3

Grupa nr 7

Wydział Leśny

Projekt urządzania zadrzewień terenów rolniczych

1.       Analiza występujących na danym terenie potrzeb przeciwdziałania zagrożeniom środowiska przyrodniczego oraz ulepszania jego walorów użytkowych.

Teren rolniczy określony w założeniach do projektu jest to teren równinny, gdzie oprócz pól występuje także nieduży zakład przemysłowy i niewielkie zbiorniki wodne powstałe po wyrobiskach cegielni. Elementem mającym wpływ na urządzenie zadrzewienia mają także drogi oraz zabudowania mieszkalne wsi .

Zagrożeniem środowiska są tu: erozja wietrzna, nadmierna ewapotranspiracja, zanieczyszczenia wód stojących i gruntowych przez spływające z pól sztuczne nawozy oraz środki ochrony roślin, mała bioróżnorodność monokultur rolniczych (duża presja szkodników roślin uprawowych), szkodliwe działanie pyłów z cegielni, a także dla mieszkańców wsi hałas ze strony ulicy.

Poza ograniczeniem powyższych zagrożeń dodatkowymi atutami wprowadzanych zadrzewień mogą być: produkcja drewna opałowego, na drogach funkcje przeciwśnieżne, bądź ocieniające od strony południowej, a także ochrona płodów rolnych i gleby przed zanieczyszczeniami przez spaliny samochodowe, w przypadku budynków mieszkalnych i gospodarskich funkcje estetyczne (w tym także ograniczające rozprzestrzenianie się nieprzyjemnych zapachów), obronne, zmniejszające działanie chłodnych wiatrów wyziębiających budynki zimą, stworzenie warunków do rekreacji.

2.       Dyskusja możliwości zaspokojenia stwierdzonych potrzeb przez zadrzewienia, z uwzględnieniem obiektów już istniejących oraz podanych założeń odnośnie lokalizacji bezkolizyjnych.

W analizowanym terenie występują już pewne elementy roślinności warte wykorzystania w opracowaniu modelu zadrzewienia. Są to pojedyncze drzewa i grupy drzew w centralnej i południowej stronie wsi oraz od południowej strony, w oddaleniu około 100m, las mieszany.

Pierwszą ze stwierdzonych potrzeb jest ograniczenie erozji wietrznej na polach. Funkcję tę najlepiej spełniłyby pasy drzew w odległości około 17 wysokości drzew, najlepiej iglastych, ale ze względu na zagrożenie hubą korzeniowa skłaniałbym się ku szerszym pasom drzew liściastych. Mogą to być pasy złożone z Jw, Lpsz, Lpd, oraz w warstwie krzewów klon tatarski (te i niektóre inne gatunki poniżej wybrałem na podstawie programu komputerowego „Ekspert”) umieszczone wzdłuż dróg. Lokalizacja ta nie zapewnia, w niektórych miejscach, wymaganej odległości około 350m. między pasami na kierunku wschód-zachód, ale trudno wymagać od rolników przecinania uprawy rolnej pasem zadrzewienia, wyłączając w ten sposób część powierzchni z użytkowania rolnego.

Kolejną potrzebą jest ograniczenie ewapotranspiracji, a co za tym idzie także zwiększenie plonu płodów rolnych. Tę funkcję spełniłyby zadrzewienia omówione powyżej. W celu ograniczenia sprzeciwów rolników do umieszczania w bezpośrednim sąsiedztwie ich pól zadrzewień, należałoby przeprowadzić akcję propagującą ich wprowadzanie i przekonać ich o korzyściach z nich płynących.

Aby nie dopuścić do zanieczyszczenia wód powierzchniowych można wprowadzić dookoła istniejących zbiorników powyrobiskowych przywodne zadrzewienia rzędowe, które spełnią swoją rolę, gdyż zbiorniki są nieco oddalone od gruntów rolnych. Do tego celu nadaje się moim zdaniem Ol.

W celu ograniczenia emisji pyłów z cegielni oraz odizolowania wizualnego jej, jako elementu psującego harmonię krajobrazu wprowadzam pas drzew i krzewów dookoła, złożony z Kl, trzmieliny pospolitej i śliwy tarniny.

Powyższe zadrzewienia mogą spełniać także funkcje tzw. ciągów ekologicznych, dla bezpiecznego przemieszczania się drobnej zwierzyny (zainteresowanie ze strony kół łowieckich), a także zwiększania oporu biologicznego przeciw szkodnikom pół i upraw.

Następną potrzebą jest zagospodarowanie zielone terenów mieszkalnych. Na początku można zająć się izolacją mieszkańców od hałasu i zanieczyszczeń komunikacyjnych ze strony ulicy (zakładam że ruch na niej jest intensywny i będzie rósł). Do tego celu może posłużyć pas złożony z żywopłotu oraz rzędu niewysokich drzew pełniących także funkcje estetyczne i obronne w przypadku żywopłotu (z planu sytuacyjnego wynika że zabudowania są oddalone od ulicy o ponad 15m i można tam zaplanować szersze zadrzewienie). Myślę że można użyć do założenia żywopłotu nieformowanego berberysu, a rząd drzew mógłby składać się z jarzębu szwedzkiego. Do oddzielenia zabudowań gospodarskich między sąsiadami można użyć rzędu drzew złożonego z Wzsz, który pełniłby również rolę produkcji drewna opałowego. Od strony południowej, gdzie jest widok na las, nie wprowadzałbym zadrzewienia aby zostawić otwartą przestrzeń, co miałoby także walory estetyczne.

              Zadrzewienia przy drogach wykonane mogą być dzięki zezwoleniom uzyskanym w odpowiednich urzędach, na terenie cegielni na jej wniosek, natomiast we wsi w przypadku gdy właściciele gruntów wyrażą ochotę do założenia i zaangażowanie w fazie realizacji zadrzewienia.

3.       Graficzny projekt rozmieszczenia nowych i istniejących zadrzewień na załączonym planie terenu, z odpowiednia numeracją oraz znakami umownymi.

Oznaczenia:

1-drogi wojewódzkie (1a-1c);

2-drogi lokalne (2a-2d);

3-zbiorniki wodne (3a-3c);

4-ogrodzenie cegielni;

5-zabudowania mieszkalne i gospodarskie (5a-5n);

6-pojedyncze drzewa (6a-6f);

7-grupy drzew (7a-7e);

8-las mieszany.

4.       Opis obiektów zadrzewieniowych: rodzaj, forma, wielkość, skład gatunkowy, budowa, szczegółowe funkcje oraz wskazówki co do więźby sadzenia, cech sadzonek, sposobu przygotowania gleby, pielęgnacji, ochrony i użytkowania.