Zdejmowanie sandałów o. Augustyn Pelanowski OSPPE Gdy mężczyzna zdejmował sandał i oddawał go drugiej stronie, zrzekał się prawa do oblubienicy. Oblubienicš Chrystusa jest Kociół, ale my wszyscy przez swoje grzechy stalimy się bliżsi diabłu niż Bogu, dlatego musimy być wykupieni Jan dokonał wiele, aby przygotować ludzi na przybycie Mesjasza, który miał dokonać ostatecznego wykupienia człowieka z mocy diabla. Lew Aslan, jeden z bohaterów Opowieci z Narnii Lewisa, oddał samego siebie w ręce sił ciemnoci, aby wykupić z mrocznych mocy chłopca, który przez przywišzanie do przyjemnoci stał się własnociš czarownicy. Bajkowa metafora jest nasycona prawdš chrzecijańskš, o której i dzi możemy porozmylać. Oto bowiem Jan, heros ascezy, człowiek niezwykle prawy i oddany Bogu, atleta modlitwy i czempion walk ze złymi duchami, mówi skromnie, że nie może rozwišzać rzemyka u sandała Jezusa. Inaczej mówišc, przy całej swej szlachetnoci nie ma siły wykupić nawet jednego człowieka z mocy szatana. Nawet siebie! Symbolika zdejmowania czy też rozwišzywania sandałów ma swojš starożytnš tradycję w religijnej obyczajowoci Izraela. Jak mówi np. Księga Rut, istniał pewien zwyczaj w Izraelu dotyczšcy prawa do kobiety, której mšż umarł (prawo lewiratu). Stawała się ona prawnie własnociš następnego w kolejnoci brata lub najbliższego krewnego. Kto inny mógł jš jednak odkupić, jeli osoba, której się ona należała, pozwalała sobie publicznie na zdjęcie sandała. Ten gest oznaczał zezwolenie na to, by kto inny nabył do niej prawo (Rt 4,78; Pwt 25,9). Jan, mówišc, że nie może zdjšć sandała z nóg Jezusa, daje do zrozumienia, że nie jemu należy się Oblubienica, czyli Nowy Izrael, należšcy jedynie do Syna Bożego. Mistycy żydowscy widzieli w tym gecie zdjęcia sandałów (HALICA) prawdę o wiele głębszš niż tylko targ o kobietę. Sandałem duszy jest ciało. Zdjšć sandał, to objawić siebie lub obnażyć swojš duchowš tożsamoć. Kiedy Mojżesz stanšł na górze Horeb przed Bogiem objawiajšcym mu się w płonšcym krzewie, usłyszał od Niego słowa, aby zdjšł sandały, gdyż ma przed sobš samego Boga. Mojżesz zdjšł sandały, i w nagoci swej duszy widział obnażonego, czyli objawionego Stwórcę, który znakiem ognia manifestował miłoć do Izraela. Jan więc skromnie przyznaje, że niczego nie może przygotować, aby objawiła się miłoć Boga w Jezusie. Mistyka małżeństwa lewirackiego i zdjęcia sandała (HALICA) była szeroko objaniona przez mistyków żydowskich. Jan chciał powiedzieć, że odkupienie Jezusa jest niemożliwe do odebrania przez kogokolwiek innego, nawet przez niego! Tylko Jezus ma prawo do Nowego Izraela, tylko Jezus może przygotować objawienie się miłosierdzia wobec naszych grzechów, tylko Jezus może wykupić ludzkoć z zależnoci od szatana. Idmy dalej za tym skojarzeniem. Gdy mężczyzna zdejmował sandał i oddawał go drugiej stronie w rytuale prawa lewirackiego, zrzekał się prawa do oblubienicy. Oblubienicš Chrystusa jest Kociół, ale my wszyscy przez swoje grzechy stalimy się bliżsi diabłu niż Bogu, dlatego musimy być wykupieni, podobnie jak kobieta musiała być wykupiona przez mężczyznę, jeli istniał bliższy krewny. Jezus odsłania swojego Ducha wobec tych, którzy wchodzš w największe uniżenie w obliczu Jego miłoci. Objawia się tym, którzy sš gotowi wyrzec się wszystkiego, co ich łšczy z szatanem.
eschatologia.pl