cukier_n-2xa5.pdf

CUKIER RAFINOWANY = BIAŁA ŚMIERĆ!

Opracował na podstawie broszury: "Kurs praktycznego zastosowania energii" (tłum. z jęz.

hiszp. B. Jaegerman, brak aut., m. i r. wyd., stron 109), wykładów z medycyny chińskiej

Claude'a Diolosy oraz własnych doświadczeń – ks. Adam Skwarczyński.

1. PoniewaŜ cukru uŜywa się przy PRODUKCJI TYTONIU, papierosy zawie-

rają duŜą ilość dwusiarczynu. Wobec tego z niniejszym opracowaniem powinni

zapoznać się takŜe palacze oraz ci, którzy wdychają cudzy dym. Tak np. w

świetle tego, co dalej będzie powiedziane, istnieje ścisły związek między pale-

niem papierosów a cukrzycą, rakiem czy zmęczeniem .

2. Jedyna technika wybielania (rafinowania) cukru, produkowanego z buraków i

z trzciny, stosowana na skalę przemysłową na całym świecie, polega na wymie-

szaniu soku z kwasem siarkowym, pozostawieniu aŜ do czasu wystąpienia re-

akcji, odparowaniu oraz płukaniu tyle razy i tak długo, aŜ kryształki staną się

przezroczyste. Powstała w ten sposób czysta prosta sacharoza , pozbawiona

mikroelementów, moŜe powaŜnie zaburzyć przemianę materii, gdyŜ jest nie-

przyswajalna w tej postaci przez organizm.

3. O wiele większy jednak problem stwarza zatrucie dwusiarczynem – pozo-

stałością kwasu siarkowego w cukrze rafinowanym (w cukrze brązowym jest go

niewiele mniej). Trucizna ta wypiera z organizmu siarkę – mikroelement konie-

czny do Ŝycia – i na długie lata zajmuje jej miejsce. Wskutek tego cały układ

odpornościowy ulega wielkiemu osłabieniu , a organizm staje się bezbronny ,

np. wobec infekcji wirusowych. Stąd złe samopoczucie, niepokój, zmiana

zachowania. U dziecka, które nigdy nie jadło cukru, w 3, 4 godziny po jego

spoŜyciu występują zielone śluzowate stolce oraz powyŜsze zmiany zachowania.

Niestety, tę naturalną reakcję organizmu tłumaczy się "amebami" i zaleca się

"leczenie", blokujące naturalne samooczyszczenie organizmu z toksyn i prowa-

dzące do późniejszych zaparć nawykowych.

4. Dwusiarczyn takŜe blokuje reakcje organizmu na leczenie róŜnego typu.

Musiałoby wtedy ono trwać całymi latami!

5. Nie tylko obniŜa on ogólną odporność, ale takŜe powoduje duŜe zmęczenie, a

nawet moŜe o połowę obniŜyć zdolność do pracy . Potwierdziło tę jego właś-

ciwość wiele testów. Ludzie nie jedzący zwykłego cukru są bardziej aktywni,

zaś jedzący – często ospali, leniwi, powolni, otępiali .

6. Odwrócenie biegunowości (– i +), a więc przepływ energii w kierunku

przeciwnym, jeśli występuje w jakimś narządzie, jest objawem raka tegoŜ

narządu. Zaburzenie to, trudne do zauwaŜenia w poszczególnych komórkach,

daje się stwierdzić w narządach, lecz wtedy jest juŜ za późno. To takŜe skutek

- 2 -

działania dwusiarczynu, pozwalający nazwać cukier "białą śmiercią"!

7. Nieraz się mówi o braku fosforu u jedzących cukier, a co za tym idzie – o

osłabieniu kości, zwłaszcza zębów . Statystyka potwierdza, Ŝe u ludzi obywa-

jących się bez cukru i bez papierosów szybciej zrastają się złamane kości.

Dwusiarczyn powoduje teŜ zaburzenia w przyswajaniu wapnia , a to z kolei

prowadzi do niedoboru fosforu . Bardzo niski poziom fosforu obniŜa takŜe

aktywność i zdolność do pracy .

8. Pod wpływem dwusiarczynu zachodzą bardzo niekorzystne zjawiska w móz-

gu . Obserwuje się stałe uczucie zmęczenia, zablokowania, otępienia, trudno-

ści ze skupieniem uwagi na jednym przedmiocie, a co za tym idzie – trudności

w kaŜdej pracy, wymagającej aktywności i myślenia . Ucieczka od takiej

pracy i pójście po linii najmniejszego wysiłku i oporu stają się charakterystyczne

zarówno dla jedzących cukier uczniów, jak i dla profesorów i innych pracow-

ników umysłowych. ObniŜa się znacznie ogólny poziom ich kultury i moŜli-

wości poznawcze, a więc operowanie danymi, choćby sama ilość danych i infor-

macji u nich przetrwała. Wydajność kaŜdej pracy, a zwłaszcza umysłowej,

niemal błyskawicznie wzrasta po rezygnacji z dwusiarczynu.

9. Obie półkule mózgu powinny być względem siebie w równowadze na wielu

poziomach, takŜe energetycznym. Brak równowagi między półkulą "odczu-

wającą" i "myślącą" moŜe powodować wielkie komplikacje Ŝyciowe. Są to

zaburzenia tak zwanej "dwuboczności" , widoczne między innymi w nagłych

zmianach zachowań, decyzji, w przygnębieniu z tego powodu, w zezie. Wielu

lekarzy nie widzi związku między tymi zaburzeniami a spoŜywaniem cukru.

10. Problem miaŜdŜycy – sklerozy – wiąŜe się dlatego ze spoŜywaniem cukru,

gdyŜ dwusiarczyn przyspiesza proces wysycania się nienasyconych kwasów

tłuszczowych: łyŜka oliwy, oleju roślinnego, orzeszków ziemnych czy sezamu

plus cukier – równa się łyŜce smalcu, działa tak samo. Nie wystarczy więc

ograniczenie ilości spoŜywanych tłuszczów zwierzęcych (np. jedzenie chude-

go mięsa) i zastąpienie ich olejem, gdy przy tym spoŜywa się cukier . Rosnąca

liczba przypadków chorób naczyniowo-sercowych jest znamienna.

11. Coraz więcej teŜ młodych ludzi ma juŜ widoczny na tęczówce oka tzw.

pierścień starości , którego początek stanowi pierścień dwusiarczynu . W

górnej części tęczówki widoczna jest plamka w kształcie półksięŜyca, u jednych

biało-niebieska, u innych, szczególnie wraŜliwych – srebrzysta jak folia alumi-

- 3 -

- 4 -

niowa. Potrafi ona zniknąć przy stosowaniu diety i pojawić się juŜ w dwie

godziny po zjedzeniu ciastka. Kształt i wielkość pierścienia zaleŜą od ilości

dwusiarczynu w organizmie i od wraŜliwości nań organizmu. Większa wraŜ-

liwość występuje u tych, których rodzice chorowali na cukrzycę . Jedno ciast-

ko wywołuje u nich taki sam pierścień, jaki normalnie powstaje po spoŜyciu 3, 4

kg cukru. Pierścień dwusiarczynowy moŜe utrzymywać się 3, 4 miesiące po

zjedzeniu nawet jednego ciastka. Ciekawe, Ŝe osoby te nie reagują na sacharozę

pozbawioną dwusiarczynu, zaś identycznie mocno reagują np. na barwniki i

środki konserwujące, produkowane na bazie siarki.

12. Cukier jest silnie śluzotwórczy: podtrzymuje nadmiar wilgoci w organizmie,

podobnie jak np. w chlebie, zaprawionym podpalanym syropem; ponadto posia-

da właściwość zagęszczania śluzu, co prowadzi do tworzenia się ognisk zapal-

nych w zatokach oraz kamieni w przewodach moczowych i Ŝółciowych .

13. SpoŜywanie dwusiarczynu w cukrze prowadzi do uzaleŜnienia , zwanego

popularnie nałogiem , a podobnego do głodu tytoniowego czy alkoholowego.

Stąd jakŜe wielu ludzi mówi: "nie potrafię się obejść bez cukru, mój organizm

go potrzebuje". Nie myślą, Ŝe wpadli w nałóg... Czy aby "niewinny"…?

Wzmacnia go jeszcze wewnętrzny niepokój i brak równowagi, kiedy to szuka

się słodyczy jako środka uspokajającego. Szkoda, Ŝe zarazem silnie zatruwa-

jącego! W jego miejsce naleŜy uŜywać prawdziwego miodu.

14. Argument, Ŝe „cukier konserwuje” , juŜ nikogo nie przekona: zabija wszel-

kie Ŝycie , a więc w przetworach i w nas! UŜywajmy prawdziwego miodu. Do

ciast i przetworów – teŜ. MoŜna go czasem (przez krótki okres) zastąpić wywa-

rem z lukrecji, dostępnej w aptekach zielarskich, a zaliczanej w Chinach do

najcenniejszych, "królewskich" ziół. Sacharyny i zawierających ją napojów i

słodzików lepiej unikajmy ze względu na jej toksyczność, podobnie aspartamu

(silnie rakotwórczego!). Leczmy się pełnym ziarnem (zbóŜ, roślin strączkowych,

orzechów), gdyŜ Bóg od początku (juŜ w raju) przewidział je dla nas jako

podstawę Ŝywienia.

15. Na cukrzycĘ chorują z zasady ludzie zatruci dwusiarczynem. Zatrucie to

moŜe mieć miejsce juŜ w okresie ciąŜy lub karmienia piersią, gdy matka przeka-

zuje dziecku spoŜywaną przez siebie truciznę. Sposób wyleczenia siĘ z cukrzy-

cy oraz z mogącej jej towarzyszyć hipoglikemii (niedocukrzenia) opracowano

oddzielnie .

UZUPEŁNIENIE

do 3. : Siarka w postaci dwusiarczków (konieczna do Ŝycia) występuje zwłaszcza

w molekułach (cząsteczkach) układu odpornościowego. W nim molekuły immu-

noglobuliny stanowią łańcuch, połączony tzw. mostkami dwusiarczkowymi.

Niestety jon dwusiarczku moŜe być zastąpiony (i to na długie lata nawet po

zaprzestaniu spoŜywania cukru, gdyŜ się on kumuluje) przez jon dwusiarczynu

we wszystkich miejscach w organizmie. Ten, rozbijając mostki dwusiarczkowe,

otwiera molekuły; rozsypuje się łańcuch, przez co cały układ odpornościowy

ulega wielkiemu osłabieniu.

do 5. : Wszystkie molekuły organizmu mają tzw. skręt prawy, który zaleŜy od

biegunowości komórki, a jednocześnie utrzymuje właściwy kierunek przepływu

prądu. Cukier rafinowany zaś ma odwrotne wartości elektryczne, jest lewo-

skrętny. Organizm musi zuŜyć wiele energii na powrót do stanu normalnego

molekuł, na odzyskanie właściwego skrętu. Stąd hasło: "Cukier krzepi" – jest

absurdalne w odniesieniu do cukru rafinowanego! Gdyby nawet zaczęto produ-

kować na większą skalę cukier "lewoskrętny" – wszystkie pozostałe jego cechy

niestety się nie zmienią.

do 6. : Zjawisko to moŜe wystąpić nawet na tak wielką skalę, Ŝe podwzgórze

mózgu przestanie sterować funkcjami organizmu: prądy biologiczne płyną nie

od niego ku miednicy, lecz w kierunku przeciwnym. Wtedy śmierć jest blisko.

do 7. : Bierze się to stąd, Ŝe jony dwusiarczynu wyparły z wnętrza komórek jony

dwusiarczku, które – wraz z niektórymi enzymami – są tam konieczne w

procesie uwalniania fosforu (chodzi o działanie trójfosforanu adenoksyny, prze-

chodzącego w dwufosforan). Jony dwusiarczynu nie mogąc zastąpić dwu-

siarczku, nie wspomagają tego procesu.

do 8. : ObniŜa się poziom procesów metabolicznych energii mózgowej.

do 10. : Jest tak dlatego, Ŝe ze względu na swą konfigurację dwusiarczyn łączy

się z cząsteczkami nienasyconych kwasów tłuszczowych, pochłania wodór i te

wysycają się, a więc stają się szkodliwe. Ponadto na wiązaniach siarkowych

(słabych, lecz wystarczających), które dwusiarczyn tworzy, następuje skupianie

się molekuł, a więc i wytrącanie się nasyconych tłuszczów.

Uwaga : sumienie nie pozwala mi na udzielanie błogosławieństwa chorym,

którzy palą papierosy i spoŜywają rafinowany cukier! Chyba Ŝe chcą się

ich natychmiast wyrzec i proszą o pomoc z Nieba.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: