grzybek tybetański.pdf

(317 KB) Pobierz
grzybek
tybetański, kefir, mik
roflora
jelitowa, bakterie
probiotyczne
Na pierwszy rzut oka swoim kształtem
bardziej przypomina posklejany ryż lub
kalafior niż grzybka, a ze względu na
biały kolor i budowę nazywany jest
także śnieżnym lotosem. Kefir, który
powstaje z jego udziałem, jest jednym z
najstarszych i najzdrowszych napojów
fermentowanych. Mowa o grzybku
tybetańskim, który posiada właściwości
antybakteryjne, antygrzybiczne oraz
przeciwzapalne i jak sugerują badacze…
jego
spożycie
może
zapewniać
długowieczność.
Grzybki
tybetańskie,
mimo
dość
tajemniczo brzmiącej nazwy, nie mają nic
wspólnego z grzybami (oczywiście oprócz
obecnych w swojej strukturze drożdży) -
to po prostu
ziarna kefirowe,
zwane też
grzybkami
jogów
hinduskich.
Charakteryzuje je białawy kolor, a
wyglądem przypominają rozgotowany ryż
lub różyczki kalafiora. Te granulowate
struktury mają niewielkie rozmiary - od 3
do 25 mm. Dzięki zastosowaniu grzybków
otrzymuje się kefir, któremu przypisano
szereg właściwości leczniczych. Kefir
natomiast jest fermentowanym napojem
mlecznym o długiej historii i tradycji
stosowania, a co więcej, równie długo
cieszy
się
doskonałą
reputacją
prozdrowotną.
Dodatkowo,
jest
lekkostrawnym źródłem białka i wapnia w
diecie.
Co tkwi w grzybku tybetańskim?
Ziarna
kefirowe
to
symbiotyczna
mieszanina wielu drobnoustrojów,
a ich
skład może różnić się nieco w zależności
od miejsca hodowli. W grzybkach
tybetańskich
58-70%
masy
stanowi
Lactobacillus lactis.
Bakterie te w
procesie fermentacji mleka, przekształcają
laktozę na kwas mlekowy - dzięki czemu
osoby uczulone na laktozę (ale co istotne -
nie na białko mleka krowiego) mogą
spożywać kefir. Proces fermentacji obniża
poziom pH mleka, hamując rozwój
bakterii, które odpowiedzialne są za psucie
i gnicie pokarmów. Przemiany te znacznie
wydłużają okres trwałości i przydatności
do spożycia samego kefiru. Podobne
procesy zachodzą w jelitach po spożyciu
kefiru – zahamowane zostają toksyczne
procesy
gnilne
trawionych
treści
przesuwających
się
w
przewodzie
pokarmowy
m. Probiotyczne organizmy funkcjonujące
w jelicie osoby spożywającej regularnie
pokarmy w nie bogate (tym samym
również kefir z grzybka tybetańskiego),
przynoszą korzyści w procesie trawienia,
łagodzą objawy schorzeń związanych z
przewodem pokarmowym i układem
odpornościowym. W skład grzybków
wchodzą także inne Gram-dodatnie
bakterie,
m.in.
Lactobacillus
mesenteroides,
odpowiedzialny
za
charakterystyczny
zapach
kefiru,Lactobacillus
kefiri, Lactobacillus
acidophilus,
Lactobacillus
caucasicus,Lactobacillus bulgaricus,
a
także Gram-ujemne bakterie octowe
(Acetobacter). Oprócz tego, co istotne, w
grzybkach kefirowych znajdują się
drożdże,
takie
jak:
Torula
kefir,
Kluyveromyces lactis, Kluyveromyces
marxianus, Saccharomyces cerevisiae,
Candida kefyr.
Niektóre z nich także
przeprowadzają fermentację, co czyni kefir
łatwiej strawnym. Grzybki wywołują dwa
rodzaje fermentacji: mlekową oraz
alkoholową,
co
nadaje
kefirowi
charakterystyczny smak oraz powoduje, że
gotowy kefir zawiera pewne ilości
alkoholu. Zawartość etanolu jest jednak
niewielka i zwiększa się wraz ze
starzeniem się kefiru, wynosząc ok.
0,5%. Zwartą
konsystencję
grzybek
tybetański zawdzięcza kefiranowi -
polisacharydowi o żelowej konsystencji,
który łączy poszczególne składniki w
Zgłoś jeśli naruszono regulamin