Charles Handy Głód ducha poza kapitalizm
Rozdział 10
Odpowiednia edukacja
1. Autor zauważa, że człowiek sam musi się uczuć: w pracy o pracy, a w życiu o życiu. Poszukuje sposobu, aby także szkoła kształciła umiejętności potrzebne w życiu i pracy.
2. Amerykańskie Centrum Programów dla dzieci zestawiło cechy, które powinny mieć dzieci żeby dobrze pracować (Goleman nazywa te cechy inteligencją emocjonalną):
· Ufność
· Ciekawość
· Pilność
· Panowanie nad sobą
· Poczucie łączności z innymi
· Komunikatywność
· Zdolność do współpracy
3. Szkoła życia i pracy powinna podpisać się pod następującymi stwierdzeniami, aby pomóc uczniowi w podejmowaniu odpowiedzialności za własne życie, za własne zdanie o świecie, za ludzi, z którymi będzie żył i pracował:
a) Odkrywanie siebie samego jest ważniejsze niż odkrywanie świata:
Przede wszystkim należy odkryć własne umiejętności i uwierzyć w nie, żeby sobie z nimi poradzić. W szkole uczeń powinien uczyć się wiary w siebie, poszukiwanych na rynku pracy umiejętności i kompetencji oraz dużej zdolności współżycia z ludźmi-kształtowanie poczucia własnej godności
b) Każdy ma jakiej zdolności:
Jest wiele różnych typów inteligencji i zdolności, które można rozwijać. Szkoła powinna pomóc młodej osobie w tworzeniu jej „profilu inteligencji”, a potem zachęcić ja do rozwijania wybranego zestawu typów i do wypracowania najlepszego sposobu ich użycia.
Rodzaje inteligencji
Ø faktualna- encyklopedyczna zdolność poznawcza
Ø Analityczna- zdolność rozumowania i tworzenia pojęć
Ø Numeryczna- łatwość operowania liczbami
Ø Przestrzenna- zdolność widzenia w zjawiskach ich wzoru
Ø Sportowców- talent sportowy
Ø Intuicyjna- zdolność wyczuwania i widzenia tego co nie jest bezpośrednio zauważalne
Ø Emocjonalna- samoświadomość i samokontrola
Ø Praktyczna- zdolność rozpoznawania co trzeba zrobić i co można zrobić
Ø Interpersonalna- zdolność działania z innymi i przez innych
Ø Muzyczna
c) Życie to maraton, a nie wyścigi konne:
W wyścigach konnych liczą się tylko trzy pierwsze miejsca, reszta odpada. W maratonie zwycięzcą jest każdy, kto ukończy bieg. Krytyka obowiązkowych testów w których chodzi tylko o wynik. Młody człowiek zawsze powinien mieć jakiś cel, ale cel osiągalny, który można próbować zdobyć więcej niż jeden raz, coś, co można potem zatrzymać jako dowód swoich osiągnięć, bez względu na wiek
d) Wiedzieć „gdzie”, „jak” i „dlaczego” to ważniejsze, niż wiedzieć „co”:
Nauczyciel nie powinien przekazywać gotowej wiedzy, lecz postawić problem, który zmusza do poszukiwania wiedzy, pomóc uczniowi, czy grupie w szukaniu informacji i pokazać jak można ich użyć.
e) W szkole powinno być jak w pracy i vice versa
Handy zauważył, że młodzież bardziej przykłada się do pracy niż do nauki. Jeśli umiejętności i postaw potrzebnych w pracy najlepiej uczyć się w pracy, to zakład musi brać udział w nauczaniu nie jako miejsce docelowe, lecz jako etap procesu kształcenia. Rozłożenie obowiązków kształcenia na miejsce pracy i szkołę pozwoliłoby szkołom skupić się na tym, co robią najlepiej.
f) Życie to podróż, która zaczyna się w domu:
Życie jest procesem odkrywania kim jesteśmy, na co nas stać, po co żyjemy i w co wierzymy. Pierwszymi nauczycielami muszą być rodzice
g) Nauka to spokojne przemyślenie doświadczeń:
Uczymy się rozważając to, co się stało. Należy w program szkół i uniwersytetów wbudować tyle doświadczeń rzeczywistych, ile tylko możliwe, ale trzeba także stworzyć więcej okazji do uczenia się przez refleksję i do uzupełniania nauki po skończeniu szkoły.
2
bopotrzebuje1