Sekuła Helena - Naszyjnik z hebanu.pdf - Sekuła Helena - andrzejt1965

•

^‘V

Helena Sekuła

Naszyjnik

h e b a n u

I S K B Y . W A R S Z A W A . 1967

Okładkę projektował MIECZYSŁAW

KOWALCZYK

Wydanie I

Primabalerina

Raz, dwa, trzy...

Na tę komendę wyciągają się dwie męskie dłonie uzbrojone w pistolety.

Rozlega się suchy trzask iglic. Strzajy nie padają.

Raz, dwa, trzy... liczy niski głos. W głębokim półmroku widoczna

jest tylko sylwetka prowadzącego ćwiczenia. Mężczyzna stoi w najdalszym

rogu niskiej piwnicy oświetlonej słabą żarówką.

...cztery, pięć, sześć... mężczyzna liczy szybko, dobitnie.

Po każdej wymienionej prz^z niego cyfrze dwa prawie równoczesne odgłosy

naciskanych spustów, dwie iglice opadają na nie istniejące naboje.

Charakterystyczne trzaski rozlegają się nie wcześniej i nie później, lecz w

ułamek sekundy po rozkazie wj^danym przez niski, monotonny głos. •

...siedem...

Jednoczesny stuk iglic.

Magazynek! ostry akcent na ostatniej sylabie.

Dwie pary dłoni błyskawicznie wyciągają puste magazynki z pistoletów.

Ruch rąk do kieszeni kurtek.

Jeden średniego wzrostu, z szeroką, mocno sklepioną klatką piersiową,

ubrany w kurtkę z brązowego ortalionu, gęsto pikowaną w „kołderkę”

prosto przecięte kieszenie. Drugi wysoki, smukły, czarna kurtka z

podniszczonego zamszu kieszenie umieszczone blisko zapięcia, cięte

ukośnie.

Szybki, pewny ruch dłoni i z kieszeni czarnej kurtki ukazuje się następny,

także pusty magazynek. Sprawny ruch nadgarstka lewej ręki. Odgłos

wsuwania w rękojeść pistoletu nowego magazynka.

Mężczyzna prov/adzący ćwiczenie zerka na zegarek. Fosforyzująca

wskazówka stopera mknie po czarnej tarczy odmierzając ułamki sekundy.

Ten w brązowej kurtce równie zgrabnie wymienia magazynek, ruchy ma

płynne, pevvne, ale czynność ta trwa o kilka drgnięć wskazówki dłużej.

Człowiek ze stoperem jest niezadowolony.

Powtórzyć! chwila przerwy. Magazynek! znów ostry, naglący

akcent wgniata ostatnią sylabę w ciszę piwnicy.

Precyzyjne ruchy dłoni obu ćwiczących. Mknąca wskazówka stopera,

szczęk wymienianych magazynków.

Raz, dwa, trzy...

Obaj mężczyźni posłusznie, karnie, wielokrotnie powtarzają te same

czynności.

Przerwa na papierosa ^oznajmia ten ze stoperem.

Czarna i brązov/a kurtka odkładają pistolety, zapasowe

magazynki. Wyjmują papierosy, szukają zapałek nikt nie przerywa

milczenia.

Czarny, daj tarczę rozkazuje mężczyzna ze stoperem i

wydmuchuje kłąb dymu, który niebieską chmurą leniwie rozpełza się pod

stropem piwnicy.

Mężczyzna w czarnej kurtce zawiesza tarczę na ścianie. Drugi, w brązowym

ortalionie, bierze przygotowane inne pistolety, otwiera blaszane pudełko.

Szef, jaki kolor? zwraca się do mężczyzny, który prowadził

ćwiczenia.

Jak zwykle, Jakub, żółte odpowiada Szef.

Jakub podaje mu blaszany straszak i otwarte pudełko ze

stalowymi loftkami, zakończonymi puszystymi, żółtymi kitkami.

Czerwone ten drugi wyciąga loftki z pudelka i nabija pistolet, z

jakiego chłopcy strzelają na strzelnicach, próbując sprawności oka i dłoni

wśród huśtawek, karuzeli i diabelskich młynów.

Jakub przysuwa do siebie pudełko pełne szafirowych loftek.

Teraz wszyscy trzej stają na zakreślonej przez Szefa kredą linii pod

przeciwległą ścianą i już bez komendy strzelają loftkami. Słychać tylko

nierównomierne trzaski spustów straszaków, świst wystrzelonych loftek i

pac! pac!... kolorowe kitki nieruchomieją na dysku tarczy.

Niebawem środek tarczy pokrywa trójkolorowa mozaika abstrakcyjnej

kompozycji.

Przerywają strzelanie, idą do tarczy, wyciągają loftki.

Szafirowa mówi z leciutką naganą Szef i wyciąga szafirowy

pędzelek z linii oznaczonej numerem dziewięć.

Bez przesady wzrusza ramionami Jakub. A w ogóle mógłbyś

dać silniejszą żarówką. Przecież tu zupełnie ciemno.

Tam Szef mocno akcentuje to słowo nie będzie jaśniej.

Osobiście nie życzyłbym sobie wtrąca Czarny.

Wracają na miejsca zakreślone kredową linią.' Znowu słychać tylko

świst loftek i ich pacnięcia o tarczę. Teraz mężczyźni przybierają

najróżniejsze pozycje. Strzelają stojąc na jednej nodze, w bardzo szerokim

rozkroku, z dłonią pod barkiem drugiej ręki, z półobrotu, przerzucają

pistolety do lewej ręki, gwałtownie przykucają lub nienaturalnie skręcają

tułowie.

Dość Szef przerywa strzelanie. Dokładnie bada rozmieszczenie

wstrzelonych w tarczę loftek. Tym razem nie tylko szafirowe siedzą poza

dziesiątką, ale żaden z kolorowych pędzelków nie przekroczył linii dziewięć.

Nieźle stwierdza Szef.

To jednak teoria wzdycha Jakub. Dziecinna zabawa.

Nie taka znowu dziecinna oponuje Szef. Przypomnij sobie, jak

trafiałeś loftkami pół roku temu.

To było dawno... mówi niechętnie Jakub. Trzeba by jednak

pomyśleć o ostrym strzelaniu. Już nie pamiętam, kiedy to robiłem...

To dobrze, że nie pamiętasz ucina Szef.

On ma rację wtrąca Czarny. Wyjechać gdzieś? Bo ja wiem...

.może do Białowieży albo w inną głuszę?

Nie zgadzam się. Zbyt wielkie ryzyko.

A tłumiki? zastanawia się Jakub. Można to urządzić tutaj.

Tłumiki i worki z trocinami albo piaskiem? Jak myśłi.sz?

To już prędzej odpowiada Szef. Ale... dajmy spokój. Tłumiki też

Sekuła Helena - Naszyjnik z hebanu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: