Kzagr_Aceton.doc

ZAGROŻENIA SUBSTANCJAMI CHEMICZNYMI STOSOWANYMI NA STANOWISKU PRACY

Nazwa handlowa

Skład chemiczny i parametry

Zagrożenia

Pierwsza pomoc

Dane przeciwpożarowe

Ochrona środowiska

Ochrony osobiste

aceton, dwumetyloketon, dimetyloketon, propanon, propan-2-on

denatural

Wzór chemiczny

CH3COCH3

Substancja wysoce łatwo palna i drażniąca.

Działa drażniąco na oczy.

Może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.

Pary mogą wywoływać uczucie senności i zawroty głowy.

Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. W razie duszności podawać tlen. Wezwać lekarza.

W razie zaburzeń oddychania stosować sztuczne oddychanie, kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką.

Skażenie skóry: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem).

Skażenie oczu: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
 

Zatrucie drogą pokarmową: Po

połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. W razie duszności podawać tlen. Wezwać lekarza.

Objawy zatrucia ostrego: pary wywołują łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, uczucie pieczenia w gardle i nosie. W większych stężeniach wywołują ból i zawroty głowy, uczucie osłabienia, mdłości, wymioty. Pod wpływem par acetonu o bardzo dużym stężeniu może dojść do zaburzeń oddychania, utraty przytomności i śmierci. Skażenie skóry ciekłym acetonem może wywołać miejscowe zaczerwienienie i ból, swędzenie skóry. Skażenie oczu wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek, łzawienie. Drogą pokarmową wywołuje ból gardła, przełyku, bóle brzucha; mogą wystąpić objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Dawki śmiertelne: (człowiek) – 1210 mg/m3

Wysoce łatwo palna, drażniąca ciecz. Wodne roztwory acetonu są palne w stężeniach powyżej 5%.

Pary są cięższe od powietrza i gromadzą się przy powierzchni ziemi oraz w dolnych częściach pomieszczeń.

Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować

Środki gaśnicze: proszki gaśnicze, dwutlenek węgla, piany odporne na alkohol, woda – prądy rozproszone.
 

Mały pożar:

gasić gaśnicą proszkową węglanową lub śniegową (dwutlenek węgla).
 

Podczas pożaru wydzielają się tlenki węgla.

Nie dopuścić do przedostania się produktu do ścieków i wód;

zabezpieczyć kratki i studzienki ściekowe;

Małe ilości rozlanej cieczy przysypać niepalnym materiałem chłonnym, zebrać do zamykanego pojemnika; zanieczyszczoną powierzchnię spłukać wodą.

Postępowanie z odpadem
Nie usuwać do kanalizacji. Nie składować na wysypiskach komunalnych. Rozważyć możliwość wykorzystania.

Zalecany sposób unieszkodliwiania odpadu: spalić
 

Opakowania jednorazowego użytku przekazać do upoważnionego odbiorcy odpadów.

Stosować odzież roboczą, rękawice robocze i gogle chroniące oczy przed kroplami cieczy
 

W przypadku niedoboru tlenu (stężenie poniżej 17% obj.) lub gdy stężenie związku przekracza 1% obj. stosować autonomiczny lub stacjonarny sprzęt izolujący.
Podczas stosowania nie jeść, nie pić, nie palić tytoniu, unikać kontaktu z cieczą, unikać wdychania par, przestrzegać zasad higieny osobistej,