie są w stanie, w bardzo prymitywnych nawet warunkach otrzymać wysokiej jakości produkt
końcowy. Istnieje, bowiem szereg metod otrzymywania soli amfetaminy. Pochodząca z różnych nielegalnych
laboratoriów różni się składem chemicznym i często działaniem. Zawiera ona zwykle pośrednie uboczne
produkty syntezy, których rodzaj i ilość zależą od zastosowanej metody otrzymywania, źródła i proporcji
użytych surowców, czasu reakcji itd.
Metamfetamina
jest białym, bezwonnym proszkiem o gorzkim smaku, łatwo rozpuszczalnym w wodzie.
Jednak najczęściej spotykana jest w postaci nieoczyszczonej, biało żółtawego proszku o zapachu jaj (zwana
potocznie "cristal", "crank"), lub jako wysokiej czystości chlorowodorek metamfetaminy charakterystyczne
przeźroczyste kryształki ("ice", "quartz"). Pod względem chemicznym niewiele różni się od amfetaminy. Ma
jednak znacznie silniejsze działanie pobudzające na OUN a efekty euforyczne podobne do kokainy, z tym, że
utrzymujące się dłużej. "Ice" zazwyczaj pali się w specjalnej fajce podobnej do tej, której używa się przy
"craku", a czystą metamfetaminę "bierze" się poprzez iniekcję dożylną, czasami wciągając nosem lub doustnie,
to samo w przypadku "cranku". W tych dwóch pierwszych przypadkach po zażyciu w ciągu 5 15 sekund
następuje, tzw. flesz, krótkotrwały okres niezwykle intensywnej euforii. Podanie doustne lub "donosowe"
powoduje słabszą euforię tzw. "high". Trwa ona 3 5 minut po "snifowaniu", a 15 20 po zażyciu doustnym.
Poza w/w stanem działa ona podobnie jak amfetamina. Jednak konsekwencje związane z zażywaniem tego
narkotyku są zazwyczaj dużo poważniejsze. Uzależnienie następuje błyskawicznie i jest niezwykle "głębokie". W
wyniku zjawiska tolerancji oraz dążenia do osiągnięcia maksymalnego efektu stosuje się dawki coraz większe,
często po 10 razy dziennie. W tym czasie narkoman myśli tylko o jednym, nie dba o inne życiowe potrzeby a
skrajnie wyczerpany zapada na sen trwający nieraz do 48 godzin. Po przebudzeniu pojawia się często głęboka
depresja, zmuszająca do ponownego "wzięcia" kolejnej porcji. Takie zachowanie szybko prowadzi do problemów
ze zdrowiem psychicznym (objawy przypominające schizofrenie: paranoję, halucynacje, formikacje) oraz
fizycznym (bóle w klatce sercowej, nadciśnienie, mikro wylewy, arytmie sercową). Następuje gwałtowna
degradacja człowieka, również nagłe odstawienie narkotyku prowadzi do: duszności, bóli głowy, skurczy jelit,
senności, rozkojarzeniem, skrajna depresją. Proces wychodzenia z nałogu jest niezwykle trudny i niebezpieczny
i zazwyczaj niezbędna jest pomoc lekarska i psychologiczna. Metamfetamina jest niezwykle niebezpieczna,
ponieważ często stosowana jest jako substytut kokainy (jest od niej dużo tańsza) i coraz bardziej popularna
szczególnie w środowisku młodzieży. Dochodzi do tego łatwość i niewielkie koszty produkcji.
Pochodne amfetaminy (zmodyfikowane)
są to substancje psychoaktywne, będące wynikiem chemicznej
modyfikacji amfetaminy, zazwyczaj o silniejszym działaniu psychotropowym. W pierwszej fazie często
produkowane legalnie, a następnie po delegalizacji nielegalnie. Amfetamina jest "wdzięcznym" materiałem do
modyfikacji z tego to powodu istnieje olbrzymia ilość jej pochodnych i dynamicznie stale przyrasta. Ich opis nie
jest, więc w większości możliwy, gdyż dokładnie nie znamy ich budowy i właściwości, nie mówiąc już o
skutkach działania.
Wymienimy, więc tylko ważniejsze analogi amfetaminy:
3metoksyny4,5 metylenodioksyamfetamina (MMDA)
zsyntezowana w 1962 r., posiada strukturę
podobną do mirystycyny głównego składnika gałki muszkatołowej. Ma działanie psychodeliczne, trzykrotnie
silniejsze niż meskalina. W obrocie "handlowym", występuje jako chlorowodorek proszek, tabletka. Obecnie
jej zastosowanie jest marginalne
4metoksyamfetamina (PMA)
w latach siedemdziesiątych znany głównie w USA i Kanadzie. Ma działanie
psychodeliczne, pięciokrotnie bardziej aktywna niż meskalina. W nielegalnym obrocie występuje w postaci
chlorowodorku proszku lub tabletek. Obecnie środek wykorzystywany czasami przy produkcji extasy, dużo
bardziej niebezpieczny niż MDMA.
4metoksymetaamfetamina (PMMA)
substancja silniejsza niż PMA, obecnie bez znaczenia jako narkotyk
2,5dimetoksyamfetamina (DMA)
ma działanie psychodeliczne, ośmiokrotnie bardziej aktywna niż
meskalina, w latach 70tych popularna w USA i Kanadzie, obecnie oprócz zastosowania w przemyśle
fotograficznym, praktycznie nieznana na rynku narkotykowym
2,5dimetoksy4metyloamfetamina (DOM, STP)
w postaci wolnej ciało stałe, bardzo silny psychodelik,
ok.sto razy bardziej aktywny od meskaliny, wywołuje niezwykle silne i sugestywne halucynacje, obecnie
marginalne znaczenie na rynku narkotykowym
2,5dimetoksy4etyloamfetamina (DOET)
w postaci wolnej ciało stałe, środek stymulujący ośrodkowy
układ nerwowy, dziesięciokrotnie aktywniejszy od meskaliny. Obecnie nie posiada wartości handlowej na rynku
narkotykowym
4bromo2,5dimetyloksyamfetamina (DOB)
bardzo silny psychodelik, ponad dwieście razy bardziej
aktywny niż meskalina, produkowany nielegalnie w USA i Kanadzie, w Europie niezbyt popularny
3,4,5trimetoksyamfetamina (TMA)
słaby psychodelik, dwukrotnie bardziej aktywny od meskaliny. W
stanie wolnym oleista ciecz, na "rynku" występuje w postaci chlorowodorku proszek, tabletki. Pojawił się na
nielegalnym rynku w latach siedemdziesiątych, obecne znaczenie jako narkotyku niewielkie
W/w narkotyki w nielegalnym handlu występują zazwyczaj jako sole w postaci proszku, tabletek i kapsułek.
Zażywane są podobnie jak amfetamina, lecz dodatkowo DOBem nasącza się papier (jak w przypadku LSD),
który następnie się ssie lub kładzie pod język, powiekę lub napletek. Ich stosowanie jest bardzo niebezpieczne,
gdyż nie jesteśmy w stanie stwierdzić, w jaki sposób zareaguje dana osoba po jego zażyciu, tym bardziej, że
nie istnieją kryteria tzw. bezpiecznej ilości. Każda, bowiem z tych substancji produkowana nielegalnie posiada
indywidualne i niepowtarzalne cechy, zależne od metody i technologii produkcji. Na szczęście ten rodzaj
narkotyków nie jest jeszcze tak popularny w Polsce jak w innych krajach zachodnich. W tym jednak wypadku
nawet jednorazowy "eksperyment" może zakończyć się tragicznie śmiercią. Do narkotyków zmodyfikowanych
należą również tzw. entaktogeny. Ważniejsze z nich to:
MDA 3,4metylenodioksyamfetamina
uzyskano go w 1910r, wykorzystywano jako środek:
przeciwkaszlowy, uspokajający i znoszący łaknienie. W postaci wolnej oleista ciecz, w "handlu" głównie jako
chlorowodorek w postaci proszku, tabletek, kapsułek. Pod koniec lat 60tych i na początku 70tych, znany na
nielegalnym rynku narkotykowym jako "Love Drug" lub "Mellow Drug of America". Dość niebezpieczny, był
przyczyną wielu zgonów. Obecnie jego znaczenie jest niewielkie
MDMA 3,4metylenodioksymetaamfetamina /Extasy, Adam, XTC/.
Narkotyk ten po raz pierwszy
zastosowano w 1914 r. jako środek obniżający łaknienie, lecz z powodu negatywnych następstw, jakie
powodował nie został dopuszczony do szerszej oficjalnej dystrybucji
MDEA 3,4metylenodioksyetyloamfetamina /Eve/
ma działanie podobne do MDMA, często też używana
zamiennie w tabletkach extasy
BDB benodioksalo5butylo2aminahomolog MDA
MBDB N metylenobenzodiaksalo5butylo2homolog MDMA
Wśród wymienionych tu substancji szczególnie jedna w ostatnim okresie czasu zrobiła oszałamiającą "karierę",
chodzi o MDMA.
EXTASY
to potoczna nazwa tabletki w skład której wchodzi: substancja psychoaktywna (najczęściej MDMA, ale
też i inne amfetaminy zmodyfikowane), "wypełniacz" (masa tabletkowa, kreda, kreatyna) i czasami
"dopełniacz", np. substancja halucynogenna lub "opóźniająca". Extasy jest uznawana za narkotyk "towarzyski",
wzmacnia i wzmaga percepcję, przełamuje bariery w kontaktach międzyludzkich, "luzuje" nastrój, ułatwia
taniec, znosi zmęczenie i "znudzenie". Popularna wśród uczestników dyskotek szczególnie tych z muzyka
techno, zażywana w trakcie spotkań towarzyskich i na wszelkiego rodzaju imprezach. Extasy najczęściej
przyjmowana jest doustnie w postaci tabletek z odciśniętymi charakterystycznymi wzorkami np. koniczynka,
zajączek Playboya, symbol $, marki samochodów jak: VW, Mercedes, Mitsubishi itp. Rodzaj oznaczenia to
często wskazówka dotycząca "mocy" dawki, która znajduje się w danej tabletce, ewentualnie, jakie inne
substancje (dopełniacze) wzmacniające, opóźniające lub halucynogenne zostały domieszane, a co za tym idzie,
jakich efektów możemy się spodziewać. Po "wzięciu" działać zaczyna zazwyczaj po 20 40 minutach i efekty
trwają nawet przez ok. 8 godzin. Oprócz "pozytywnych" objawów, wcześniej wymienionych, może pojawić się
szczękościsk, mdłości, zawroty głowy, poty, suchość w gardle, arytmia serca, zaburzenia koordynacji. Bardzo
niebezpieczny często prowadzący do śmierci i kalectwa jest nagły wzrosty ciśnienia z krwotokami, skoki
temperatury (nawet do 42 stopni C), drgawki, toksyczne zapalenie wątroby, ostra niewydolność nerek,
psychoza paranoidalna i upośledzenie pamięci. Należy pamiętać, że do tej pory nie poznano jeszcze całego
neurotoksycznego działania tej substancji, jedno jest pewne to toksyczna i niezwykle szkodliwa mieszanka. Tym
bardziej, że praktycznie każdy organizm reaguje na niego w ściśle indywidualny i niepowtarzalny sposób.
Extasy to ulubiony środek psychoaktywny młodzieży z tzw. Generacji X. Bowiem oprócz działania podobnego
do amfetaminy i metamfetaminy, powoduje zmiany percepcji. Musimy jednak pamiętać, że tabletka którą
potocznie nazywamy extasy, to często mieszanina różnych substancji psychoaktywnych (z przewagą amfetamin
zmodyfikowanych), której działanie często jest niewiadome i może mieć tragiczne następstwa. Przykładem
może być "słynna" tabletka UFO lub Mitsubishi (z zawartością PMA), która spowodowała zgon kilkudziesięciu
osób w Europie i Polsce.
Działanie i objawy:
Krótkotrwałe: euforia, wzmożona percepcja, podniecenie, gadatliwość, poczucie siły i napływ energii,
drażliwość. Po zażyciu większej dawki mogą nastąpia: urojenia i omamy wzrokowe i czuciowe, rozszerzone
źrenice, wzrasta puls i ciśnienie krwi, występuje nadmierna potliwość i gwałtowne zmiany temperatury ciała,
bóle w klatce piersiowej.
Długotrwałe: bezsenność, zanik łaknienia, wysypki, nadpobudliwość, agresja lub samo agresja, złudzenia,
psychozy, omdlenia, czasami śmierć.
Skutki przedawkowania: drażliwość, bezsenność, niestrawność, skurcze, szybki wzrost temperatury ciała,
nadpobudliwość, halucynacje, omdlenia, gwałtowne skoki ciśnienia, drgawki i śmierć.
Zespół abstynencyjny: apatia, ospałość, depresja, dezorientacja, zwiększone łaknienie.
PRODUKCJA AMFETAMINY, METAMFETAMINY I MDMA
Jak wiemy Polska jest "potęgą", jeżeli chodzi o produkcję amfetaminy i jej pochodnych. Co roku likwidowanych
jest kilkanaście laboratoriów na terenie całego kraju, przede wszystkim przez funkcjonariuszy CBŚ, ale również
innych struktur policyjnych. Dlatego też każdy policjant powinien posiadać, co najmniej elementarną wiedzę na
ten temat. Szczególnie chodzi tutaj o sposób i metodę produkcji, potrzebne komponenty (prekursory),
narzędzia, czy niezbędne do tego warunki. To wszystko pozwoli mu w razie potrzeby trafnie ocenić, czy ma na
przykład do czynienia z nielegalną rozlewnią alkoholu, produkcją "polskiej heroiny", mieszalnia paliw, czy też
produkcja "amfy". Znanych jest wiele metod produkcji, najpopularniejsze to:
Plik z chomika:
Szkieletor74
Inne pliki z tego folderu:
Technologia produkcji spirytusu i ocena jego jakości.rar
(4199 KB)
Forum_Oliwka - Jak otrzymac spirytus.rar
(2088 KB)
Przewodnik do cwiczen_Pizlo_2cz.pdf
(11218 KB)
Przewodnikdocwiczen_Pizlo_1cz.pdf
(11459 KB)
Bogucki.pdf
(44904 KB)
Inne foldery tego chomika:
Pliki dostępne do 08.07.2024
Pliki dostępne do 19.01.2025
Pliki dostępne do 21.01.2024
Audiobook
Dokumenty
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin