władca czasu, czyli skuteczne zarządzanie własnym życiem cała książka.pdf

ROZDZIAŁ 2

SPOSOBY

POSTRZEGANIA

CZASU

„Każdą rzecz pięknie uczynił w jej czasie. Nawet czas

niezmierzony włożył w ich serce, żeby człowiek nigdy

nie zgłębił dzieła, które prawdziwy Bóg uczynił od

początku do końca”.

Pismo Święte , Księga Kaznodziei 3:11

Nauczyliśmy się postrzegać i odmierzać czas. Jego upływ

widzimy we wschodach i zachodach słońca, zmienności

pór roku, dorastaniu dzieci i starzeniu się rodziców.

Nauczyliśmy się dzielić czas na części. Wiemy, ile

trwają ułamki sekundy, i jesteśmy w stanie wyobrazić

sobie miliony lat. Jednak „nasz czas” trwa przeciętnie

70 – 80 wiosen.

I to właśnie ten czas jest nam dany, byśmy mogli odnieść

sukces. Od tysiącleci ludzie bezskutecznie próbują od-

naleźć przepis na eliksir młodości i długowieczności.

W ŁADCA CZASU

Nikt z nas, będąc przy zdrowych zmysłach i ciesząc się

względnie dobrym zdrowiem, nie chciałby ustalić daty

swojej śmierci. Mamy pragnienie żyć nieustannie,

wiecznie. Zawsze bowiem znajdziemy coś do zrobienia,

poznania, osiągnięcia.

Nauczyliśmy się postrzegać i odmierzać czas, ale nie

możemy nim w sposób absolutny zawładnąć. To on

włada nami, dodając nam lat i obdarzając nowymi do-

świadczeniami życiowymi.

Nauczyliśmy się postrzegać i odmierzać czas, dzieląc

go i niejako zamykając w sekundy, minuty, godziny, dni,

tygodnie, miesiące, lata. Stworzyliśmy różne przyrządy

do jego pomiaru oraz kalendarze umożliwiające przed-

stawienie go niejako w formie zmaterializowanej.

Podział doby na 24 godziny, 12 godzin nocy i 12 godzin

dnia, przypisuje się starożytnym Egipcjanom. Cieka-

wostką jest, że wraz ze zmianą pór roku zmieniała się

też długość godzin. Latem słońce wschodziło wcześniej

i zachodziło później, dlatego w ciągu dnia godziny były

dłuższe, a nocą krótsze. Wyjątek stanowił równik, na

którym dzień i noc zawsze miały i mają stałą długość:

po 12 godzin.

Być może zastanawiasz się, dlaczego godzina dzieli się

na 60, a nie na 100 minut, tak jak dzielimy metr na 100

centymetrów, kilogram na 100 dekagramów, złotówkę

na 100 groszy. Tak „nietypowe” dla naszej kultury roz-

S POSOBY POSTRZEGANIA CZASU

drobnienie godziny na 60 mniejszych części zwanych

minutami zawdzięczamy Babilończykom. To oni w swej

matematyce posługiwali się systemem sześdziesiątko-

wym i właśnie w ten sposób dzielili czas.

Wspominając o współczesnym podziale doby, nie mo-

żemy zapomnieć również o starożytnych Rzymianach.

To najprawdopodobniej oni wymyślili system liczenia

godzin od północy do północy. Zwyczaj ten pozwolił na

wyeliminowanie bardzo uciążliwych zmian długości go-

dziny związanych ze zmianą pór roku, pozorną drogą

Słońca po orbicie i szerokością geograficzną.

Dzisiejszy podział czasu zawdzięczamy więc starożyt-

nym Egipcjanom, Babilończykom oraz Rzymianom.

Potrafimy odmierzać czas na wiele różnych sposobów.

Wiemy, jak działają klepsydry i zegary słoneczne, zna-

my precyzyjne mechanizmy zwykłych zegarków oraz

tych o ultrazaawansowanej technicznie budowie. Jednak

nikt z nas nie potrafi sprawić, by czas zatrzymał się lub

cofnął chociażby o jedną sekundę.

Nauczyliśmy się postrzegać i odmierzać czas, dzieląc

go i niejako próbując zamknąć w ryzach, opanować. Ale

nasze wysiłki są bezskuteczne, bo on dalej nieubłaganie

biegnie. Z upływem lat czas wydaje się skracać, przy-

śpieszać i uciekać nam coraz szybciej. Jak to możliwe?

W ŁADCA CZASU

W tym rozdziale spróbuję to wyjaśnić. Jednak zanim to

zrobię, przypomnimy sobie, jak można opisać i podzielić

czas.

Czym jest czas?

Niektórzy uważają, że czas to pieniądz, ale jak już wspo-

minałam, te dwa pojęcia zdecydowanie różnią się od

siebie. Czasu nie możemy zaoszczędzić, pożyczyć, na-

zbierać, odłożyć czy komuś podarować, by przedłużyć

mu dobę choćby o minutę. Niewykorzystany czas prze-

pada raz na zawsze, nie dając nam w zamian żadnej ko-

rzyści. Przynosi tylko straty. Bardzo różni się więc od

pieniędzy, które możemy podarować, pożyczyć, uzbierać

i odłożyć na koncie, gdzie procentują i dają nam nagrodę

w postaci odsetek.

Czas nie jest zatem pieniądzem w sensie dosłownym.

Często mówi się, że czas upływa lub płynie. W tym powie-

dzeniu jest więcej racji, ponieważ faktycznie przypomina

on rwącą, szeroką rzekę. Płynie ona tylko w jednym,

niezmiennym kierunku: ciągle do przodu. Nieustannie

się zmienia. Heraklit z Efezu powiedział: „Nie można

wejść dwa razy do tej samej rzeki”. Nie możemy zatrzy-

mać własnymi rękoma przepływającej wody ani płyną-

cego czasu. Jednak zarówno wodę, jak i czas można

spożytkować. Kiedyś ludzie wykorzystywali energię

wodną do napędzania młynów oraz tartaków budowanych

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: