1) Naukowe zasady organizacji +
2) Zasada synergii i entropii +
3) Metody pracy równomiernej +
4) Podstawy organizacji przedsiębiorstw
5) Zasady motywacji +
6) Teoria konfliktu +
7) Grupy formalne i nieformalne +
8) Autorytet klasyczny i przyzwolenia +
9) Harmonogramy +
10) Metody sieciowe +
11) Struktury organizacyjne +
12) Niezawodnościowe struktury organizacyjne +
13) Metody podejmowania decyzji +
14) Style kierowania +
15) System zarządzania personelem +
16) Plac budowy (procedury przejmowania itd.)
17) Zagospodarowanie placu budowy +
18) Logistyka
Ad.1)
Zasady organizacji podają zależności między przebiegiem działań a ich wynikami. Mogą być one przydatne do rozwiązywania różnych problemów, w których dobra organizacja odgrywa istotną rolę, oraz przy podejmowaniu decyzji kierowniczych. Istotne znacznie może mieć zastosowanie zasad organizacji w projektowaniu realizacji budowy.
Ad.2)
Synergia- współdziałanie różnych czynników, którego efekt jest większy niż suma poszczególnych oddzielnych działań. Dopasowanie, wspomaganie działań innych (2+2=5)
Entropia [???]- rozkład, chaos, nieporządek. „Entropię można interpretować jako niepewność wystąpienia danego zdarzenia elementarnego w następnej chwili”
Ad.3)
Metoda organizacji pracy, która pozwala na nieprzerwane równomierne realizowanie procesów roboczych przez stałe wyspecjalizowanie brygady. Metoda ta stanowi analogię metody taśmowej stosowanej w przemyśle, gdzie produkt przetwarzany na stanowisku danego specjalisty przebywa tam taki sam przedział czasu. W budownictwie czas pracy danej brygady specjalistycznej na danym odcinku robót jest również z góry ustalony i jest taki sam dla wszystkich odcinków. Czas ten nazywa się rytmem pracy i odmierzany jest między wejściem na dany odcinek robót brygady wcześniejszej a wejściem na dany odcinek brygady następnej.. Metoda ta natrafiła w praktyce na wiele przeszkód. Każde odchylenie od postępu robót na jednym z odcinków tych robót powoduje dezorganizację pracy pozostałych grup roboczych. Powszechnie spotykane duże zróżnicowanie pracochłonności na poszczególnych odcinkach utrudniają już autorowi harmonogramu dostosowanie się do prawa harmonii i z tego powodu proponują oni w takich przypadkach wprowadzenie zmian w brygadach roboczych. Zmiany takie nie sprzyjają dobrej atmosferze brygad. Stąd konkurencją dla metody pracy równomiernej staje się w budownictwie organizacja robót Metodą Brygad Kompleksowych. Zastosowanie: budowy obiektów liniowych, długie rurociągi o stałej średnicy, osiedla z powtarzającymi się obiektami
Ad.4)
Zachęcam do napisania
Ad.5)
Zasady motywacji: -Wielkość nagrody z tytułu pracy musi być proporcjonalna do wymagań i efektów pracy; - Motywacja powinna dotyczyć konkretnego pracownika. Środki zastosowane w odniesieniu do pracowników będą zróżnicowane; - Motywacja powinna mieć charakter pozytywny, tzn. nagradzanie najlepszych lub lepszych od przeciętnych rezultatów. Przeciwieństwem jest zagrożenie; -Różna częstotliwość i wysokość nagrody; - Motywowanie powinno być kompleksowe (ogólne) i systemowe (różne środki, narzędzia); - Należy przestrzegać niewielkiej odległości czasowej między nagrodą (karą); - Aktualizacja systemu narzędzi, który kształtuje postawy; - Należy zapewnić pracownikom możliwość wyboru nagrody przedstawiając zestaw nagród (kafeteryjny system nagradzania).
Ad.6)
Teoria konfliktu społecznego - teoria socjologiczna. Zdaniem jej zwolenników ład społeczny jest pewnym nieosiągalnym ideałem. Zakładają oni, że wewnątrz społeczeństwa dominują przede wszystkim sprzeczności, ścieranie się interesów poszczególnych klas, warstw i grup społecznych. Ład społeczny jest jedynie chwiejną równowagą. Zwolennikiem tej teorii był m.in. Karol Marks.
Ad.7)
Grupy formalne- dobór pracowników wg posiadanych kwalifikacji, w takiej kolejności jak się zgłosili, czy też zostali skierowani przez dział zatrudnienia.
Grupy nieformalne- pracownicy sami łączą się w grupy. Unika się napięć pomiędzy osobami nie pasującymi do siebie, ponieważ nie pracują oni razem.
Ad.8)
Autorytet klasyczny- przysługujący z zajmowanego stanowiska.
Autorytet przyzwolenia- przysługujący ze względu na posiadaną wiedzę i szacunek wśród pracowników.
Ad.9)
Harmonogramy: dyrektywny (sporządzany na etapie projektowania inwestycji- w celu jej wyceny; określa przybliżone zużycie materiałów, koszty oraz czas); finansowy (określa spodziewane przepływy pieniężne- przychody, koszty oraz saldo); zatrudnienia (określa liczebność załogi na poszczególnych etapach realizacji inwestycji); szczegółowy (potrzebny do montaży nietypowych konstrukcji- np. z użyciem śmigłowca montażowego; wszystko musi być dokładnie zaplanowane bo nie ma czasu na myślenie i zastanawianie się w trakcie wykonywania danej czynności- konieczność zorganizowania dodatkowych brygad i maszyn); ogólny (określa kolejność wykonywania czynności z dokładnością do 1 dnia, należy w nim pamiętać o technologii wykonania- np. przerwy technologiczne); dostaw, zużycia i zapasu materiałów (umożliwiają przede wszystkim sprawne zorganizowanie dostaw oraz wyznaczenie potrzebnego pola powierzchni składowisk).
Ad.10)
Metody sieciowe- stosowane są do planowania oraz realizacji dużych przedsięwzięć budowlanych, gdzie istnieje konieczność precyzyjnej koordynacji działania. Są oparte na teorii grafów (sieć zależności inaczej zwany modelem sieciowym). Najczęściej elementami sieci zależności są czynności (krawędzie grafu), które przedstawiają roboty budowlane, ewentualnie powiązania czasowe lub organizacyjne, oraz zdarzenia (wierzchołki grafu), które oznaczają moment rozpoczęcia lub zakończenia poszczególnych robót. Elementy są połączone ze sobą w taki sposób, aby model sieciowy odpowiadał zaprojektowanej dla danego przedsięwzięcia technologii i organizacji. Podział (ze względu na sposób rysowania): sieci dwupunktowe (czynność- krawędź grafu, zdarzenia- wierzchołki) oraz sieci jednopunktowe (wierzchołki- czynności, zdarzenia nie są definiowane w sposób jawny). Podział: zdeterminowane (jesteśmy w stanie określić parametry- czas, koszty) oraz losowe (nie jesteśmy w stanie określić parametrów)
Ad.11)
Biorąc pod uwagę strukturę logiczną [?] sieci dwupunktowych można je podzielić na: sieci o strukturze deterministycznej, w których wszystkie czynności muszą być zrealizowane (sieć kanoniczna) i sieci o strukturze niedeterministycznej, w których każda czynność (lub tylko wybrane) może być realizowana z określonym prawdopodobieństwem (sieci stochastyczne).
Ad.12)
Niezawodność obiektu- prawdopodobieństwo spełnienia przez obiekt stawianych mu wymagań. Wyróżniamy 2 źródła niepowodzeń (awarii): zawodność wrodzona, zmiany w obiekcie zachodzące pod wpływem czasu. Typy struktur organizacyjnych wpływających na niezawodność: szeregowa (awaria pojedynczego elementu pociąga za sobą awarię całego układu- im więcej maszyn połączonych szeregowo, tym prawdopodobieństwo awarii układu jest większe), równoległa (awaria układu następuje dopiero po awarii pewnej liczby elementów- im więcej maszyn połączonych równolegle, tym prawdopodobieństwo awarii układu jest mniejsze), mieszana.
Ad.13)
Decyzja- wolny wybór przyszłego zachowania się z dostępnych możliwości. Musimy określić cel jaki mamy osiągnąć, środki jakie możemy wykorzystać, kryterium jakim się kierujemy przy wyborze. Typy decyzji: zaprogramowane ( podejmowane na niższych szczeblach- realizacyjnym, operacyjnym; jesteśmy w stanie określić skutki błędnej decyzji- są powtarzalne) i niezaprogramowane (podejmowane na wyższym szczeblu, ich skutki możemy zaobserwować dopiero po dłuższym czasie). Stany w jakich podejmujemy decyzję: pewności, niepewności, ryzyka. Metody podejmowania decyzji: ankietowe, ekspertyz, intuicyjne, refleksji.
Ad.14)
Style kierowania: autokratyczny (kierownik nie liczy się ze zdaniem pracowników i żąda bezwzględnego wykonywania poleceń), liberalny (kierownik często nie egzekwuje wykonywania wydanych poleceń), demokratyczny (kierownik przed podjęciem decyzji zasięga opinii personelu i stara się, aby polecenie odpowiadało większości, albo wyjaśnia dlaczego musi podjąć inną decyzję; po wydaniu polecenia kontroluje jego wykonanie).
Ad.15)
Systemy organizacyjne przedsiębiorstw: liniowy (kierownik wydaje polecenia podwładnemu, ten kolejnemu itd.- małe firmy, wojsko), układ funkcjonalny (pracownicy poszeregowani są wg funkcji jakie pełnią: dział kadr, planowania, finansów itd.), struktura macierzowa (funkcjonuje w przemyśle, tylko w bardzo dużych firmach: stocznie, firmy lotnicze; komórki podlegają dwustronnej kontroli (np. samolot po lądowaniu sprawdza ogólnie inżynier i dodatkowo ekipa odpowiedzialna za poszczególne podzespoły; w budownictwie rzadko spotykana).
Ad.16)
Ad.17)
Zagospodarowanie placu budowy- to wyposażenie niezbędne do wykonywania zadań budowlanych w określonych warunkach placu budowy. Możemy do niego przystąpić dopiero po ustaleniu: -technologii wykonania poszczególnych procesów budowlanych, -harmonogramów przebiegu realizacji budowy, -harmonogramów materiałowych, zatrudnienia i pracy maszyn. ZPB musi zapewnić możliwość wykonania wszystkich procesów budowlanych wg określonej kolejności (ważna jest technologia robót budowlanych). Harmonogramy przebiegu realizacji budowy służą do ustalenia: -terminów przygotowania poszczególnych elementów zagospodarowania PB, -zapotrzebowania na energię elektryczną, parę, sprężone powietrze i wodę (podstawa do projektowania tymczasowych instalacji), -wielkości wytwórni pomocniczej budowy. Harmonogramy materiałowe służą do ustalenia niezbędnej powierzchni składowisk i magazynów. Harmonogramy zatrudnienia są podstawą do określenia wielkości tymczasowych budynków administracyjnych i socjalnych, a harmonogramy pracy maszyn określają, dla przyjętych rodzajów maszyn, ich liczbę oraz terminy i czas pracy na budowie. Dobrze zaprojektowane i wykonane zaplecze i zagospodarowanie placu budowy, wyposażone w odpowiednie obiekty i urządzenia przeznaczone do wykonania określonych procesów budowlanych, ułatwia terminowe i poprawne pod względem jakości wykonanie robót. Szczególnie istotne przy realizacji dużych budów. Błędy na tym etapie są ciężkie a często nawet niemożliwe do naprawienia. Kolejność lokalizacji poszczególnych elementów zagospodarowania: drogi, place składowe i magazyny, urządzenia do wytwarzania półfabrykatów, prefabrykatów i urządzenia usługowe (mieszanki betonowe, zaprawy, zbrojownie, ciesielnie), budynki administracyjno-socjalne, urządzenia ogólne budowy (zaopatrzenie w wodę, energię elektryczną, sprężone powietrze, parę, urządzenia przeciwpożarowe itd.).
Ad.18)
Można lać wodę J
kkris2