Karkonosze
Karkonosze rozciągają się w pd.-zach. części Polski w pn.-wch. części Czech. Są najwyższym pasem Sudetów Zachodnich. Długość całego masywu wynosi ok. 20 km. Głównym Grzbietem przebiega granica państwa między Polską i Czechami.
Karkonosze graniczą od pn. z Kotliną Jeleniogórską, od wsch. z Grzbietem Lasockim i Rudawami Janowickimi, od zach. z Górami Izerskimi, od pd. z Pogórzem Karkonoszy.
Największy wpływ na rzeźbę Karkonoszy miało zlodowacenie bałtyckie, które wykształciło większość form polodowcowych - moreny boczne i czołowe oraz kotły polodowcowe (Łomniczki, Wielkiego i Małego Stawu, Małego Śnieżnego Kotła, Dużego Śnieżnego Kotła, Czarnego Kotła). Wietrzenie skał doprowadziło do powstania olbrzymich rumowisk skalnych, tzw. gołoborza (na Śnieżce, Smogorni, Szrenicy). Rozwinęły się także formy właściwe obszarom polarnym - grunty strukturalne (Czarny Grzbiet). Wietrzenie skał doprowadziło także do powstania granitowych grup skalnych (Pielgrzymy, Końskie Łby, Trzy Świnki, Skalna Brama, Owcze Skały).
Klimat Karkonoszy jest umiarkowanie chłodny i wilgotny, charakteryzuje się znaczną odrębnością w stosunku do reszty Sudetów. Występuje tu duża zmienność stanów pogody. Karkonosze należą również do najbardziej wietrznych obszarów Europy.
Roślinność w Karkonoszach wykazuje piętrowość. Można wyróżnić piętro podgórskie, regla dolnego, regla górnego, kosodrzewiny z łąkami wysokogórskimi i murawy naskalne piętra alpejskiego. Drzewostan regla dolnego i górnego to sztucznie wprowadzony świerk. Ze zwierząt można tu spotkać jelenie, sarny i muflony.
sqtermen