Zofia zawistowska - Desery 1968.pdf

(16157 KB) Pobierz
IRENA K RAW CZYK • ZOFIA Z A W ISTO W SK A
ч
IRENA KRAWCZYK, inż. ZOFIA ZAWISTOWSKA
DESERY
______________________ WARSZAWA 1968______________________
WYDAWNICTWO PRZEMYSŁU LEKKIEGO i SPOŻYW CZEGO
Recenzent
m gr inż.
Anna Szczepańska
Redaktor
Barbara Sokołowska
W książce omówione są różne rodzaje deserów:
z owoców — surowych, mrożonych, suszonych;
z m leka, ciasta i kasz; desery surówkowe, gotowane,
pieczone, smażone.
Książka jest przeznaczona dla gospodyń domowych,
a przydatna będzie również dla przedszkoli i stołó­
wek.
Wszystkie praw a zastrzeżone
P rinted in Polan d
Rysunki w ykonała
mgr
Celina Sługocka
Okładkę projektow ał
m gr
Zygm unt Słoniew ski
Redaktor techniczny
Alicja O łdziejewska
K orektor techniczny
Danuta W itkow ska
4H.Sz.until.E.of.T!
W Y D A W N IC T W O P R Z E M Y S Ł U L E K K IE G O I S P O Ż Y W C Z E G O
W arszaw a
1968.
Sym bol
40939/RW K.
W y d a n ie
I.
N a k ła d
40 000 + 160 e g z . A r k . w y d . 9,5. A r k . d r u k . 9,5. F o r m a t A 5. P a p i e r
d r u k . s a t . k i. V , 70 g, 61X86/16 z F a b r y k i P a p i e r u w D ą b r o w ic y
R ę k o p i s o d d a n o d o s k i a d u w m a r c u 1968 r . P o d p is a n o d o d r u k u
18. V II. 1968 r . D r u k u k o ń c z o n o w s i e r p n i u 1968 r . C e n a z l 15.—
Z a k ł a d y K a r t o g r a f i c z n e , W r o c ła w , z a m . A/352/68, (R -5)
w stęp
Dla większości dorosłych deser nie stanowi najbardziej
atrakcyjnej części posiłku, ale dla dzieci jest z reguły jego
ukoronowaniem. Niejedna pociecha, skuszona perspektywą słod­
kiego dania, pozwoli przykładnie „władować” w siebie inne w ar­
tościowe potrawy obiadowe. Te powszechne wśród dzieci upodo­
bania warto i trzeba pielęgnować — mogą bardzo pomóc mamom
w trudnej funkcji żywienia.
W żywieniu dzieci desery odgrywają znaczną rolę, zastępując
z powodzeniem innego rodzaju słodycze, które — poza kaloria­
mi — praktycznie nie dostarczają żadnych składników odżyw­
czych. Warunek jednak zasadniczy — deser może być prosty
i tani, ale musi być smaczny i apetyczny.
Utartym zwyczajem deserami nazywane są wszelkiego rodzaju
dania słodkie, podawane najczęściej na zakończenie głównego
posiłku — obiadu, czasem kolacji. Jednak deser, zwany dawniej
leguminą, to nie tylko uwieńczenie obfitych, kilkudaniowych
posiłków. Desery, a zwłaszcza desery mleczne i owocowe, można
z powodzeniem podawać na drugie śniadanie lub na podwieczorek.
Zarówno kuchnia tradycyjna, jak nowoczesna sztuka kulinar­
na, rozporządza szerokim asortymentem słodkich potraw. Naj­
częściej desery dzieli się na dwie zasadnicze grupy: desery zim­
ne i desery podawane na gorąco.
Szeroki asortyment surowców podstawowych i dodatków oraz
bogactwo technik kulinarnych skłonił autorki do usystematyzo­
wania deserów w następujące wyodrębnione grupy:
desery owocowe,
kremy,
mleczka,
kisiele mleczne,
budynie,
suflety,
naleśniki,
wypieki,
• desery z kasz,
• lody,
• słodkie sosy.
Najwyższą wartość witaminową mają desery owocowe. Dotyczy
to zwłaszcza owoców podawanych na surowo w postaci natural­
nej, czasem z dodatkiem cukru i śmietanki lub mleka, oraz tzw.
surówek owocowych. Bezspornie te dwa rodzaje deserów zasłu­
gują na najszersze zastosowanie. Są one najmniej pracochłonne:
wystarczy umyć owoce sezonowe i podać je z dodatkiem cukru,
a czasem mleka, śmietanki lub śmietany. W tej postaci naj­
Zgłoś jeśli naruszono regulamin