PERCEPCJA, UWAGA, WYOBRAŹNIA
Wrażenie – prosty proces psychiczny o charakterze poznawczym powstający pod wpływem działania elementarnych bodźców na receptory jednego rodzaju, odzwierciedla pojedyncze cechy bodźca (jasność, kolor, głośność, siła dotyku).
· Bodziec – takie zdarzenie w środowisku fizycznym organizmu, na które organizm potrafi zareagować w sposób specyficzny, związany jest z dopływem energii.
· Receptor – typ komórki nerwowej wyspecjalizowanej w odbiorze bodźców fizycznych lub chemicznych i w przekształcaniu ich energii na impulsy nerwowe (transdukcja).
Wrażenia wzrokowe
Receptorami są komórki siatkówki:
· pręciki (receptory szarości, widzenie skotopowe)
· czopki (receptory barw, widzenie fotopiczne):
- alfa – fale krótkie (niebieski);
- beta – fale średniej długości (zielony);
- gamma – fale długie (czerwony).
Na poziomie neuronalnym – detektory barw przeciwstawnych.
Wrażenia słuchowe
Komórki rzęskowe błony podstawnej w uchu wewnętrznym (narząd Cortiego):
· do 300-400 Hz - zasada częstotliwości (częstotliwość dźwięku jest kodowana na częstotliwość impulsu nerwowego);
· 500 – 5000 Hz – reagują zespoły komórek, ich częstotliwości sumują się;
· powyżej 5000 Hz – zasada miejsca (błona podstawna drga tylko w określonym miejscu).
· Wywołane przez podrażnienia pochodzące z proprioreceptorów – receptorów stawowych, ścięgnowych i mięśniowych.
Odgrywają istotną rolę:
· przy uczeniu się nawyków ruchowych (w połączeniu z wrażeniami wzrokowymi)
· w procesie automatyzacji ruchów (przejście od kontroli eksteroreceptorów do proprioreceptorów)
· w koordynacji złożonych ruchów sportowych (w zespoleniu z wrażeniami wzrokowymi).
Percepcja przedmiotu jest możliwa dzięki podziałowi pola spostrzeżeniowego na figurę i tło:
· figura jest dobrze określona, ma określony kształt, zbiór charakterystycznych cech, które odpowiadają przedmiotowi (kształt, kolor, faktura)
· tło jest bezkształtne, służy pomocą w lokalizacji przedmiotu, stanowi drugi plan, który musi być odróżniony, aby wyodrębnić figury.
Percepcja
· Twórczy proces polegający na aktywnym odbiorze, analizie i interpretacji zjawisk zmysłowych.
· Doświadczanie i rozpoznawanie przedmiotów w otaczającym środowisku, polegające na interpretacji sensorycznej w kontekście posiadanej wiedzy zakodowanej w pamięci.
Schemat poznawcze
· struktury poznawcze, za pomocą których ludzie organizują wiedzę o świecie;
· pamięciowa organizacja uprzednich doświadczeń związanych z daną klasą bodźców (zdarzeń, osób, obiektów);
· umysłowa reprezentacja elementu rzeczywistości wpływająca na sposób jego percepcji.
Czynniki wpływające na spostrzeganie
Właściwości jednostki
· Wiedza
· Nastawienie
· Emocje
· Motywy
· Postawy
· Stan psychofizyczny
Uwaga – funkcja psychiczna polegająca na selektywnym dysponowaniu energią psychiczną. Mechanizm redukcji nadmiaru informacji.
Funkcje uwagi:
o selektywność– zdolność do wyboru jednego bodźca, źródła stymulacji lub ciągu myśli, kosztem innych.
o czujność – zdolność do długotrwałego oczekiwania na pojawienie się ściśle określonego bodźca (sygnału) a ignorowania pozostałych bodźców (szumu).
o przeszukiwanie – aktywne, systematyczne badanie pola percepcyjnego w celu wykrycia obiektów spełniających kryterium
o kontrola czynności jednoczesnych – jednoczesne wykonywanie czynności prostych lub zautomatyzowanych nie przeciąża zasobów uwagi.
Cechy uwagi
· Stopień koncentracji (siła skupienia)
· Pojemność (zakres – liczba objętych obiektów)
· Podzielność (umiejętność skupienia się na kilku czynnościach)
· Przerzutność (szybkie przenoszenie uwagi)
· Trwałość (czas koncentracji).
Wyobrażenie – wywołany w świadomości obraz przedmiotu lub sytuacji, które w danej chwili nie oddziałują na narządy zmysłów;
Wyobraźnia - proces psychiczny umożliwiający przetwarzanie wyobrażeń.
Cechy wyobrażeń:
· duże podobieństwo między realnym obiektem i obrazem konstruowanym w wyobraźni;
· świadomość, że obiektu nie ma w zasięgu zmysłów;
· mniejsza wyrazistość obrazu, niestabilność, pulsowanie, słabsze nasycenie barw, cząstkowość, zmienność;
· konieczność wykorzystania dodatkowych zasobów uwagi;
· pierwszoplanowy obiekt wyobrażenia jest bardziej wyeksponowany niż towarzyszące tło.
Wyobrażenie odtwórcze – obraz przedmiotu spostrzeganego wcześniej, charakter wspomnieniowy, duża wierność wobec właściwości realnie istniejących obiektów;
Wyobrażenie twórcze – obraz obiektu wcześniej niespostrzeganego, dotyczą treści nierzeczywistej, bez charakteru wspomnieniowego.
Trening ideomotoryczny jest przydatny:
· w procesie uczenia się ruchu
· do utrwalania stereotypu dynamicznego
· gdy niemożliwe są ćwiczenia w rzeczywistości
· szczególnie w dyscyplinach złożonych technicznie.
MYŚLENIE. ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW
Pojęcia
Reprezentacja umysłowa, która zawiera opis istotnych właściwości pewnej klasy obiektów;
Pojęcia ogólne - reprezentacje całych klas przedmiotów lub procesów.
Pojęcia jednostkowe mają jeden egzemplarz.
Pojęcia naturalne –reprezentacja umysłowa odzwierciedlająca zespół cech wspólnych, które w różnym stopniu przysługują desygnatom (desygnaty mniej i bardziej typowe);
Pojęcia matrycowe – poznawcza reprezentacja skończonej liczby wspólnych cech, które w jednakowym stopniu przysługują wszystkim desygnatom danej klasy.
Funkcje pojęć
n zapewnienie ekonomii – redukcja różnorodności informacji;
n rozumienie i wyjaśnianie;
n umożliwienie wykonywania operacji na materiale symbolicznym;
n komunikowanie się.
Myślenie.
n uwewnętrzniona czynność operowania informacjami, w szczególności ich selekcja i wytwarzanie, dzięki którym dochodzi do pośredniego i uogólnionego poznania rzeczywistości.
n proces tworzenia modeli rzeczywistości umożliwiających wykonywanie operacji na symbolach i testowanie hipotez
n myślenie pozwala symulować procesy i zdarzenia rozgrywające się w świecie rzeczywistym, z wykorzystaniem poznawczej reprezentacji świata
Czynność myślenia – łańcuch operacji umysłowych, za pomocą których przetwarzamy informacje. Struktura myślenia:
o informacje (materiał myślenia);
o operacje (elementarne transformacje umysłowe);
o reguły (sterujące łańcuchem operacji).
Informacje
• wrażenia i spostrzeżenia (myślenie sensoryczno-motoryczne);
• wyobrażenia (myślenie konkretno-wyobrażeniowe);
• pojęcia (myślenie słowno-logiczne, abstrakcyjne).
Operacje umysłowe
Elementarne transformacje psychiczne, za pomocą których przetwarzamy informacje
Zinterioryzowana (uwewnętrzniona) czynność umysłowa, zintegrowana i odwracalna, podporządkowana regułom logicznym.
• Analiza – myślowy podział całości na części;
• Synteza – myślowe łączenie części w całości;
• Porównywanie – zestawianie przedmiotów i zjawisk w celu wykrycia podobieństw i różnic;
• Abstrahowanie – wyróżnienie jednej właściwości obiektu przy pominięciu innych;
• Uogólnianie – łączenie cech wspólnych dla klasy obiektów.
Reguły - decydują o uporządkowaniu łańcucha operacji:
• Algorytm – niezawodny przepis określający, jaki skończony ciąg operacji należy wykonać, aby rozwiązać wszystkie zadania danej klasy;
• Heurystyka – zawodna zasada, reguła, taktyka, która nie gwarantuje rozwiązania zadania, ale może w nim pomóc.
Rodzaje myślenia
• Produktywne - polega na tworzeniu informacji zupełnie nowych dla podmiotu, wynik myślenia wzbogaca wiedzę o dotychczas nieznane treści (np. napisanie oryginalnego eseju, planowanie eksperymentu).
• Reproduktywne- polega na zastosowaniu uprzednio zdobytej wiedzy w nowych zadaniach, na wykorzystaniu poznanych metod rozwiązywania problemów w nowych warunkach (np. tłumaczenie tekstu z obcego języka, planowanie zakupów).
Myślenie krytyczne (jako szczególny przypadek myślenia realistycznego, ukierunkowanego), prowadzi do celu jakim jest ewaluacja.
Celem myślenia krytycznego jest ocena wszystkich ważnych aspektów aktywności intelektualnej człowieka: a) cele i problemy (czy warto je podjąć) b) strategie i operacje (czy rokują skuteczne osiągnięcie celu), c) wytwory (czy spełniają kryteria np. nowości lub wartości). Jest osobnym rodzajem myślenia.
· Myślenie twórcze - wynik myślenia produktywnego, jeśli powstało coś nowego nie tylko dla jednostki ale i dla innych, jeśli wytwór ma wartość poznawczą, estetyczną, etyczną lub użytkową
· Myślenie odtwórcze - np. uczeń odkrywa prawo Archimedesa czy wzór na obliczenie pola
Myślenie twórcze
· Występowanie niepospolitych, niezwykłych, ale właściwych reakcji (oryginalność i stosowność).
· Proces sterowany przez skuteczne metody heurystyczne, częściej występuje w nim zjawisko olśnienia, proces długotrwały, rozciągnięty w czasie.
· Dotyczy problemów: obiektywnie nowych, uznanych za społecznie ważne, otwartych, w sytuacjach dywergencyjnych.
Składniki procesu twórczego
n Uwaga rozproszona
n Wyobrażenia wzrokowe
n Specyficzne kategoryzowanie
n Pamięć – nietypowe kodowane, selektywne zapominanie, reminiscencja
n Używanie analogii, zdolność dostrzeżenia problemu i jego redefinicji
Rozwiązywanie problemów
Problem – rodzaj zadania, którego podmiot nie może rozwiązać za pomocą posiadanej wiedzy i umiejętności, wymaga myślenia produktywnego, ma charakter podmiotowyRodzaje problemów:
• Otwarte – bardzo niski poziom informacji, brak danych o możliwych rozwiązaniach;
•...
karo_sobczyk