Post - lecznicze oczyszczenie.docx

Post - lecznicze oczyszczenie

Głodówki to jeden z najstarszych sposobów leczenia. Posty praktykowano od zarania dziejów - miały one znaczenie oczyszczające w sensie psychicznym i religijnym, ale takze fizycznym. Z pojęciem głodówki spotykamy się już w Biblii. Posty te miały znaczenie oczyszczające głównie w sensie duchowym - pozwalały osiągnąć stan koncentracji, bystrości umysłu. Mojżesz przed spisaniem dziesięciu przykazań pościł przez czterdzieści dni, podobnie postąpił Jezus, zanim rozpoczął publiczną działalność. W starożytnej Grecji post uważany był za jedno z najlepszych lekarstw. Plutarch uważał, że zamiast w chorobie brać leki, lepiej głodować, choćby i jeden dzień. Paracelsus uważał głodówkę za jedna z najskuteczniejszych terapii.

Leczniczymi właściwościami głodówki zainteresowano się na nowo pod koniec XIX wieku w Niemczech. Niemieccy lekarze stwierdzili skuteczność głodówki w leczeniu wielu chorób i upowszechnili tą metodę leczniczą. Od tego czasu głodówki są popularne i powszechnie znane, zwłaszcza w czasach zainteresowania medycyną alternatywną.
 
Głodówka to terapia polegająca na całkowitym powstrzymaniu się od jedzenia. Ma to na celu oczyszczenie organizmu z toksyn i szkodliwych produktów przemiany materii zalegających w przewodzie pokarmowym. Lekarze - zwolennicy głodówek twierdzą, że podczas takiej terapii organizm najpierw pozbywa się tego, co niepotrzebne: tłuszczu, chorych komórek, złogów cholesterolowych. Ponadto głodówka to wspaniały urlop dla zazwyczaj przeciążonego na co dzień układu pokarmowego.

Jednodniowe głodówki można przeprowadzać samemu, ale przy dłuższych już trzeba spytać o opinię lekarza. Jeśli ktoś zamierza głodować przez dłuższy okres (na przykład dwa tygodnie), najlepszym pomysłem będzie wyjazd na zorganizowaną głodówkę objętą nadzorem medycznym. Wówczas ma pewność profesjonalnej opieki i może zasięgnąć opinii osób, które już mają za sobą tego typu doświadczenia.
Wskazania i przeciwwskazania

Głodówką można leczyć wiele schorzeń, przede wszystkim te związane z nieprawidłową przemianą materii - oczyszczony w czasie głodówki przewód pokarmowy ma czas i okazję odpocząć.

Oprócz tego głodówkę stosuje się w następujących chorobach:

    nadwaga
    artretyzm
    reumatyzm
    choroby przewodu pokarmowego
    choroba wieńcowa
    nadmiar cholesterolu
    nieprawidłowe ciśnienie
    zapalenie żył
    choroby skóry: łuszczyca, egzema, trądzik
    choroby ginekologiczne
    grzybice
    dolegliwości nerwicowe (migreny, wyczerpania nerwowe, bezsenność, zapalenie nerwów)

Nie wszyscy mogą głodować bezpiecznie. Głodówki nie stosuje się, gdy organizm jest zbyt osłabiony. Przeciwwskazaniem są wszelkie choroby o ciężkim przebiegu z gorączką, gruźlica, nadczynność tarczycy. Oprócz tego postów leczniczych nie stosuje się w przypadku:

    nowotworów, które już wyczerpały organizm
    nadczynności tarczycy
    chorób psychicznych
    dzieci poniżej 10 lat
    kobiet w ciąży oraz karmiących

Uwaga: przed głodówką dłuższą niż 1 dzień trzeba zawsze zasięgnąć porady lekarza.

Najlepszym terminem na rozpoczęcie głodówki, zgodnym z naszym zegarem biologicznym, jest wczesna wiosna - okolice wiosennego przesilenia. To tzw. przednówek - nasi przodkowie przyzwyczajeni byli, że w tym okresie racje pokarmowe są zmniejszone, lub w ogóle ich brakuje, bo stare zapasy już się kończą, a plonów jeszcze nie zebrano.

Dłuższa głodówka wymaga specjalnego przygotowania. Na tydzień przed głodówką trzeba zmienić swoją dietę: zrezygnować z mięsa i nabiału, oraz smażownych potraw. Dozwolone są duszone, gotowane i surowe warzywa, kasze i chleb razowy. Zalecane są wszelkie produkty zawierające błonnik, czyli np. przetwory z mąki pełnoziarnistej, warzywa i owoce, rośliny strączkowe - wspomagają one proces oczyszczania organizmu. Kawę i herbatę powinno się zastąpić naparami ziołowymi i świeżo wyciskanymi sokami (soki z kartonów mają znikomą wartość odżywczą).

Dzień przed głodówką trzeba całkowicie zrezygnować z gotowanych potraw, dieta musi składać się z warzyw i owoców. W tym okresie zalecane są częste kąpiele (min. 2 razy dziennie), gdyż pomagają organizmowi pozbyć się toksyn. Oprócz diety ważna jest aktywność fizyczna, która również wspomaga przemianę materii - mogą to być np. spacery.
Głodówka

Osoby, które stosowały głodówkę leczniczą, zgodnie stwierdzają, że najgorsze są pierwszy trzy dni - wówczas następuje proces adaptacji organizmu do nowej sytuacji. Jesteśmy rozdrażnieni i osłabieni, odczuwamy silny głód i ból głowy. Niekorzystne objawy to sygnał, że organizm walczy z toksynami. Potem organizm stopniowo zaczyna wykorzystywać rezerwy tłuszczowe i odczucie głodu oraz dolegliwości stopniowo znikają.

Należy przygotować się na to, że podczas głodówki toksyny będą usuwane nie tylko przez układ pokarmowy ale także przez skórę i błony śluzowe - stąd nieprzyjemny zapach, nieświeży oddech i intensywne pocenie się. W czasie postu niewskazane jest używanie dezodorantu, więc koniecznością są częste kąpiele. Organizm w czasie głodówki szybko się wychładza, więc wskazane jest zakładanie dużej ilości ciepłej odzieży.
Zakończenie głodówki

Po zakończeniu przewidzianego okresu głodówki nie można od razu wrócić do normalnej diety, gdyż zbytnio podrażniłoby to żołądek. Przez pierwsze dwa dni powinno spożywać się jedynie soki owocowe i warzywne (zrobione w domu, a nie kupowane w kartonikach), później można przerzucić się na lekkostrawne potrawy warzywno - owocowe.

Czas wychodzenia z głodówki powinien trwać tyle, ile czasu zajęła sama głodówka: np. 10 dni przy głodówce dziesięciodniowej. W okresie bezpośrednio po głodówce nie powinno stosować się soli, tłuszczów ani nabiału. Niewskazane są także warzywa strączkowe, orzechy i migdały. W tym okresie nie powinno sie także jeść po godz. 18.

Uwaga: po głodówce tempo przemiany materii jest dużo wolniejsze, więc osoby, które chciały schudnąć i cieszą się straconymi kilogramami, powinny szczególnie uważać na swoją dietę: konieczne jest wyeliminowanie słodyczy, białego pieczywa i alkoholu.