Art. 78.
Rada gminy jest obowiązana zakładać i utrzymywać w należytym stanie tereny zieleni
i zadrzewienia.
Art. 79.
Zadrzewienia mogą być zakładane poza obszarami o zwartej zabudowie za zgodą
właściciela gruntu
Art. 82.
1. Prace ziemne oraz inne prace związane z wykorzystaniem sprzętu mechanicznego
lub urządzeń technicznych, prowadzone w obrębie bryły korzeniowej drzew
lub krzewów na terenach zieleni lub zadrzewieniach powinny być wykonywane
w sposób najmniej szkodzący drzewom lub krzewom.
1a. Zabiegi w obrębie korony drzewa na terenach zieleni lub zadrzewieniach mogą
obejmować wyłącznie:
1) usuwanie gałęzi obumarłych, nadłamanych lub wchodzących w kolizje z
obiektami budowlanymi lub urządzeniami technicznymi;
2) kształtowanie korony drzewa, którego wiek nie przekracza 10 lat;
3) utrzymywanie formowanego kształtu korony drzewa.
2. Na drogach publicznych oraz ulicach i placach środki chemiczne powinny być
stosowane w sposób najmniej szkodzący terenom zieleni oraz zadrzewieniom.
3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje
środków, jakie mogą być używane w miejscach, o których mowa w ust. 2,
a także warunki ich stosowania, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa
ruchu drogowego, ochrony krajobrazu i różnorodności biologicznej oraz
odpowiednich warunków utrzymania dróg i bezpieczeństwa korzystania z dróg.
Art. 83.
1. Usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić,
z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez wójta,
burmistrza albo prezydenta miasta na wniosek:
1) posiadacza nieruchomości - za zgodą właściciela tej nieruchomości;
2) właściciela urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego -
jeżeli drzewa lub krzewy zagrażają funkcjonowaniu tych urządzeń.
1a. Zgoda właściciela nieruchomości, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie jest wymagana
w przypadku wniosku złożonego przez użytkownika wieczystego nieruchomości.
2. Zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do
rejestru zabytków wydaje wojewódzki konserwator zabytków.
2a. Zezwolenie na usunięcie drzew w obrębie pasa drogowego drogi publicznej, z
wyłączeniem obcych gatunków topoli, wydaje się po uzgodnieniu z regionalnym
dyrektorem ochrony środowiska.
2b. Niewyrażenie stanowiska w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu zezwolenia,
o którym mowa w ust. 2a, przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska
uznaje się za uzgodnienie zezwolenia.
2c. Organ właściwy do wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, przed jego
wydaniem dokonuje oględzin w zakresie występowania w obrębie zadrzewień
gatunków chronionych.
3. Wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, może być uzależnione od
przesadzenia drzew lub krzewów w miejsce wskazane przez wydającego zezwolenie
albo zastąpienia ich innymi drzewami lub krzewami, w liczbie nie mniejszej
niż liczba usuwanych drzew lub krzewów.
4. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać:
1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę posiadacza i właściciela nieruchomości
albo właściciela urządzeń, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
2) tytuł prawny władania nieruchomością, z tym że wymóg ten nie dotyczy
wniosku właściciela urządzeń, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
3) nazwę gatunku drzewa lub krzewu;
4) obwód pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm;
5) przeznaczenia terenu, na którym rośnie drzewo lub krzew;
6) przyczynę i termin zamierzonego usunięcia drzewa lub krzewu;
7) wielkość powierzchni, z której zostaną usunięte krzewy;
8) rysunek lub mapę określającą usytuowanie drzewa lub krzewu w stosunku
do granic nieruchomości i obiektów budowlanych istniejących lub budowanych
na tej nieruchomości.
5. Wydanie zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów na obszarach objętych
ochroną krajobrazową w granicach parku narodowego albo rezerwatu przyrody
wymaga uzyskania zgody odpowiednio dyrektora parku narodowego albo regionalnego
dyrektora ochrony środowiska.
6. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do drzew lub krzewów:
1) w lasach;
2) owocowych, z wyłączeniem rosnących na terenie nieruchomości wpisanej
do rejestru zabytków oraz w granicach parku narodowego lub rezerwatu
przyrody – na obszarach nieobjętych ochroną krajobrazową;
3) na plantacjach drzew i krzewów;
4) których wiek nie przekracza 10 lat;
5) usuwanych w związku z funkcjonowaniem ogrodów botanicznych lub zoologicznych;
6) (uchylony);
7) usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu z obszarów położonych
między linią brzegu a wałem przeciwpowodziowym lub naturalnym wysokim
brzegiem, w który wbudowano trasę wału przeciwpowodziowego, z
wałów przeciwpowodziowych i terenów w odległości mniejszej niż 3 m od
stopy wału;
8) które utrudniają widoczność sygnalizatorów i pociągów, a także utrudniają
eksploatację urządzeń kolejowych albo powodują tworzenie na torowiskach
zasp śnieżnych, usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu;
9) stanowiących przeszkody lotnicze, usuwanych na podstawie decyzji właściwego
organu;
10) usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu ze względu na potrzeby
związane z utrzymaniem urządzeń melioracji wodnych szczegółowych.
7. Usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości, na wniosek właściciela
urządzeń, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, następuje za odszkodowaniem na rzecz
właściciela nieruchomości, a w przypadku gdy na nieruchomości jest ustanowione
prawo użytkowania wieczystego – na rzecz użytkownika wieczystego nieruchomości.
Odszkodowanie przysługuje od właściciela urządzeń.
8. Ustalenie wysokości odszkodowania za drzewa i krzewy oraz za ich usunięcie
następuje w drodze umowy stron.
9. W przypadku gdy strony nie zawrą umowy w terminie 30 dni od dnia usunięcia
drzew lub krzewów, odszkodowanie ustala organ, który wydał zezwolenie na ich
usunięcie, stosując odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o
gospodarce nieruchomościami dotyczące odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości.
Art. 85.
1. Opłatę za usunięcie drzew ustala się na podstawie stawki zależnej od obwodu
pnia oraz rodzaju i gatunku drzewa
2. Stawki opłat za usuwanie drzew nie mogą przekraczać za jeden centymetr obwodu
pnia mierzonego na wysokości 130 cm:
1) 270 zł19) – przy obwodzie do 25 cm;
2) 410 zł – przy obwodzie od 26 do 50 cm;
3) 640 zł – przy obwodzie od 51 do 100 cm;
4) 1 000 zł – przy obwodzie od 101 do 200 cm;
5) 1 500 zł – przy obwodzie od 201 do 300 cm;
6) 2 100 zł – przy obwodzie od 301 do 500 cm;
7) 2 700 zł – przy obwodzie od 501 do 700 cm;
8) 3 500 zł – przy obwodzie powyżej 700 cm.
3. Jeżeli drzewo rozwidla się na wysokości poniżej 130 cm, każdy pień traktuje się
jako odrębne drzewo.
4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
1) stawki dla poszczególnych rodzajów i gatunków drzew,
2) współczynniki różnicujące stawki w zależności od obwodu pnia
– kierując się zróżnicowanymi kosztami produkcji poszczególnych rodzajów i
gatunków drzew oraz wielkościami przyrostu obwodu pni drzew.
5. Stawkę za usunięcie jednego metra kwadratowego powierzchni pokrytej krzewami
ustala się w wysokości 200 zł20).
6. Opłaty za usunięcie drzew lub krzewów z terenu uzdrowisk, obszaru ochrony
uzdrowiskowej, terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków oraz terenów
zieleni są o 100 % wyższe od opłat ustalonych na podstawie stawek, o których
mowa w ust. 4 pkt 1 i ust. 5.
7. Stawki, o których mowa w ust. 2, ust. 4 pkt 1 i ust. 5, podlegają z dniem 1 stycznia
każdego roku waloryzacji o prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów
i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty w ustawie budżetowej.
8. Minister właściwy do spraw środowiska, w terminie do dnia 31 października
każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski”, wysokość stawek, o których mowa w
ust. 7 i art. 89 ust. 8.
Art. 88.
1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta wymierza administracyjną karę pieniężną
za:
1) zniszczenie terenów zieleni albo drzew lub krzewów spowodowane niewłaściwym
wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego
albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków
chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności;
2) usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia;
3) zniszczenie drzew, krzewów lub terenów zieleni spowodowane niewłaściwym
wykonaniem zabiegów pielęgnacyjnych.
2. Uiszczenie kary następuje w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca
wysokość kary stała się ostateczna.
3. Termin płatności kar wymierzonych na podstawie ust. 1 odracza się na okres 3
lat, jeżeli stopień uszkodzenia drzew lub krzewów nie wyklucza zachowania ich
żywotności oraz możliwości odtworzenia korony drzewa i jeżeli posiadacz nieruchomości
podjął działania w celu zachowania żywotności tych drzew lub
krzewów.
4. Kara jest umarzana po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o odroczeniu kary i
po stwierdzeniu zachowania żywotności drzewa lub krzewu albo odtworzeniu
korony drzewa.
5. W razie stwierdzenia braku żywotności drzewa lub krzewu albo nieodtworzenia
korony drzewa karę uiszcza się w pełnej wysokości, chyba że drzewa lub krzewy
nie zachowały żywotności z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości.
6. Karę nałożoną za zniszczenie terenów zieleni umarza się w całości, jeżeli posiadacz
nieruchomości odtworzył w najbliższym sezonie wegetacyjnym zniszczony
teren zieleni.
7. Na wniosek, złożony w ciągu 14 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu
kary, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna, karę można rozłożyć na raty
na okres nie dłuższy niż 5 lat.
8. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 3–7, podejmuje wójt, burmistrz albo
prezydent miasta.
Julitka1988