sekrety_przeszlosci_harlequin_demo.pdf

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment

pełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytaæ ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj .

Niniejsza publikacja mo¿e byæ kopiowana, oraz dowolnie

rozprowadzana tylko i wył¹cznie w formie dostarczonej przez

NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym mo¿na

nabyæ niniejszy tytuł w pełnej wersji . Zabronione s¹

jakiekolwiek zmiany w zawartoœci publikacji bez pisemnej zgody

NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania siê jej

od-sprzeda¿y, zgodnie z regulaminem serwisu .

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie

internetowym Nexto.pl .

Penny Jordan

Sekrety przeszłości

Tłumaczenie:

Kornelia Zygmunt

PROLOG

Logicznie rzecz biorąc, wypadek nie powinien był się w ogóle zdarzyć.

Boczna uliczka, spokojna jak na szalony ruch londyński; jasny, pogodny wiosenny

ranek; taksówkarz chlubiący się, że nigdy nie miał wypadku; szczupła, elegancka

kobieta, wyglądająca na dziesięć lat mniej, niż miała w rzeczywistości – żaden

z tych elementów, rozpatrywany w kategoriach logicznych, nie zwiastował

niebezpieczeństwa, a jednak, jakby los zdecydował, co ma się stać, i dopilnował,

żeby się stało, mimo że kobieta przeszła przez jezdnię pewnie i spokojnie, mimo że

taksówkarz ją widział i prawidłowo ocenił, iż wejdzie na chodnik przed

nadjechaniem auta, mimo że ani jezdnia, ani chodnik nie były oblodzone ani

zaśmiecone, z niewiadomego powodu kobieta, wkraczając na chodnik, zaczepiła

obcasem o krawężnik, straciła równowagę i upadła, nie na względnie bezpieczny

chodnik, lecz na jezdnię, tuż przed nadjeżdżającą taksówką, której kierowca,

zgodnie z wymogami bezpieczeństwa, jechał przepisową stroną, a nie środkiem,

w ryzykowny i niebezpieczny sposób charakterystyczny dla wielu taksówkarzy na

całym świecie.

Widział, jak kobieta się przewraca, i odruchowo zaczął hamować, ale było już za

późno. Do końca życia miał pamiętać odgłos uderzenia auta w miękkie, bezbronne

ciało. Impet wyrzucił z siedzenia jego pasażera, pięćdziesięcioletniego

biznesmena w sztuczkowym ubraniu. Z wykwintnych, świetnie utrzymanych

rezydencji, którymi zabudowana była uliczka, zaczynali już wyglądać ludzie.

Ktoś musiał zadzwonić po pogotowie, bo wkrótce usłyszał przytłumiony dźwięk

syreny, zawodzącej żałobnie jakby pieśń pogrzebową. Nie mógł patrzeć na

kobietę, był przekonany, że nie żyje. Stał, bliski mdłości, z boku, kiedy nadjechała

karetka i fachowy personel wziął sprawę w swoje ręce.

– Żyje jeszcze – usłyszał czyjś głos i przed oczami wyobraźni stanęli mu jacyś jej

bliscy, nieświadomi tragedii, która położy się wkrótce cieniem na ich egzystencji.

Ta kobieta musi mieć gdzieś rodzinę, przyjaciół, może podopiecznych. Cechował

ją ów spokojny, pewny siebie wygląd osoby, która panuje nad życiem swoim

i ludzi, obracających się w jej orbicie. Ludzie ci krzątają się gdzieś wokół swoich

codziennych spraw, niczego nieświadomi, w poczuciu bezpieczeństwa.

Mamusia oﬁarą wypadku drogowego, w szpitalnym łóżku, bliska śmierci, to

niemożliwe, myślała drętwo Sage. Mamusia jest nietykalna, niezniszczalna,

zawsze niezmienna, tak się przynajmniej dotąd wydawało. W mózgu kołatały jej

mętne, urywane, niejasne myśli – wspomnienia, wrażenia, obawy. Porsche, które

kupiła sobie na trzydzieste urodziny, przemykało sprawnie w gęstym ruchu

ulicznym. Aż dziw, że zamęt myśli nie odbijał się na jej sprawności w panowaniu

nad kosztowną maszyną.

W dołku czuła ucisk, który tak dobrze pamiętała z dzieciństwa i lat

młodzieńczych: nieprzyjemną mieszaninę lęku, bólu i gniewu. Jak mamusia mogła

jej coś takiego zrobić? Jak mogła wtargnąć w jej życie, tak jak to czyniła tyle razy

w przeszłości, znów narzucać jej swoją obecność, swoje roszczenia do jej

niezależności?

Nie jest już dzieckiem, jest dorosłą, dojrzałą kobietą, więc czemu przepełniają ją

znów te dawne, tak dobrze znane, uczucia buntu i winy, bólu i gniewu, a co

najgorsze, strachu?

Szpital znajduje się nie tak daleko, zapewne dlatego zatelefonowali do niej, a nie

do Faye. Nagle uświadomiła sobie, że jest przecież najbliższą krewną, i po ciele

przebiegł jej kłujący dreszczyk zgrozy. Mamusia umiera… Od tak dawna mówiła

sobie, iż nic nie czuje do kobiety, która jej dała życie, iż po jej zdradzieckim,

podstępnym zachowaniu nie ma już między nimi miejsca na żadne uczucie prócz

niechęci, od tak dawna, że ten niepokój, to przerażenie, które ją teraz nurtowały,

stanowiły podwójny wstrząs.

Wjechała na parking przed szpitalem i wysiadła zdenerwowana. Ruchy jej

smukłego, gibkiego ciała były szybkie i niecierpliwe. Ma osobowość typową dla

osób urodzonych pod znakiem Lwa, jak kiedyś scharakteryzowała swoje drugie

dziecko Liz Danvers; jest zapalczywa, porywcza, nieumiarkowana… I inteligentna.

Było to prawie dwadzieścia lat temu. Od tej pory czas starł nieco kanciastość jej

niespokojnej natury, doświadczenie złagodziło szorstkość zachowania, którą

drażliwe osoby odczuwały często jako agresywność. Teraz, w wieku trzydziestu

czterech lat, umiała rozładowywać te siły, które kazały niegdyś jej spokojniejszej

i znacznie bardziej opanowanej matce otaczać się murem powściągliwości

i rezerwy. Sage strawiła dużą część dzieciństwa, próbując na próżno przebić ten

mur, by dotrzeć do jądra niezgłębionej osobowości mamusi, którą ta – jak uważała

Sage – przed nią tai. Odkąd mogła zapamiętać, wiedziała, że z jakiegoś powodu

nie jest tym dzieckiem, które mamusia chciałaby w niej widzieć. Cóż, nigdy nie

była, nie mogła być, drugim Dawidem. Dawid, jej brat… Brakowało jej go do dziś.

Brakowało jego dyskretnych, mądrych rad, jego miłości, jego zrozumienia.

Dawid… Kochali go wszyscy, którzy go znali, kochali nie bez powodu. Opis cnót

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: