Pratimoksza-uwagi.pdf

(65 KB) Pobierz
Pratimoksza - uwagi
wers 1.
su √vand - dobrze chwalić (prefiks su- nadaje znaczenie „dobry, odpowiedni, właściwy, etc.”)
kīrtin - od kīrta (sufiks -in posesywny - „posiadający, cechujący się, wykorzystujący”), od √kīrt 10P głosić,
chwalić, komunikować
sudeśita - „dobre pouczenie”, może „dobra nowina” ; su- i p.p.p. od √diś
wers 2.
śrutvāṇa - od √śru „słyszeć, słuchać”, forma nieklasyczna, być może imiesłów teraźn. Ā, o znaczeniu (z
kontekstu) „słuchający” lub „wysłuchali” (?)
karonti - nieortodoksyjna forma od √kr̥ , ewidentnie ma to być 3pl. ind. praes. P.
wers 3.
ratanāni - tu zdaje się literówka, powinno być ratnāni (koncepcja „trzech klejnotów” buddyjskich)
mānuṣikā - forma nieznana słownikom, ale zapewne znaczy „ludzki” (od manuṣa lub manuṣya)
pari √vr̥ j 10P (caus) parivarjayati - usunąć, uniknąć, zaprzestać
apramatta - od pra √mad („nie dbać, być niezainteresowanym”) z a- prywatywnym (negującym)
wers 4.
ati vi √i ativeti - prześcigać, przewyższać, przekraczać, etc.
wers 5.
hita (tutaj i w 24.) - „dobro, coś dobrego, korzyść” (jedno ze znaczeń p.p.p. od √dhā)
wers 8.
sāvadya (w złożeniu) - to sa-avadya, czyli „z niepolecanym, nagannym, niegodnym” (prefiks sa- „z”, tj.: z
wystąpieniem/ istnieniem/ użyciem, stosowaniem, etc.)
tutaj i w następnych partykuła hi (podkreślająca) bywa połączona z poprzednikiem, choć z sandhi nie wynika
taka konieczność
wers 9.
anavadya (w złożeniu) - zaprzeczone avadya, czyli „nienaganny, godny pochwały”
wers 10.
bhinna-vr̥ tta - niegodne, złe zachowanie, złe prowadzenie się
rata - (p.p.p. od √ram) - lubujący się w, oddany, robiący coś z zamiłowaniem, etc.
carantānām - imiesłów teraźn. aktywny (-„ący”); odmiana - patrz plik z uwagami ogólnymi
wers 11.
adhyāśaya (od adhi ā √śi „leżeć na”) - skłonność
wers 12.
karmāntāḥ (w złożeniu) - forma nieortodoksyjna, ale to musi być imiesłów teraźn. akt. na -ant od √kr̥
śāstuḥ - Abl./G. sg. od śāstr̥ - „nauczyciel”; tematy na -tr̥ (nomina agentis na rdzeniach czasownikowych) - patrz
plik z uwagami ogólnymi
wers 13.
viya - zapewne od viyat, „niebo, przestwór”, ale co to znaczy wraz z następnym pāṇi („ręka”) - nie mam pojęcia!
Może tutaj „ręka” figuratywnie stoi za „skrzydło”?
wers 14.
varjayantānām - imiesłów teraźn. aktywny na -ant od √vr̥ j 10P (caus)
wers 15.
śāstur - od śāstr̥
wers 16.
śastā - może mieć różne znaczenia - śasta „recytowany, chwalony, nakazany”, „szczęsny, pomyślny”, „pocięty,
zabity”, albo śastr̥ „rozcinacz”. A może to literówka i miało być śāstā?
wers 18.
ā √sev - praktykować intensywnie, służyć, oddawać się
wers 19.
deśa-bala - „siła świata”, to jeden z przydomków buddy
wers 20.
śāstuno - to musi być (nieortodoksyjny) G.pl. od śāstr ̥ lub innego tematu (śāstu?) o tym samym znaczneiu
gaṇa - grupa, zbiór; tutaj, w kontekście, zgromadzenie mnichów buddyjskich (chyba)
wers 21.
upoṣadhaḥ - w słownikach występuje wyłącznie jako imię własne (właśnie zw. z buddyzmem), ale może to
literówka, i miało być poṣadha?
wers 23.
bheṣyati - fut. od √bhī „bać się”
wers 24
deśayitāraḥ - od deśayitr̥ (na temacie caus. √dr̥ś) - nauczający
pratipattāraś - od pratipattr̥ (prati √pat - zwracać się ku, dążyć do) - słyszący, rozumiejący, stosujący (się do)
wers 25.
samagra - „z wszystkim”; „mający wszystko, tj. niepragnący niczego”
sahita - „z towarzystwem”, zjednoczony, razem
sagaurava - albo „z mistrzem”, albo „z godnością”
bhaviya - „prawy, cnotliwy, dobry, szczęśliwy, pomyślny”
wers 25.
atandrita - wolny od zmęczenia, niestrudzony
Zgłoś jeśli naruszono regulamin