Biuletyn DSW 2008 nr 2.pdf

(10246 KB) Pobierz
numer 2 – lato 2008
Biuletyn
DWS.org.pl
spis treści
Rafał Białkowski (Zelint)
Eksportowe 4-tonowe czołgi Vickersa
Commercial Vickers-Carden-Loyd Light Tanks.... 2
Szybko poszło. Aniśmy się obejrzeli, a tu już drugi
numer naszego Biuletynu.
PT Autorzy dopisali nadzwyczaj, więc numer i róż-
norodny, i ciekawy.
Na początek debiut, ale jakże interesujący. Tekst
Rafała Białkowskiego o 4-tonowych Vickersach –
czołgach w sumie mało znanych i nieco zapomnia-
nych. Uzupełniają go rysunki Krzysztofa Haładaja,
znanego na naszym Forum pod nickiem „krzyhal”.
Fantastyczne!
Oba lotnicze teksty również zasługują na uwagę –
niszowe nie znaczy nudne.
Zgryźliwy w tonie (co bywalców Forum chyba nie
zdziwi) artykuł Botrasa na przykładzie urządzeń szyb-
kostrzelnych pozwala poznać nieco kręte drogi i śle-
pe zaułki myśli technicznej. Od szczegółów można
doznać wprawdzie zawrotu głowy i szumu w uszach,
ale jakże pouczająca to opowieść.
Jan Baryłko vel Giovanni z kolei przybliża zagad-
nienie zwykle pomijane przez wielbicieli machin wo-
jennych, szturmów, zestrzeleń i zatopień. A przecie
zagadnienia służby sanitarnej są niezwykle ważne.
Tekst Patryka zaś solidnie rekapituluje wiedzę o Sto-
warzyszeniu Thule i jego związkach z nazizmem.
Na koniec recenzja, pióra – a jakże – Łukasza Pasz-
telańca, oczywiście dla wszystkich zainteresowanych
ruchem oporu w Polsce.
Zgodnie z zapowiedziami ten numer jest już czę-
ściowo ilustrowany. Mam nadzieję, że w przyszłości
ta tendencja się rozwinie i utrzyma.
Wreszcie… Pojawiły się podkreślone fragmenty
tekstu, a na marginesach znaczki – takie jak obok. Są
to aktywne łącza do stron internetowych wykorzy-
stanych przez autorów.
Rafałowi dziękuję za wsparcie i zaangażowanie.
Bez niego byłoby trudniej.
Jak zwykle… Zapraszam wszystkich do lektury…
I do pisania.
Krzysztof Haładaj (krzyhal)
4-tonowe czołgi Vickersa – galeria .............. 9
Marcin Strembski (net_sailor)
Takie same, ale inne… Bf 109 E w Szwajcarii .... 13
Paweł Piwoński (hayabusa)
He-112 w Japonii............................... 19
Bogusław Trzaskała (Botras)
Niedoszli następcy BAR-a ...................... 21
Jan Baryłko (Giovanni)
Niemiecka służba sanitarna
na froncie wschodnim ......................... 25
Patryk Janiak (patrynius)
Stowarzyszenie Thule i początki NSDAP ........ 31
Łukasz Pasztaleniec(Janowiak)
Recenzja: Dionizy Garbacz, „Wołyniak”. Legenda
prawdziwa ..................................... 36
Biuletyn.DWS.org.pl
nr 2 – jesień 2008
Wydawca, redakcja, DTP:
Tadeusz Zawadzki
biuletyn-dws@pro.wp.pl
Projekt graiczny:
Teresa Oleszczuk
Biuletyn jest bezpłatny. Prawa Autorów są chronione usta-
wami i konwencjami międzynarodowymi.
Kopiowanie, przedruk i wykorzystanie fragmentów obszer-
niejszych niż przewiduje ustawa tylko za zgodą Autorów.
Tadeusz Zawadzki (TZaw1)
954179606.022.png 954179606.023.png
2
Biuletyn DWS.org.pl
Eksportowe 4-tonowe czołgi Vickersa
Commercial Vickers-Carden-Loyd Light Tanks
Rafał Białkowski (Zelint)
@
O ile o eksporcie przez Vickersa tankietek, czołgów pływa-
jących czy czołgów lekkich napisano w Polsce dość sporo to
o eksporcie czołgów 4-tonowych nie wiadomo zbyt wiele. Być
może wynika to z faktu, że w żadnym kraju czołgi te nie stały
się podstawą do opracowania produkowanych seryjnie wersji
rodzimych, tak jak stało się to z tankietkami (polskie TK-3 i TK-S,
sowiecki T-27, czechosłowacki tančík vz. 33, włoski CL-3), czoł-
gami pływającymi (sowiecki T-38) i czołgami lekkimi (polski 7
TP, sowiecki T-26, czechosłowacki Škoda LT-35, włoski M11/39).
Historia czołgu 4-tonowego zaczyna się w roku 1927 kiedy
to brytyjski Sztab Generalny opracował założenia dla dwóch
typów lekkich wozów bojowych – jednego dla piechoty:
otwartego z góry transportera broni maszynowej; – drugiego
dla batalionów broni pancernej; wozu bojowego z obrotową
wieżą. W roku 1929 irma Carden-Loyd, która rok wcześniej
została przejęta przez koncern zbrojeniowy Vickersa, opraco-
wała komercyjną wieżową wersję tankietki Carden-Loyd Mk VI
oznaczoną jako Mk VII 1 . Rok później pojawił się wóz Mk VIII,
który spełniał wymagania brytyjskiej armii i został przyjęty do
uzbrojenia, otrzymał wojskowe oznaczenie Mk I, ale został wy-
produkowany tylko w czterech egzemplarzach (traktowanych
jako prototypy o numerach A4E2-A4E5). W listopadzie 1930
roku wyprodukowano 5 ulepszonych czołgów Mk IA (również
potraktowanych jako wozy doświadczalne o numerach A4E6-
A4E10). We wrześniu 1931 roku pojawiły się z kolei dwa proto-
typy czołgu pływającego oznaczone jako A4E11 i A4E12 (albo
L1E1 i L1E2). Czołgi te nie wzbudziły zainteresowania armii
brytyjskiej i Vickers otrzymał zgodę na ich eksport.
W 1931 roku pojawił się także czołg Mk II, który został
przyjęty na wyposażenie armii w dłuższej serii. Najpierw wy-
produkowano 16 wozów oznaczonych Mk II (z czego trzy to
prototypy A4E13 do A4E15), a następnie 50 dodatkowych
wozów oznaczonych jako Mk IIA (29 szt. wyprodukowanych
przez Royal Ordnance Factory w Woolwich, z czego dwa to
prototypy oznaczone A4E16 i A4E18) i IIB (21 szt. wyprodu-
kowanych przez macierzyste zakłady Vickers-Armstrong Ltd,
w tym 1 prototyp oznaczony jako A4E17). Następnie w latach
1932–1933 zbudowano 42 ulepszone czołgi Mk III. Po nich
w 1933 roku pojawiły się dwa prototypy o długich nazwach
– „Light tank Vickers experimental model 1933, India Pattern
No 1 (A4E19) (L2E1)” oraz „Light tank Vickers experimental
model 1933, India Pattern No 2 (A4E20) (L2E2)”. Stały się one
Vickers Mk I z pierwszej doświadczalnej serii
Vickers Mk I podczas przeprawy przez rzekę
(wieża odwrócona do tyłu)
Vickers Mk IA podczas prób w Indiach (1931)
1 Wojskowe oznaczenie prototypu A4E1.
numer 2 – jesieñ 2008
954179606.024.png 954179606.025.png 954179606.001.png 954179606.002.png 954179606.003.png 954179606.004.png 954179606.005.png
3
Biuletyn DWS.org.pl
prototypami dla wersji Mk IV wyprodukowanej w roku 1934
w 34 egzemplarzach, która zamknęła produkcję dla Wielkiej
Brytanii czołgów dwuosobowych tego rodzaju. Kolejne czołgi
Mk V i Mk VI były już bowiem czołgami trzyosobowymi i sil-
niej uzbrojonymi. Łącznie z prototypami wyprodukowano dla
Wielkiej Brytanii 152 czołgi dwuosobowe (i dwa prototypy
czołgu pływającego).
Niezależnie od powyżej opisanej linii rozwojowej Vickers,
który – jak już wspomniano, od 1931 roku sprzedawał za gra-
nicę czołgi pływające, opracował mały czołg rozpoznawczy
na podwoziu tankietki Carden-Loyd Mk VI nazwany czołgiem
patrolowym. Była to jednak zwykła tankietka Mk VI z wieżą, a
nie czołg zbliżony do wozu Mk VII z 1929 roku. Czołg patrolo-
wy (Patrol tank Mk I i II) to wóz przypominający do złudzenia
późniejszy polski wariant tankietki z wieżą oznaczony TK-W.
Po jednym egzemplarzu takiego wozu sprzedano podobno
do Portugalii, Finlandii, Szwecji i Danii (podobno, bo znala-
złem tylko potwierdzenie zakupu dwóch takich czołgów przez
Danię o czym niżej, a nie znalazłem żadnego potwierdzenia
by takie czołgi znalazły się w Portugalii, Finlandii czy Szwecji,
być może były to tylko testy) 2 . Konstrukcja tankietki z wieżą
się jednak nie sprawdziła i nie wzbudziła większego zaintere-
sowania zagranicznych odbiorców więc Vickers postanowił
opracować wersję eksportową istniejącego już od kilku lat
większego czołgu i otrzymał na to zgodę. Wersja eksportowa
została oparta podobno na czołgu Mk IV jednak ze zmodyiko-
wanym podwoziem i cieńszym pancerzem (czołgi brytyjskie
miały pancerz od 4–5 do 12–14 mm, natomiast wersje eks-
portowe tylko 7–9 mm). Moim zdaniem (opartym na analizie
materiału zdjęciowego) brytyjskim pierwowzorem wersji eks-
portowej był czołg Mk II.
Jeżeli wierzyć polskim źródłom to pierwsza prezentacja
nowego czołgu dla odbiorcy zagranicznego odbyła się…
w Polsce. Polska informacje o nowych czołgach 4-tonowych
uzyskała dość wcześnie bo co najmniej w roku 1931. We wrze-
śniu 1931 roku po próbach pierwszych 15 nowych tankietek
TK-3 w sprawozdaniu z testów stwierdzono m.in.: Wobec znacz-
nego postępu konstrukcji czołgów rozpoznawczych w kierun-
ku zwiększenia ciężaru (około 4 t.), grubości pancerza i rodzaju
uzbrojenia – czołg TK nie jest obecnie sprzętem doskonałym… 3
Być może wiedza ta wynikała z bliskich kontaktów z fabryką,
gdzie w trakcie realizacji było polskie zamówienie na 38 szt.
czołgu Vickers E…
Według Janusza Magnuskiego w 1932 rozpoczęto rozmo-
wy z przedstawicielem Vickersa w Warszawie na temat urzą-
dzenia pokazu nowego sprzętu w Polsce. We wrześniu 1932 r.
angielski koncern sprowadził do Polski trzy pojazdy: czołg pły-
wający, 4-tonowy czołg rozpoznawczy oraz ciągnik artyleryj-
ski na podobnym podwoziu.
Demonstrowano je wybranym przedstawicielom kompe-
tentnych instytucji i władz wojskowych. Pokaz pokonywania
Czołg Vickers Mk IA
Czołg Vickers Mk IIA
Czołg Vickers Model 1933
2 Wg Taschenbuch der Tanks do Szwecji zakupiono 1 egz. doświadczalny. Co do
Finlandii – autorzy utrzymują, że czołgi te są na uzbrojeniu, ale bez podawania
szczegółów. Taschenbuch der Tanks. Tanki – sprawocznik , Moskwa 1936. (przyp.
red.)
3 Mirosław Zientarzewski, „Przeciwpancerne tekaesy”, [w:] Czołg rozpoznawczy
TK-S , Militaria i Fakty, nr 2/2006 (33), str. 4.
Czołg patrolowy Vickers Carden-Loyd Mk I
numer 2 – jesieñ 2008
954179606.006.png 954179606.007.png 954179606.008.png 954179606.009.png 954179606.010.png 954179606.011.png 954179606.012.png
 
954179606.013.png
4
Biuletyn DWS.org.pl
przeszkód wodnych przez czołg pływający odbył się 8 paź-
dziernika 1932 r. w Modlinie, na Wiśle w pobliżu przystani Woj-
skowego Jacht-Klubu. 25 października wszystkie trzy pojazdy
demonstrowane były w Rembertowie, gdzie szczególnie wra-
żenie wywołał czołg pływający (demonstrowano pokonywa-
nie przeszkód ziemnych i wodnych).
W wyniku tych pokazów, w maju 1933 szef Departamentu
Zaopatrzenia Inżynierii, pułkownik Tadeusz Kossakowski wy-
stąpił do Sztabu Głównego z propozycją zakupienia 5 czołgów
4-tonowych oraz 1 czołgu pływającego (przewidywany koszt
zakupu wynosił 16 775 funtów, co stanowiło równowartość
536 160 ówczesnych złotych) mających służyć do dalszych
szczegółowych badań, a także jako ewentualne modele dla
własnych rozwiązań.
Sztab Główny wyraził zgodę na zakup tylko trzech wozów;
do sinalizowania tego zamówienia jednak nigdy nie doszło
z powodu braku odpowiednich funduszy. I na tym historia
4-tonowych czołgów Vickersa w Polsce się kończy. Polski czołg
4 TP był bowiem zupełnie odrębną i opracowaną od podstaw
konstrukcją (aczkolwiek ogólnie na nim wzorowaną).
Pewne wątpliwości wzbudza jednak data pokazu czołgu w
Polsce – wrzesień 1932 roku. Żadne inne państwo poza Anglią
tak wcześnie oicjalnie czołgu 4-tonowego nie widziało… Da-
nia w podobnym okresie – w sierpniu 1932 roku – otrzymała
od Vickersa na 6-tygodniowe testy wspomniany wyżej czołg
patrolowy. Próby nie wypadły najlepiej, za najbardziej ko-
rzystny element nowego czołgu została uznana… jego cena,
co spowodowało, że w sierpniu 1933 roku Dania nabyła tylko
dwa takie czołgi.
Vickers model 1936 Dutchman w muzeum w Bovington
I. Pierwszym prawdziwym nabywcą nowego czołgu 4-to-
nowego została Finlandia, która 6 lipca 1933 roku kupiła w wy-
twórni 3 czołgi Vickersa – tankietkę Mk VI (numer seryjny pro-
ducenta V.A.E.115), czołg lekki Vickers-Armstrongs 6 Ton Tank
Alternative B (nr prod. V.A.E.546) i interesujący nas w tym ar-
tykule czołg rozpoznawczy Vickers-Carden-Loyd model 1933
(nr prod. V.A.E.503). Firma wysyłając gotowe czołgi do Finlandii
dodała jeszcze do transportu czołg pływający modelu 1931,
który jednak nie wzbudził zainteresowania i po testach został
zwrócony. Po przeprowadzeniu prób na czołg standardowy do
wyposażenia armii ińskiej został wybrany czołg lekki Vickers
E. Czołg 4-tonowy znajdował się na stanie armii ińskiej aż do
dnia 1 lipca 1942 roku ale nigdy nie brał udziału w walce. Czołg
ten zachował się do dziś i znajduje się w ińskim muzeum broni
pancernej w Parole. Obecnie jest on uzbrojony w armatę kali-
bru 37 mm jednakże nie wiadomo kiedy ją założono…
II. Kolejnym nabywcą nowych wozów Vickersa była Szwaj-
caria, która w roku 1933 zakupiła dwa czołgi Model 1933. Oba
czołgi różniły się od siebie zawieszeniem. Pierwszy z nich na-
zwany typ 33 miał zawieszenie w którym wózki nośne amorty-
zowane były półeliptycznymi resorami piórowymi ( leaf springs ),
a drugi nazwany typ 34 miał zawieszenie w którym wózki no-
śne amortyzowane były skośnymi sprężynami spiralnymi ( coil
springs – system stosowany później w wielkiej rodzinie innych
brytyjskich pojazdów bojowych typu Carrier). Oba czołgi do-
starczono do Szwajcarii na początku 1934 roku i w marcu pod-
dano testom porównawczym. Na początku roku 1935 roku za-
Fiński Vickers-Carden-Loyd model 1933 w muzeum w Parola
Szwajcarskie Vickersy model 1934 przed ćwiczeniami w rejonie Aarau
kupiono dodatkowo w Anglii 4 szt. modelu 1934, uzbrojonego
wyłącznie w 1 karabin maszynowy. Czołgi zostały przekazane
na wyposażenie batalionów żandarmerii armii szwajcarskiej.
Jeden z czołgów szwajcarskich modelu 1934 przetrwał do
dziś i znajduje się w szwajcarskim muzeum broni pancernej
w Thun.
III. Następne zamówienie na nowe czołgi złożyła Litwa,
która w grudniu 1933 roku zamówiła 16 czołgów model 1933.
Dostarczono je w dniu 28 listopada 1934 roku. Weszły one na
wyposażenie 2 Kompanii Pancernej. Na miejscu otrzymały
numer 2 – jesieñ 2008
954179606.014.png 954179606.015.png 954179606.016.png 954179606.017.png
 
5
Biuletyn DWS.org.pl
one numery rejestracyjne (seryjne) KAM 50–55, 61–65 i 71–75.
Czołgi litewskie były uzbrojone w jeden karabin maszynowy
wz. 08, a cztery z nich były wyposażone w radiostacje (czołgi
z radiostacjami przydzielono dowódcom 3 plutonów oraz do-
wódcy kompanii).
Drugie zamówienie na kolejnych 16 czołgów tym razem
modelu 1936 Litwini złożyli w maju 1936 roku. Czołgi do-
starczono w 1937 roku i weszły one na wyposażenie nowo
utworzonej 3 Kompanii Pancernej. Otrzymały one miejscowe
numery rejestracyjne KAM 100–105, 111–115 i 121–125. Po-
dobnie jak wcześniejsze wozy uzbrojone były w 1 ckm wz. 08,
a cztery z nich były wyposażone w radiostacje.
3 Kompania Pancerna 28 października 1939 roku została
przebazowana do Wilna. Umieszczono ją w garażach wcze-
śniej wykorzystywanych przez polskie samochody pancerne
(prawdopodobnie koszary wydzielonej kompanii 7 Batalionu
Pancernego z Grodna). 7 listopada 1939 roku w koszarach tych
wybuchł pożar w wyniku którego spaliło się całkowicie 7 czoł-
gów Model 1936, a 3 następne zostały tak uszkodzone, że nie
nadawały się do naprawy. Tym samym Litwinom zostało tylko
6 czołgów Model 1936 i 16 Model 1933 (wg. innej informacji
stracono wtedy tylko 8, a nie 10 wozów).
W roku 1940 cały sprzęt armii litewskiej wpadł w ręce so-
wieckie. Z informacji znalezionych na forum imf.forum24.ru
wynika, że czołgi litewskie (oraz łotewskie) zostały przekaza-
ne na wyposażenie 12 Korpusu Zmechanizowanego. Dalsze
losy czołgów litewskich są jednak nieznane. Prawdopodobnie
wszystkie zostały utracone podczas działań wojennych. Nie-
które z czołgów litewskich i łotewskich (model 1936) wpadły
jednak w ręce niemieckie i były potem używane przez Wehr-
macht na froncie wschodnim.
IV. Kolejnym i jak się potem okazało największym zagra-
nicznym odbiorcą czołgów 4-tonowych Vickersa była Belgia.
Kraj ten pierwsze zamówienie (nr TD. 1186) na 18 szt. czołgów
złożył w marcu 1934 roku. Vickers wersję belgijską nazwał mo-
delem ze specjalną wieżą (with special turret) lub modelem
1935. Drugie zamówienie (nr TD. 2411) dotyczyło 24 czołgów.
Oba zamówienia zrealizowano w czterech partiach:
9 egzemplarzy dostarczono 15 lutego 1935 roku (nu-
Litewski Vickers mod. 1933
Litewskie czołgi Vickers-Carden-Loyd model 1933 na punkcie
przejściowym linii demarkacyjnej, 27 paźdzernika 1939 roku.
Wojsko Litewske czeka na otwarcie drogi do Wilna.
mery producenta VAE 898–906),
9 egzemplarzy dostarczono 22 lutego 1935 roku (nu-
mery producenta VAE 907–915),
20 egzemplarzy dostarczono 15 listopada 1935 roku
(numery producenta VAE 1012–1032),
4 egzemplarze dostarczono 28 grudnia 1935 roku (nu-
mery producenta VAE 1092–1095),
Belgijska wersja czołgu różniła się od modeli 1933 i 1934
przede wszystkim wysoką wieżą w kształcie stożka mieszczącą
1 nkm kalibru 13,2 mm Hotchkissa oraz mocniejszym silnikiem
EST o pojemności 4,43 l. Czołgi belgijskie nie były wyposażone
w radiostacje. W Belgii czołg otrzymał oznaczenie auto blindè/
Mitrailleuse (a.b./Mi) T.15. Podczas wojny z Niemcami, w maju
1940 roku, 42 belgijskie czołgi zostały rozdysponowane nastę-
pująco: dwie dywizje kawalerii (1 i 2) otrzymały po 16 czołgów –
2 pułki po 6 wozów i 1 pułk 4 wozy, 1 Dywizja Strzelców Ardeń-
skich – 9 wozów i 1 czołg w ośrodku szkolnym w Borsbeek (inne
źródła podają, że dywizje kawalerii miały po 18 czołgów, a 1 i 2
Litewskie czołgi Vickers-Carden-Loyd model 1936
na ulicach Wilna,
numer 2 – jesieñ 2008
954179606.018.png 954179606.019.png 954179606.020.png 954179606.021.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin