SATYRA.doc

(21 KB) Pobierz

SATYRA

Stanisław Grzeszczuk„obrazowe napiętnowanie i wydrwienie zwalczanych objawów życia obyczajowego czy, szerzej, społecznego, ośmieszenie i skompromitowanie w oczach czytelnika postaci reprezentujących pewne typowe wady, przez ukazanie ich nicości i upodlenia”. Satyra przedstawia „obraz świata o rysach wykrzywionych i przejaskrawionych, zaostrzonych jednostronnie barwach, pozmienianych tendencyjnie proporcjach, akcentujący jego strony śmieszne oraz godne pogardy i potępienia przejawy działalności i postępowania ludzi”.

Postulat bezosobowości satyry.

Podziały:

1. satyry a) monologowe i b) dialogowe

2. satyry a) abstrakcyjne i b) konkretne

 

GRACJAN PIOTROWSKI (1735-1785), pijar, nauczyciel szkół zakonnych; współpracował z „Monitorem”, gdzie zamieścił 8 satyr. Przerobione i rozbudowane weszły w skład zbioru: Satyr przeciwko zgorszeniom wieku naszego. Za powodem „Satyra” Jana Kochanowskiego, książęcia naszych poetów, który się na końcu Satyr kładzie, wydany (1773).

Rozbudowane tytuły satyr, np.

Na zbytki stołowe, garderobne i na łowy kosztowne, które przyprowadzają do nędzy potomstwo.

Na młodego uplatanego w życiu rozpustnym, a po tym przymuszonego żenić się nie według kondycji i wychowania swego.

Na bluźnierców wolnych w języku, gorszących swoją irreligią i jawną wzgardą rzeczy najświętszych uszy niewinne.

 


ADAM NARUSZEWICZ (1733-1796).

I – Sekret

II– Szlachetność

III – Głupstwo

IV – Wiek zepsuty

V – Pochlebstwo

VI – Chudy literat

VII – Reduty

VIII – Małżeństwo


 

 

 


IGNACY KRASICKI

SATYRY

Część pierwsza (1779)



Do króla

1. Świat zepsuty

2. Złość ukryta i jawna

3. Szczęśliwość filutów

4. Marnotrawstwo

5. Oszczędność

6. Pijaństwo

7. Przestroga młodemu

8. Żona modna

9. Życie dworskie

10. Pan niewart sługi

11. Gracz

12. Palinodia

 

Część druga (1781-83)



1. Pochwała milczenia

2. Pochwała wieku

3. Pochwała głupstwa

4. Wziętość

5. Człowiek i zwierz

6. Klatki

7. Mędrek

8. Małżeństwo

9. Podróż  (1798)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

PAMFLET  (paszkwil)

Realizowany w różnych gatunkowych formach literackich: satyra, list poetycki, fraszka, komedia, powieść lub publicystycznych: felieton, recenzja, reportaż

Inny podział:

pamflet imienny - podające nazwiska lub ogólnie znane określenia, np. król;

pamflet aluzyjny - podające przezwiska, oznaczające osoby za pomocą aluzji do wyglądu, czynów, wypowiedzi, stanowisk, sytuacji itd.

Na początku okresu stanisławowskiego pamflet – broń konserwatywnie zorientowanej szlachty, wrogiej kulturze oświecenia.

Zdania o biskupach (1767)

Przestroga królowi

Rozwód księcia prymasa

 

Pamflet oświeceniowy:

Tomasz Kajetan Węgierski: Portrety pięciu Elżbiet

Franciszek Zabłocki: Opisanie geniusza satyry autorowi paszkwilów

Jan Ancuta Na bal księcia Marcina Lubomirskiego

 

Okres targowicy i powstania kościuszkowskiego:

Anonim: Na przypadek Borzęckiego nocny, iż mu dano batogi na ulicy

 

Okres postanisławowski.

Anonim:

Na przyjazd JP Dekiel konsyliarza nadwornego wiedeńskiego

Do Samuela Kahla, cenzora gazet warszawskich

Pamflet literacki:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin