Papier – pojemnik niebieski
wrzucamy:
· gazety, książki w miękkich okładkach lub po usunięciu twardych,
· katalogi, prospekty,
· tekturę,
· worki papierowe, papier pakowy,
· ścinki drukarskie,
nie można wrzucać:
· opakowań z jakąkolwiek zawartością,
· lakierowanego lub foliowanego papieru z folderów reklamowych,
· tapet,
· kalki,
· papieru termicznego,
· zatłuszczonego i brudnego papieru (jeśli jest to fragment wystarczy go oderwać),
· opakowań wielomateriałowych (tzw. kartoników, opakowań tetra pak)
· artykułów higienicznych
Bardzo ważne jest, żeby makulatura nie była mokra – wilgotność to istotny parametr jej jakości - oraz aby razem z papierem nie trafiły do pojemnika żadne zanieczyszczenia mechaniczne (np. metale, szkło, tekstylia, piasek), chemiczne (np. kleje, farby) czy mikrobiologiczne (pleśń czy grzyby).
Szczegółowo sposób postępowania z odpadami opakowaniowymi określa rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 25 października 2005 r. – patrz: Dz.U. 2005 nr 219 poz. 1858.
Jeśli na Twoim osiedlu nie ma pojemników do selektywnej zbiórki - spróbuj zmobilizować do ich postawienia gminę, spółdzielnię, administrację nieruchomości, czy wspólnotę mieszkaniową.Organizacja selektywnej zbiórki jest ich obowiązkiem, Twoim – segregowanie odpadów.
O papierze i jego przerobie...
U progu XXI wieku trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie bez papieru. Przeciętnie mieszkaniec świata rocznie zużywa ok. 50 kg papieru. Obecnie roczna produkcja światowa sięga 318 mln ton. Tak wielką ilość byłoby trudno wytworzyć przy wykorzystaniu wyłącznie surowców pierwotnych (drewna), dlatego zużywa się coraz więcej makulatury. Jej wykorzystanie ma jeszcze jedno znaczenie: gdyby nie przetwarzano makulatury na nowy papier, stawałaby się ona niepotrzebnym śmieciem, masowo zalegającym na wysypiskach. Do wyrobu papieru surowce wtórne wykorzystywano od dawna. Już jego wynalazca - Chińczyk Caj Lun, swoje pierwsze arkusze w 105 r. n.e. wyprodukował m.in. ze starych sieci rybackich. W Europie jako surowiec papierniczy zastosowano włókna ze szmat lnianych i konopnych. Papiernictwo europejskie było zatem od dawna gałęzią wytwórczości zużywającą surowiec wtórny, a papiernicy przyczyniali się do zmniejszania ilości odpadów, czym "nieświadomie" dbali o środowisko.
· Zużyty papier, jako surowiec, wykorzystywano od niepamiętnych czasów. Jednak papiernicy długo nie stosowali masowo makulatury, gdyż było jej niewiele. Na ogół z wytwarzanego wówczas papieru powstawały książki i dokumenty, które były przeznaczone do długotrwałego użytku.
· Szmaty pozostały cennym surowcem papierniczym jeszcze w okresie przemysłowej produkcji. Ich zbieracze, zwani nieco pogardliwie "szmaciarzami", byli spotykani w polskich wsiach i miasteczkach jeszcze w latach 70. XX wieku. Ostatecznie jednak przemysł papierniczy przestawi ł się na wykorzystanie drewna - pierwsze arkusze z tego surowca powstały w 1844 r.
Większe znaczenie jako surowiec makulatura zyskała dopiero w drugiej połowie XX w. Wraz ze wzrostem świadomości ekologicznej społeczeństw wywierano naciski na przemysł, by przetwarzał jak najwięcej surowców wtórnych. Zaczęto stosować makulaturę do produkcji papieru wcześniej wytwarzanego z drewna. Początkowo powstawały z niej głównie papiery do pakowania, z czasem zastosowano ją jako surowiec na papier toaletowy i tekturę falistą, a od ok. dwudziestu lat z makulatury produkuje się również papier gazetowy.
stonka47