Tajemne moce Bloom (c) WINXBLOGGER.CBA.PL DON'T COPY!.pdf

Tajemne moce Bloom

Redaktor naczelny: Danuta Hernik

Tłumaczenie: Marzena Krzewicka

Redakcja: Wiesława Górska

Korekta: Beata Jagiełło, Alicja Chylińska

Sekretarz redakcji: Izabella Sieńko-Holewa

DTP: Robert Koziarz .

Wydawca: Media Service Zawada sp. z o.o.,

al. Stanów Zjednoczonych 51 04-028 Warszawa, tel. 022 810 65 79

dział reklamy:

Agnieszka Nieciengiewicz tel. 022 870 53 43 w. 125,

Monika Grygo • tel. 022 870 53 43 w. 143

Druk: Legra sp. z o.o.

Wszystkie prawa zastrzeżone.

Serię stworzył Iginio Straffi.

www.winxclub.com

Spis treści

Rozdział 1

Niespodzianka

Rozdział 2

Spotkanie z Knutem

Rozdział 3

Mów tylko prawdę17

Rozdział 4

Kawałek dżinsu

Rozdział 5

Wyjaśnienia Stelli 21

Rozdział 6

Gdzie jest Alfea

Rozdział 7

Atak upiorów

Rozdział 8

Odsiecz z Czerwonej Fontanny

Rozdział 9

Walka ramię w ramię

Rozdział 10

Bloom się pakuje 41

Rozdział 11

Na własne oczy

Rozdział 12

Księżniczka Callisto

Rozdział 13

Pierwszy raz w Magix

Rozdział 14

Jest wspaniale!

Rozdział 15

Seniorki z Chmurnej Wieży

Rozdział 16

Knut w opałach

Rozdział 17

Będę wróżką

Rozdział 18

Pierwsze lekcje magii

Rozdział 19

Superpodłe zawody

Rozdział 20

Stroje wieczorowe .

Rozdział 21

Rajd po butikach

Rozdział 22

Najlepszy pomysł 87

Rozdział 23

Poprawki krawieckie

Rozdział 24

Spisek czarownic 91

Rozdział 25

Zaklęte prezenty

Rozdział 26

Atak na Bloom

Rozdział 27

Kradzież pierścienia

101

Rozdział 28

Lodowa trumna

105

Rozdział 29

Czarna kaczuszka 109

Rozdział 1

Niespodzianka

B loom nic nie widziała. Powoli posuwała się w ciemności. Mimo to nie czuła strachu. Była

podekscytowana.

- Już prawie - odezwał się tata. Nadal zakrywał dłońmi jej oczy.

Ostrożnie zeszła po stopniach frontowych schodów. Wstrzymała oddech. Jeśli przygotowana dla

niej niespodzianka czeka na zewnątrz, to może być tylko jedno. Przecież ojciec powiedział jej, że

dzięki prezentowi będzie mogła swobodnie poruszać się po Gardenii. Dziewczyna przygryzła dolną

wargę.

Na pewno ci się spodoba - powiedziała.

Jeszcze kilka stopni. Ojciec zdjął dłonie z jej powiek. Ciągle podekscytowana Bloom trzymała je

nadal mocno zaciśnięte. W końcu odetchnęła głęboko i otworzyła oczy. Oddech zamarł jej w gardle,

kiedy zobaczyła, co stoi na podjeździe przed domem. To wcale nie był nowy skuter, którego się

spodziewała, tylko zwykły czerwony rower.

Musiała jednak przyznać, że był to całkiem porządny rower. W umieszczonym z przodu koszu

znajdowały się owoce i świeżo ścięte kwiaty. No tak, ale nie był to skuter.

- Podoba ci się, prawda? - spytał tata, nerwowo poprawiając krawat.

Bloom spojrzała na Kiko. Szaro-biały króliczek chrząknął i z zadowoleniem skrzywił nosek.

Wyglądało na to, że pojazd przypadł mu do gustu. Pomyślała, że powinna brać z niego przykład.

Przecież nie chciała zranić rodziców. Ostatecznie na razie niech będzie rower... Może za rok...

- Jest wspaniały.

Pragnęła, by zabrzmiało to szczerze. Odsunęła kosmyk rudych włosów opadających na twarz.

- Dzięki!

Podeszła bliżej i przyjrzała się rowerowi.

- Widzisz - odezwał się tata. Nie wiedziała, co powiedzieć.

- Nie sądzę - wyszeptała matka. - Chyba oczekiwała czegoś bardziej wyrafinowanego.

- Roweru z szybkościomierzem?

- Skutera, Mike.

- Ależ skutery są niebezpieczne, poza tym drogie.

Bloom westchnęła. Udawała, że nie słyszy rozmowy rodziców. Podniosła Kiko i usadowiła go w

koszyku. Rodzice wrócili do domu.

- Spróbujemy odłożyć trochę pieniędzy - usłyszała jeszcze, co mówi mama. - Może w następnym

roku kupimy jej skuter.

Kiedy zniknęli we wnętrzu domu, Bloom wspięła się na siodełko i wyjechała z podjazdu.

Skręciła w prawo i ruszyła w stronę parku.

- Tata nigdy się nie zmieni, Kiko - powiedziała do króliczka. - Mam już prawie szesnaście lat, ale

nie dostanę nic szybszego od roweru.

Królik chyba nie miał nic przeciwko temu. Opierał się przednimi łapkami o koszyk, a jego

cieniutkie wąsiki i długie uszka powiewały na wietrze.

Bloom wiedziała, że powinna być wdzięczna za prezent. Rodzice nie mieli zbyt dużo pieniędzy,

a przecież nawet zwykły rower nie był tani. Z drugiej jednak strony nie mogła zapomnieć o

wymarzonym skuterze. Postanowiła jednak, że przestanie zachowywać się jak rozkapryszony

bachor i doceni ich starania.

Było to trudne, bo rower stał się ukoronowaniem całego pasma rozczarowań, które ją ostatnio

spotykały. Był pierwszy dzień wakacji i wszyscy, którzy się liczyli, pojechali na szkolną wycieczkę

na Florydę.

- Ale nie ja - powiedziała do siebie. - Ja tkwię w Gardenii i jeżdżę na rowerze.

Postanowiła wziąć się w garść.

- No, dobrze - zwróciła się do Kiko. - Podobno w zabawie liczy się nie to, gdzie jesteś, ale kim

jesteś. A to oznacza, że my również będziemy się świetnie bawić.

Zatrzymała się i przypięła rower do stojaka. Wyjęła Kiko z koszyka i delikatnie postawiła go na

ziemi. Królik pobiegł w kierunku drzew.

- Poszukaj żołędzia, to ci go będę rzucać - zawołała za nim.

Kiedy zwierzak zniknął w gęstwinie, wyjęła z koszyka jabłko i usiadła pod drzewem. Ugryzła owoc

i pogrążyła się w swojej ulubionej czynności - marzeniach na jawie.

Uwielbiała wyobrażać sobie, że trafia do zaczarowanych królestw, w których latają smoki,

galopują jednorożce, a wróżki rzucają cudowne zaklęcia. W tamtych królestwach nie była zwykłą

Bloom Peters, która samotnie spędza lato w mieście. Wyobrażała sobie, że jest piękną czarodziejką-

księżniczką, walczy ze złem dzięki swym magicznym zdolnościom i poznaje cudowne miejsca.

Nagle powróciła do rzeczywistości. Królik, głośno chrząkając, wybiegł spomiędzy drzew.

Przybiegł co sił w łapkach i zaczął tulić się do jej nóg.

- O co chodzi, Kiko? - spytała. - Czyżbyś znów przestraszył się jakiejś wiewiórki?

Zwierzak jeszcze mocniej przytulił się do jej nogi, a potem rzucił się w stronę drzew.

Najwyraźniej coś go przestraszyło. Bloom postanowiła to sprawdzić. Rzuciła jabłko, wstała i

ruszyła za nim.

Kiko biegł krętą drogą, która kończyła się na niewielkiej polanie. Wskoczył na ścięty pniak.

Bloom podbiegła do sąsiedniego drzewa i wyjrzała zza jego grubego pnia. Ciężko dyszała, a serce

waliło jej jak oszalałe. Nie mogła uwierzyć w to, co ujrzała!

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: