Niebezpieczne szczepienia.pdf

INSTYTUT PSYCHIATRII I NEUROLOGII

Katedra Marii Curie Komisji Europejskiej

Zakład Farmakologii

Profesor Maria Dorota Majewska

ul. Sobieskiego 9, 02-957 Warszawa

Tel./fax. 48 (22) 4582-778,

48-22-45-82-624 (sekretariat);

Tel/Fax: 48-22-842-76-44

Email: Majewska@ipin.edu.pl

2008-11-28

Do: Zarządu Polskiego Towarzystwa Wakcynologii

Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego i do

Zarządu Stowarzyszenia Higieny Lecznictwa

Katedra Profilaktyki Zdrowotnej

Ul. Smoluchowskiego 11

60-179 Poznań

Szanowni Państwo,

W odpowiedzi na nadesłany do mnie protest Państwa odnośnie mojej wypowiedzi z dnia 14

października 2008 r. o „szkodliwości dużej liczby szczepień”, pragnę wyjaśnić moje stanowisko w

tej sprawie.

Najpierw się przedstawię. Jestem neurobiologiem. Przez 25 lat pracowałam w USA w czołowych

instytucjach naukowych tego kraju (w Uniwersytecie Missouri, Uniwersytecie Harvarda oraz w

Narodowym Instytucie Zdrowia pod Waszyngtonem). W 2006 r. wróciłam do Polski w celu realizacji

projektu badawczego Komisji Europejskiej, w 2007 uzyskałam tytuł profesora nauk medycznych.

Moje publikacje o neurosterydach doczekały się tysięcy cytowań w literaturze naukowej. Jako

jedyna osoba w Polsce wygrałam w drodze konkursu prestiżowy grant Komisji Europejskiej (Marie

Curie Chair) na prowadzenie badań nad biologią autyzmu i potencjalną rolą thimerosalu w

patogenezie tej choroby.

Realizuję ten projekt we współpracy w Instytucie Psychiatrii i Neurologii, bowiem tu znajduje się

Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży, która opiekuje się dziećmi autystycznymi. Projekt składa się z

części klinicznej i przedklinicznej. Badamy potencjalny związek autyzmu z liczbą, rodzajem i

natężeniem szczepień, z powikłaniami poszczepiennymi, zawartością rtęci w przydatkach skóry i z

poziomem hormonów sterydowych. Jak Państwu wiadomo, rtęć w postaci thimerosalu była i nadal

jest dodawana do wielu szczepionek niemowlęcych w Polsce (ich szczegółowa lista jest

przytoczona dalej w tekście).

Rtęć w każdej postaci jest bardzo toksyczna, o czym świadczy ponad 4100 publikacji w PubMed

na ten temat i wieloletnie doświadczenia ludzkości. Organiczny związek rtęci, thimerosal (sodium

ethylmercurithiosalicylate), zawierający wagowo ok. 49% rtęci, wyprodukowany w latach 1930.

przez firmę Eli Lilly przez kilkadziesiąt lat był dodawany jako środek bakteriobójczy i konserwujący

do szczepionek oraz innych medykamentów bez rygorystycznych badań świadczących o jego

bezpieczeństwie. Jest to niezgodne z dzisiejszą praktyką dopuszczania preparatów chemicznych

do użycia w medycynie.

Rtęć jest neurotoksyczna, kardiotoksyczna, hepatoksyczna, nefrotoksyczna,

immunotoksyczna, kancerogenna. Powoduje zaburzenia rozwojowe u dzieci, choroby

neurodegeneracyjne u dorosłych (Parkinsona i Alzheimera) oraz degeneracyjne zmiany w

systemach reprodukcyjnych kobiet i mężczyzn, upośledzając ich zdolności rozrodcze oraz

uszkadzając potomstwo (przegląd: http://www.epa.gov/iris/subst/0073.htm).

Dlatego kraje skandynawskie wprowadziły u siebie zakaz używania rtęci:

(http://www.reuters.com/article/pressRelease/idUS108558+03-Jan-2008+PRN20080103) i UE

proponuje drastyczne ograniczenie używania rtęci na skalę globalną

(http://ec.europa.eu/environment/chemicals/mercury; http://www.euractiv.com/en/environment/eu-

seeks-global-mercury-ban/article-160845).

W USA na autyzm cierpi obecnie ponad 1,5 miliona dzieci. Dla Polski nie ma wiarygodnych

danych, ale ekstrapolacja tych liczb na liczę ludności w Polsce sugeruje, że może być ich ponad

150 000. Jeśli dodać do tego dzieci z innymi uszkodzeniami mózgu, liczby te będą znacznie

większe. Najbardziej niepokojącym zjawiskiem jest obserwowany prawie na całym świecie

kilkunastokrotny wzrost zachorowań na choroby psychoneurologiczne (autyzm, ADHD,

upośledzenie umysłowe, padaczka i inne) w ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci. Znamiennym

jest to, że w latach 1990, w których nastąpił najbardziej dramatyczny wzrost tych zachorowań,

amerykańskie agencje federalne FDA (Food and Drug Administration) i CDC (Centers for Disease

Control and Prevention) zaleciły stosowanie kilku nowych szczepionek niemowlęcych (Wzw B dla

noworodków, HiB, Varicella, Hep A, Rota), z których co najmniej dwie zawierały thimerosal, co

znacząco zwiększyło ilość wstrzykiwanej niemowlętom rtęci.

W związku z tym pojawiła się hipoteza, że odpowiedzialny za wzrost tych chorób może być

thimerosal ze szczepionek. Ilość organicznej rtęci, na którą eksponowany jest człowiek, uważana

za bezpieczną przez EPA (Environmental Protection Agency), wynosi 0,1 μg/kg/dzień

(http://www.epa.gov/iris/subst/0073.htm), podobne są normy europejskie. Natomiast łączna jej

ilość, którą jednorazowo wstrzykiwano niemowlętom w 3 szczepionkach - DTP, Hib i Hep B -

wynosiła 62,5 μg, co dla 5-kilogramowego niemowlęcia 125 razy przekraczało bezpieczne dawki.

DOTYCHCZASOWE BADANIA NAD THIMEROSALEM W USA I W EUROPIE

W odpowiedzi na rosnący niepokój rodziców i pediatrów w końcu lat 1990 FDA i CDC zleciły

epidemiologowi dr Thomasowi Verstraetenowi (ówcześnie z CDC) wykonanie analizy na podstawie

wewnętrznej bazy danych dotyczącej dokumentacji szczepień ponad 100 000 dzieci. Pierwotne

wyniki jego analizy wskazywały na silny związek autyzmu oraz innych chorób neurologicznych

dzieci z thimerosalem i stały się podstawą listu wystosowanego przez FDA do producentów

szczepionek, który zalecał usunięcie thimerosalu ze szczepionek dziecięcych, ale bez nakazu i

sankcji prawnych. W rezultacie czego nadal był i jest on stosowany w wielu szczepionkach dla

dzieci i dorosłych (http://www.fda.gov/CbER/ltr/thim053100.htm).

Wyniki analizy Verstraetena zostały zaprezentowane w czerwcu 2000 r. w odizolowanym leśnym

ośrodku Simpsonwood w Norcross, GA, USA, na tajnej konferencji, w której uczestniczyły 52

osoby: wysocy urzędnicy z FDA, CDC i WHO (World Health Organisation) , reprezentanci

producentów szczepionek oraz kilku konsultantów pediatrycznych. Kulisy przebiegu tej konferencji,

na podstawie jej stenogramów, opisał Robert F. Kennedy Jr., prawnik, w artykule „Deadly

Immunity” , (CommonDreams.org News Center, June 16, 2005;

http://www.commondreams.org/views05/0616-31.htm). Dowiadujemy się z niego, że prezentując

swe wyniki Verstraeten powiedział „Byłem przerażony tym, co odkryłem” i cytował wcześniejsze

badania wskazujące na związek thimerosalu z opóźnieniem mowy, ADHD i autyzmem. „Zamiast

natychmiastowego podjęcia kroków w celu zawiadomienia o tym społeczeństwa i pozbycia się

szczepionek z thimerosalem, przedstawiciele rządu i korporacji dyskutowali głównie nad tym, jak

ukryć przed społeczeństwem te dane i jak uchronić korporacje i FDA od pozwów sądowych

wnoszonych przez rodziców okaleczonych dzieci. Uczestnicy konferencji najbardziej przejmowali

się tym, jak to odkrycie wpłynie na zyski producentów szczepionek” – pisze Kennedy. Stosunek

establiszmentu szczepionkowego do zaprezentowanych danych o toksyczności thimerosalu

najlepiej ilustrują niektóre wypowiedzi jej uczestników. Dr Bob Chen, kierownik CDC

odpowiedzialny za bezpieczeństwo szczepionek, wyraził się: „biorąc pod uwagę newralgiczność

tych danych, na całe szczęście udało się nam je zabezpieczyć przed przedostaniem się w

nieodpowiednie ręce”, a doradca WHO od szczepień, dr John Clemens, powiedział: „to badanie w

ogóle nie powinno być przeprowadzone”. Podobna postawa negacji i blokowania niewygodnych

danych przebija z zaadresowanego do mnie listu Polskiego Towarzystwa Wakcynologii (PTW).

Po tej konferencji CDC wycofała analizy Verstraetena (choć były przeznaczone do

natychmiastowej publikacji) i ogłosiła naukowcom, że szczepionkowe dane zostały zgubione i nie

mogą być odtworzone.

Wbrew prawu “Freedom of Information Act”, CDC oddała bazę szczepionkowych danych prywatnej

firmie do ukrycia, deklarując ją poza zasięgiem dla naukowców. W 2001 Verstraeten otrzymał

posadę u producenta szczepionek GlaxoSmithKline i opublikował swą pracę z CDC w r. 2003 po

wielokrotnych przeróbkach danych i usunięciu z analizy danych większości dzieci uszkodzonych

przez thimerosal. Choć jego pierwotne wyniki wskazywały, że uszkodzenia neurologiczne

występowały 7 do 11 razy częściej u dzieci zaszczepionych thimerosalem, w jego ostatecznej

publikacji ten związek został usunięty; pozostawiono tylko związek thimerosalu z tikami i

opóźnieniem mowy (Verstraeten et al., Pediatrics 2003, 112 (5):1035-48). Verstraeten ukrył swój

konflikt interesów, czyli fakt, że pracował wtedy dla Glaxo. Publikacja ta i zastosowane w niej

fałszerstwo zostały ostro skrytykowane, a Verstraeten potem nieudolnie tłumaczył się ze swej

manipulacji (Verstraeten, Pediatrics, 2004, 113(4): 932). Kennedy demaskuje skrzętnie ukrywane

powiązania finansowe i biznesowe producentów szczepionek i wielu reprezentantów CDC, którzy

podejmują regulacyjne decyzje dotyczące szczepień. Ten konflikt interesów zdyskredytował CDC

jako instytucję, która ma stać na straży zdrowia obywateli USA.

Po oddaniu tej newralgicznej bazy szczepionkowych danych prywatnej firmie do ukrycia, dane te

nie miały już nigdy więcej ujrzeć światła dziennego i miały stać się niedostępne dla innych

badaczy. By kontynuować maskowanie dowodów toksyczności thimerosalu, CDC zleciła

amerykańskiemu Instytutowi Medycyny (IOM; prywatnej organizacji, której członkami są również

przedstawiciele firm farmaceutycznych zaangażowanych w ten konflikt), aby wyprodukował

publikację, która definitywnie zaneguje związek thimerosalu z chorobami neurologicznymi. Na

zebraniu w 2001 r., na którym omawiano żądania i instrukcje CDC wobec IOM, dr Marie

McCormick, która kierowała komitetem IOM do spraw bezpieczeństwa szczepionek, powiedziała

naukowcom „Nigdy nie uznamy, że autyzm jest rzeczywiście niepożądanym objawem działania

thimerosalu”. Natomiast inna uczestniczka tego komitetu, Kathleen Stratton, głośno „przewidziała”,

że konkluzja IOM będzie brzmieć, iż „dowody są niedostateczne, aby zaakceptować, lub odrzucić

związek przyczynowy między autyzmem i thimerosalem” , przyznając, że jest to żądanie dr

Waltera Orensteina, ówczesnego dyrektora Narodowego Programu szczepień z CDC. I taka

właśnie była konkluzja IOM odnośnie związków thimerosalu z chorobami neurologicznymi dzieci.

Trudno o bardziej jaskrawe hochsztaplerstwo naukowe, które godzi w zdrowie i życie milionów

dzieci. W 2004 r. Orenstein został zmuszony do rezygnacji ze stanowiska w CDC, kiedy jego

upublicznione wypowiedzi oraz emaile wykazały, że świadomie zaplanował ten medyczny sabotaż.

W to planowane oszustwo naukowe zaangażowany był także Douglas Gordon, dyrektor

strategicznego planowania z National Institutes of Heath (NIH) - uprzednio dyrektor jednego z

producentów szczepionek. Powiedział on w 2001 r. na zebraniu w Princeton „obecnie prowadzi się

cztery dodatkowe badania, których celem jest wykluczenie możliwych związków między

szczepieniami i autyzmem, szczepieniami i regresją rozwojową, zapaleniem jelit i szczepionką

MMR, oraz thimerosalem i ryzykiem autyzmu”. Istnieją więc dowody, że wysoko postawieni

urzędnicy NIH i CDC planowali fałszowane badania, których wynik był z góry określony i zgodny z

żądaniami producentów szczepionek. Seria cytowanych przez PTW publikacji, dowodzących

rzekomego „bezpieczeństwa” thimerosalu, należy do tej właśnie grupy.

Sprawą związku thimerosalu z autyzmem zainteresował się Komitet Izby Reprezentantów USA do

Spraw Reform Rządu, który w raporcie „Mercury in Medicine Report” z 21 maja, 2003, napisał, że

FDA nigdy nie zakazała, a CDC nie wyraził preferencji dla szczepionek bez thimerosalu, i

skonstatował, że prawdopodobnie thimerosal spowodował neurologiczne uszkodzenie wielu

tysięcy dzieci. Konkluzje tego raportu były jednoznaczne: ”Thimerosal używany jako konserwant w

szczepionkach jest bezpośrednio odpowiedzialny za epidemię autyzmu. Bardzo prawdopodobne,

że tej epidemii można by zapobiec lub ją zatrzymać, gdyby FDA nie zignorowała faktu, że brak jest

danych dotyczących bezpieczeństwa thimerosalu i wykazała czujność odnośnie celowego

narażania niemowląt na działanie tej znanej neurotoksyny. Niezdolność agencji rządowych do

skutecznego działania w tej sprawie dowodzi instytucjonalnego sabotażu w celu ochrony własnych

interesów oraz nieuzasadnionego krycia przemysłu farmaceutycznego. [… ] Ponieważ FDA

postanowiła w 1999 r. nie usunąć z rynku szczepionek z thimerosalem, w dodatku do dzieci już

uszkodzonych, 8 000 dzieci dziennie nadal było narażanych na przedawkowanie i okaleczenie

thimerosalem przez co najmniej następne dwa lata”

(http://www.aapsonline.org/vaccines/mercinmed.pdf - raport przewodniczącego Podkomisji Izby

Reprezentantów ds. Praw i Dobrobytu Człowieka - Dana Burtona).

W maju 2004 r. IOM opublikował raport “Immunization Safety Review: Vaccines and Autism”,

którego wniosek: „nie ma dowodów związku miedzy szczepieniami i autyzmem”, był z góry

zaplanowany. Został on oparty nie na dużej liczbie publikowanych danych dotyczącejych

toksycznośćci rtęci i thimerosalu, lecz tylko na czterech zmanipulowanych i źle wykonanych

pracach. Co więcej, raport ten zalecał rzecz zgoła niebywałą w nauce i demokracji, że nie powinno

się prowadzić dalszych badań nad autyzmem i szczepieniami. Amerykański kongresman i lekarz,

Dave Weldon z Florydy, zdemaskował i publicznie zaatakował IOM, mówiąc, że opierał się on na

kilku pracach, które miały „fatalne błędy” dzięki złemu planowi, i które w żaden sposób nie

reprezentują całej dostępnej wiedzy naukowej i medycznej na ten temat. Kongresman Weldon

powiedział „Reprezentanci CDC nie są zainteresowani w uczciwych badaniach w celu odkrycia

prawdy, ponieważ związek między szczepionkami i autyzmem zmusiłby ich do przyznania, że ich

polityka nieodwracalnie uszkodziła tysiące dzieci”.

Druzgocąca krytyka raportu IOM i publikacji, na których wybiórczo został on oparty, została

zaprezentowana w raporcie Weldona do Kongresu USA, w jego doniesieniach konferencyjnych

oraz w publikacji „Something is rotten, but not just in Denmark” w maju 2004:

http://weldon.house.gov/UploadedFiles/RepWeldonMDonIOM.pdf

http://www.nationalautismassociation.org/pdf/Weldon.pdf

http://www.co-brass.com/AutismOneWeldonRemarks.pdf

http://www.autismwebsite.com/ari/dan/daveweldon.pdf .

Oprócz omówionej poprzednio zafałszowanej publikacji Verstraetena (2003), Weldon krytykuje

drugą koronną cytowaną przez IOM publikację (Hviid et al., JAMA, 2003, 290:1763-1766), której

autorzy twierdzą, że w Danii ilość przypadków autyzmu wzrosła po usunięciu thimerosalu ze

szczepionek w 1992r. Jest to jawna manipulacja, bowiem przed 1992 autorzy liczyli tylko szpitalne

diagnozy autyzmu, a po tym roku zmienili kryteria i dodali diagnozy pozaszpitalne. Również dawki

thimerosalu, które otrzymały dzieci duńskie przed r. 1992 (125 μg Hg do 10 miesiąca życia) były

znacznie mniejsze niż dawki amerykańskie (187.5 μg Hg do 6 miesiąca). Dzieci amerykańskie w

latach 1990 otrzymały 2,5 razy więcej Hg w pierwszych 6 miesiącach życia niż dzieci duńskie

przed 1992, dlatego porównywanie tych dwóch populacji nie ma sensu.

Podobna krytyka konfliktu interesów i błędnej metodyki dotyczy drugiej cytowanej przez IOM

publikacji (Madsen et al., Pediatrics, 2003, 112:604-606), która odnosi się do tej samej duńskiej

populacji dzieci z przed i po 1992 r. Analogicznie rzecz się ma z publikacją ekologicznego badania

(Stehr-Green et al. Am. J. Prev. Med. 2203, 25:1001-1006), której kluczowy współautor pracuje dla

duńskiego producenta szczepionek (Staten Serum Institute) i gdzie miesza się różne metody

diagnostyczne i populacje pacjentów (szpitalną i ambulatoryjną) oraz kraje o radykalnie różnej

ekspozycji niemowląt na thimerosal (USA, Danię i Szwecję), gdzie dzieci szwedzkie otrzymały

nawet mniej thimerosalu niż duńskie. Jest to równoznaczne z porównywaniem jabłek z kapustą.

Czwarta cytowana przez IOM praca (Andrews, Miller et al. Pediatrics. 2004, 114:584-91) z UK,

która też zaprzecza związkom thimerosalu z autyzmem, jest jeszcze bardziej wątpliwa. Jedna z

głównych jej autorek (dr Elizabeth Miller) jest fundowana przez producentów szczepionek i służy

jako sądowy świadek-ekspert w ich obronach przed pozwami przez rodziców. Jej udział w tej

publikacji jest rażącym konfliktem interesów, który nie został ujawniony. Analizy dr Miller z

pewnością należy uznać za podejrzane. Autorzy tej publikacji posunęli się nawet tak daleko w

swych manipulacjach, że wykazali, iż thimerosal jest wręcz korzystny dla rozwoju dzieci.

Ogólnie można powiedzieć, że raport IOM z 2004 r. był wyprodukowany, żeby zgodnie z

zamierzonym celem ukryć związek autyzmu z thimerosalem. Jednak nie uspokoił on krytyków,

raczej ich oburzył. Pod ciśnieniem rodziców i Kongresu USA, IOM został zmuszony do powołania

nowego panelu naukowców, którzy skrytykowali poprzedni raport za manipulacje oraz konflikt

interesów i zażądali, aby CDC udostępniła bazę szczepionkowych danych publiczności.

Dotychczas tylko dwóm naukowcom, Markowi i Davidowi Geierom po całorocznych walkach z

CDC i z pomocą Kongresu udało się do niej dotrzeć. Autorzy ci opublikowali wyniki własnych

analiz, które powtórzyły oryginalne analizy Verstraetena i wykazały, że thimerosal ze szczepionek

może być odpowiedzialny za autyzm, ADHD, upośledzenie umysłowe, epilepsję i inne

neurologiczne uszkodzenia dzieci. (Geier & Geier, Int J Toxicol. 2004, 23(6):369-76; Med Sci

Monit. 2005, 11(4):CR160-70; Med Sci Monit. 2006, 2(6):CR231-9; : Neuro Endocrinol Lett. 2006,

27(4):401-13; J Toxicol Environ Health A. 2007, 70(10):837-51). Próby dezawuowania tych

uczciwych, niezależnych amerykańskich uczonych przez PTW przy równoczesnym gloryfikowaniu

publikacji jawnie zafałszowanych, pozostawię bez komentarza.

Zafałszowane wyniki ekologicznego badania CDC nadal są jednak wykorzystywane jako koronny

argument rzekomo „świadczący” o bezpieczeństwie thimerosalu. Na zlecenie Kongresu USA,

panel ekspertów z National Institute of Environmental Health Sciences (NIEHS) dokonał

niezależnej oceny tego badania i skrytykował je jako błędnie zaplanowane, nie nadające się do

wykrycia w sposób rzetelny przypadków autyzmu i innych chorób neurologicznych u dzieci i

prowadzące do mylących wniosków, więc nieużyteczne. Zażądali oni, żeby przyszłe badania

dotyczące bezpieczeństwa szczepionek były inaczej zaplanowane i prowadzone jawnie przez

badaczy całkowicie niezależnych od CDC i producentów szczepionek, oraz w ścisłej współpracy

ze stowarzyszeniami rodziców dzieci autystycznych, bo tylko takie badania będą godne

społecznego zaufania: („Thimerosal Exposure in Pediatric Vaccines: Feasibility of Studies Using

the Vaccine Safety Datalink ”, Report of the Expert Panel to the National Institute of Environmental

Health Sciences (NIEHS), August, 2006; (http://www.niehs.nih.gov/health/topics/conditions/autism/

docs/thimerosalexposureinpediatricvaccines102606.pdf).

W 2007 r. dr Julie Gerberding, Dyrektor Naczelna CDC (powołana w 2002), przyznała w CNN, że

szczepionki mogą powodować autyzm w populacji wrażliwych dzieci. Dr Gerberding zgodziła się z

krytyką ekspertów z NIEHS i przyznała w dokumencie zaadresowanym do Kongresu USA „Raport

to Congress on Vaccine Safety Datalink” z 2008 r., że protokół badań CDC „Vaccine Safety

Datalink” (który zastosowano do publikacji Verstraetena (zaprzeczającej związkom thimerosalu z

uszkodzeniami neurologicznymi dzieci), jest obarczony wieloma fatalnymi błędami, które czynią go

bezużytecznym do badań tego typu powiązań i mogą prowadzić do fałszywych wniosków.

Przyznała też, że protokół ten „nie nadaje się do badania bezpieczeństwa szczepionek” i że

powinno się przeprowadzić badanie włączające rodziców i rodzeństwo, które pozwoli ustalić, czy

dzieci z rodzinną historią chorób autoimmunologicznych są bardziej narażone na szkodliwe

działanie szczepionek (http://evidenceofharm.com/VaccineDataLinkReporttoCongressFinal.pdf).

Bardzo krytyczna wobec zmanipulowanego raportu IOM jest także była dyrektor amerykańskiego

Narodowego Instytutu Zdrowia (NIH), dr. Bernardine Healey, która wyraziła opinię w mediach w

2008 roku, że mamy obecnie wiele dowodów, iż szczepienia mogą wywoływać autyzm u

niektórych dzieci. Uznała ona, że zalecenie IOM by nie badać więcej związków autyzmu ze

szczepieniami, jest nieodpowidzialne, antymedyczne, antynaukowe i szkodliwe, i wskazuje na lęk

establiszmentu szczepionkowego przed ujawnieniem prawdy o szkodliwości szczepień dla

niektórych osób. Dr. Healey dziwi się, że rząd USA, który wypłacił setki milionów dolarów

odszkodowań rodzicom uszkodzonych szczepionkami dzieci, odmawia przeprowadzenia badania

porównującego zdrowie dzieci szczepionych i nieszczepionych, choć ma dostęp do danych kilku

tysiecy dzieci, których rodzice odmówili ich szczepienia. Można podejrzewać, że urzędnicy rządowi

ukrywają niewygodne dla siebie i korporacji fakty. Dr. Healey uważa, że należy prowadzić badania

z dziećmi uszkodzonymi neurologicznie po szczepieniach, które ujawnią czynniki

biologiczne/genetyczne odpowiedzialne za szczególną wrażliwość pewnych osób na szkodliwe

czynniki szczepionek. (http://health.usnews.com/articles/health/brain-and-

behavior/2008/04/10/fighting-the-autism-vaccinewar.html;

http://www.cbsnews.com/blogs/2008/05/12/couricandco/entry4090144.shtml).

SZCZEPIENIA W POLSCE

Chcę podkreślić z całą stanowczością, że nie jestem przeciwnikiem szczepień – jak to Zarząd

PTW stara się mi imputować. Proponuję racjonalizację programu szczepień w Polsce i

dostosowanie go do bezpieczniejszych norm europejskich. Nagonka na mnie ze strony PTW jest

identyczna do ataków na innych niezależnych badaczy, lekarzy i polityków na świecie, którzy

odważyli się zakwestionować bezpieczeństwo szczepionek. Wskazuje to na zorganizowaną akcję

lobby szczepionkowego, które kosztem dzieci broni swoich interesów. W Polsce średnia

umieralność niemowląt (obecnie około 6 na 1000 żywych urodzeń) jest ok. 2 razy większa niż w

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: