OSKRZELA.docx

OSKRZELA,PŁUCA

Tylko o krok od zapalenia oskrzeli

Objawy tej choroby łatwo pomylić z przeziębieniem. Jeśli zatem kaszel trwa już kilka dni i jest męczący, wybierz się do lekarza, żeby upewnić się, że oskrzela są zdrowe.

Podczas przeziębienia ratujesz się pewnie różnymi lekami bez recepty, starasz się trochę poleżeć w łóżku w weekend. Twój organizm z reguły szybko pokonuje chorobę. Zdarza się jednak, że złe samopoczucie nie mija po kilku dniach. Myślisz, że to przedłużające się przeziębienie. Tymczasem może to być coś więcej ostre zapalenie oskrzeli, którego objawy są bardzo podobne.

Niewinny początek

Na ogół przyczyną zapalenia oskrzeli są te same wirusy i bakterie, które wywołują infekcje górnych dróg oddechowych: katar, chrypkę, ból gardła. Jeśli jesteś osłabiona, masz chwilowo obniżoną odporność, mogą zawędrować aż do oskrzeli i spowodować ich zapalenie. Jego objawami są silny kaszel, ból w klatce piersiowej podczas odkrztuszania, czasami także duszności, a przy zakażeniu bakteryjnym ropna wydzielina i gorączka. Choroba zwykle atakuje w okresie jesiennozimowym, bo zimno sprzyja jej 
rozwojowi. Wysusza, drażni i wychładza błonę śluzową oskrzeli, co czyni je podatnymi na inwazje drobnoustrojów. Częściej od innych cierpią z jej powodu palacze, bo dym tytoniowy (tak jak pył, opary środków chemicznych) uszkadza nabłonek wyściełający drogi oddechowe.

Antybiotyki niekoniecznie

Ponieważ przyczyną ostrego zapalenia oskrzeli są zazwyczaj wirusy, antybiotyki na ogół nie są potrzebne. Wystarczą środki rozrzedzające śluz i ułatwiające jego odkrztuszanie, ewentualnie dostępne bez recepty preparaty przeciwgorączkowe i przeciwzapalne (z kwasem acetylosalicylowym czy paracetamolem). Chorobę jednak trzeba "wyleżeć". Odpoczynek i przebywanie w cieple ułatwią organizmowi pokonanie infekcji. Po 710 dniach powinien nastapić powrót do zdrowia. Antybiotyki podaje się tylko wtedy, 
gdy pojawi się: gorączka, gęsta, żółtozielona wydzielina, duszność. Są to bowiem objawy bakteryjnego zakażenia dróg oddechowych.
Uporczywe nawroty

Sporadycznie zdarzające się zapalenie oskrzeli to nie powód do niepokoju. Gorzej gdy przez kolejne lata powraca ono kilka razy w roku, a kaszel jest przewlekły (utrzymuje się co najmniej przez 3 miesiące). Wówczas wybierz się do lekarza, bo być może masz przewlekłe zapalenie oskrzeli. Chorobę można leczyć (np. preparatami rozrzedzającymi śluz, rozszerzającymi oskrzela), terapia jednak będzie mało skuteczna, gdy nie rzucisz palenia i będziesz bagatelizować przeziębienia.

http://www.kobieta.pl/zdrowie/medycyna/zobacz/artykul/tylko-o-krok-od-zapalenia-oskrzeli/ 

Zapalenie krtani, tchawicy, oskrzeli

to podostra choroba wirusowa, która charakteryzuje się szczekającym kaszlem, świstem krtaniowym i gorączką. Schorzenie to u dzieci często powoduje obturację górnych dróg oddechowych.

Do podstawowych objawów choroby zalicza się;

szczekający, napadowy kaszel,
gorączka niewielka lub umiarkowana,
sinica,
zmęczenie,
stridor nie jest zależny od pozycji ciała,
krtań nie jest tkliwa,
zapalenie okolicy podgłośniowej.
Przyczyną tego schorzenia są wirusy z grypy rzekomej, paramiksowirusy, wirus grypy typu A i inne wirusy grypy rzekomej i grypy. Do przyczyn zalicza się także oddechowy wirus syncytialny i inne wirusy.

Czynnikami zwiększającymi prawdopodobieństwo wystąpienia choroby jest przebyty krup oraz nawracające infekcje górnych dróg oddechowych.

Diagnostyka obejmuje wykluczenie takich schorzeń jak zapalenie nagłośni, bakteryjne zapalenie tchawicy, prosta infekcja górnych dróg oddechowych, naczyniak podgłośniowy, błonica, itd.

W badaniach laboratoryjnych we wczesnym stadium choroby widoczna jest leukopenia, a w ciężkim, późnym okresie choroby leukocytoza.

Patologiczne zmiany chorobowe to przede wszystkim odczyn zapalny błony śluzowej układu oddechowego, utrata komórek nabłonkowych oraz gęsta wydzielina śluzowa.

http://www.chorobycywilizacyjne.pl/zapalenie-krtani-tchawicy-oskrzeli/ 

Oskrzela

Oskrzela główne mają budowę taką jak tchawica. Dwa główne oskrzela, prawe i lewe, dzielą się stopniowo na mniejsze oskrzela i oskrzeliki, które aż kończą się pęcherzykami płucnymi. Oskrzele główne lewe jest węższe i dwukrotnie dłuższe od prawego. Oskrzela wysłane są błona śluzową z obfitą ilością wydzieliny śluzowej szczególnie przy nieżycie oskrzeli.

Płuca

Płuca stanowią główny narząd wymiany gazowej. Położone są w klatce piersiowej w jamach opłucnowych. Płuco prawe składa się z trzech płatów. Płuco lewe jest nieco mniejsze i podzielone na dwa Platy. Płuco dorosłego człowieka, na skutek odkładania się w nim cząsteczek węgla zawartych we wdychanym powietrzu, jest koloru ciemnego, płuco dziecka jest barwy różowej.
Na pojemność życiową płuc składa się suma objętości oddechowej, objętości zapasowej wdechowej i wydechowej i wynosi około 4000 cm3. Pojemność całkowita płuc jest większa o objętość zalegającą płuc i wynosi około 5200cm3.

http://anatomiac.w.interia.pl/ukl_odd.html 


Zapalenie płuc

Bakteryjne zapalenie płuc to ostre bakteryjne zakażenie miąższu płucnego. Najczęściej występuje u dorosłych, a u dzieci tylko w nielicznych przypadkach. Zakażenie może być pozaszpitalne lub szpitalne. Zapalenie płuc nabyte poza szpitalem najczęściej bywa spowodowane przez Strepłococcus pneumoniae lub Haemophilus influenzae, natomiast odmiana szpitalna najczęściej spowodowana jest przez pałeczki Gram-ujemne lub Gram-dodatnie.

Wśród objawów zapalenia płuc wyróżnia się;

kaszel z obecnością podejrzanej plwociny,
gorączka,
ból w klatce piersiowej,
nagle pojawiające się dreszcze,
ból brzucha,
jadłowstręt i odwodnienie,
niepokój,
szmer oskrzelowy,
splątanie i majaczenia,
rzężenia,
sinica,
osłabione szmery oddechowe,
obfite poty,
zmęczenie,
duszność,
zaczerwienienie twarzy,
ból głowy,
krwioplucie,
złe samopoczucie,
bóle mięśniowe,
tarcie opłucnowe,
zapalenie opłucnej,

Przyczyną choroby jest krwiopochodny rozsiew drobnoustrojów, wdychanie drobnoustrojów z powietrzem lub aspiracja czynników infekcyjnych z gardła.
Do czynników, które zwiększają ryzyko zapalenia płuc zalicza się infekcje wirusowe, pobyt w szpitalu, podeszły wiek, stosowanie używek, AIDS lub inne stany immunosupresji, choroby układu sercowo-naczyniowego, przewlekła obturacyjna choroba płuc, cukrzyca, niedożywienie, choroba nowotworowa, wentylacja mechaniczna oraz stany zaburzeń świadomości lub zaburzenia połykania.

W diagnostyce wyklucza się inne choroby, mogące powodować zapalenie płuc. Wśród nich występują infekcyjne zapalenia tkanki płucnej wywołane przez wirusy, grzyby, chlamydie, riketsje, a także wiele innych przyczyn.

W badaniach laboratoryjnych ujawnia się leukocytoza z przesunięciem rozmazu w lewo, zagęszczenie krwi oraz hiponatriemia.

Profilaktyka obejmuje szczepienia przeciwko pneumokokom. Należy zmniejszać wpływ czynników ryzyka, jeśli jest to możliwe. Należy unikać bezkrytycznego stosowania antybiotyków w łagodnych infekcjach wirusowych, u osób z grupy ryzyka należy prowadzić coroczne szczepienia przeciw grypie, a chorym unieruchomionym w łóżku i w okresie pooperacyjnym zaleca się ćwiczenia oddechowe i pobudzanie kaszlu.

Choroba może przebiegać z powikłaniami takimi jak ropniak opłucnej, ropień płuca, zapalenie opłucnej, nadkażenie, zespół ostrej niewydolności oddechowej oraz wielonarządowej, oraz inne.

Najwyższą chorobowość i śmiertelność notuje się u dzieci poniżej 1 roku życia. Jeżeli chodzi o osoby starsze, to wysoka chorobowość i śmiertelność występuje powyżej 70. roku życia. Szczególnie w przypadku kiedy współistnieją inne choroby lub czynników ryzyka. Profilaktyczne szczepienia zalecane są u osób powyżej 65 r.ż., nawet zdrowych.

Wirusowe zapalenie płuc to zapalna choroba płuc, w następstwie zakażenia wirusowego. W większości przypadków wirusowe zapalenie płuc rozwija się w wyniku kontaktu osoby nie uodpornionej z zakażoną osobą, rozsiewającą czynnik wywołujący chorobę.

Do objawów tego typu choroby zalicza się;

gorączka,
dreszcze,
kaszel z wykrztuszaniem plwociny śluzowo-ropnej,
duszność,
ból promieniujący do brzucha,
rzężenia i furczenia,
zmienione szmery oddechowe,
zapalenie opłucnej,
tarcie opłucnowe,
ból głowy i mięśni,
złe samopoczucie,
objawy żołądkowo-jelitowe.

Przyczyną tego typu choroby jest grypa A i B, oddechowy wirus syncytialny, adenowirus, ospa wietrzna, herpes simplex, różyczka oraz wirusy gorączki krwotocznej.

Do czynników ryzyka zalicza się np. stan obniżonej odporności, sezonowość, wiek podeszły, choroby serca, niedawne zakażenie górnych dróg oddechowych, itd.

Postawienie diagnozy obejmuje wykluczenie innych chorób. Wśród nich wymienia się obrzęk płuc, zator płucny lub zawał, rak oskrzela z rozsiewem drogami chłonnymi, bakteryjne zapalenie płuc, mukowiscydoza, aspiracyjne zapalenie płuc, zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej i inne.

W analizie laboratoryjnej przeprowadza się barwienie plwociny metodą Grama i posiew, posiew wirusowy i wykazanie obecności odpowiedniego antygenu w wymazie z gardła metodą bezpośredniej fluorescencji. Obserwuje się cytopatologię, a w ciężkich postaciach choroby hipoksemię.

Choroba może przebiegać ze zmianami patologicznymi, wśród nich wyróżnia się np. ciężkie płuca, niedodmę, obrzęk i rozedmę, wtręty cytoplazmatyczne i wewnątrzjądrowe, nasilone odczyny zapalne z komórkami jednojądrzastymi.

Główne zabiegi profilaktyczne obejmują szczepionki przeciw grypie A i B, ciężarne pracownice służby zdrowia powinny zachowywać ostrożność i unikać kontaktu z zakaźnie chorymi, wskazana jest szczepionka przeciw odrze oraz szczepionka przeciw ospie wietrznej.

Powikłania chorobowe to nadkażenia bakteryjne, niewydolność oddechowa, zespół ostrej niewydolności oddechowej typu dorosłych oraz pogrypowy zespół Reyea u dzieci.

Zazwyczaj rokowania są pomyślne. Choroba trwa od kilku dni do tygodnia. Często występuje osłabienie po przebytej infekcji wirusowej, możliwy jest także zgon w niektórych przypadkach, zwłaszcza w przypadku zakażeń wywołanych przez adenowirus u dzieci lub w wieku podeszłym wirus grypy.

http://www.chorobycywilizacyjne.pl/zapalenie-pluc/