v.doc

(408 KB) Pobierz
AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA Kraków …

AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA                                                   Kraków 27.11.2009

WYDZIAŁ: GEODEZJI GÓRNICZEJ I INŻYNIERII ŚRODOWISKA

ZAKŁAD GEODEZJI INŻYNIERYJNEJ I BUDOWNICTWA



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Temat 3

 

WYZNACZENIE PRZEMIESZCZENIA CELOWNIKA OBSERWOWANEGO W SIECI NIEPEŁNEJ WRAZ Z KONTROLĄ I WYZNACZENIEM PRZEMIESZCZENIA STANOWISKA.

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykonano:

Sylwester Kachniarz

Monika Kałus

Monika Klimek

Agnieszka Kotwica

Danuta Żyrkowska-Niedziółka

 

V rok GIP

 

Rok akademicki 2009/2010

 

 

 

 

 

Spis treści

 

1.      Sprawozdanie techniczne…………………………….……………………………………..…..3

2.      Algorytm obliczeń ………………………………………………………………………………..5

3.      Dane do tematu………………………………………………………………………………..….8

4.      Obliczenia………………………………………………………………………………………….9

5.      Zestawienie wyników……………………………………………………………………….…..14

 

 

 

 

ZAŁĄCZNIKI

Załącznik nr 1 – wyrównanie stacyjne …………………………………………..….15

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SPRAWOZDANIE TECHNICZNE

 

DANE FORMALNO-PRAWNE:

 

Zleceniodawca:

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska

Aleja Adama Mickiewicza 30  paw. C-4

Zleceniobiorca:

Zespół pięcioosobowy w składzie:

Sylwester Kachniarz

Monika Kałus

Monika Klimek

Agnieszka Kotwica

Danuta Żyrkowska-Niedziółka

Rodzaj pracy:

Wyznaczenie przemieszczenia celownika obserwowanego w sieci niepełnej wraz z kontrolą i wyznaczeniem przemieszczenia stanowiska.

 

Okres trwania prac:

 

 

20 X 2009 27.11.2009

WYKONANIE ROBOTY:

 

 

Czynności pomiarowe

i kolejność prac:

· Założenie trójkąta, którego wierzchołkami są punkty bazy i celownik (oznaczane jako S, P i C), a także pięciu znaczków kontrolnych wokół stanowiska, zastabilizowanie punktów palikami z gwoździem (oznaczone jako: k1, k2, k3, k4, k5).

· Podwójne zastabilizowanie (dwa gwoździe) stanowiska, celownika oraz dowolnie wybranego znaczka kontrolnego (w naszym przypadku jest to: k4 i k4’).

· Pomiar linijkami przemieszczeń S – S’, C – C’ oraz k4 – k4.

· pomiar pierwotny (kierunki) wykonany ze stanowisk P i S  dla sieci P, C, S

· pomiar pierwotny wykonany ze stanowiska S dla sieci S, P, k1, k2, k3, k4, k5 a także pomiar odległości do punktów: k1, k2, k3, k4, k5

· pomiar aktualny wykonany ze stanowiska P dla sieci P, C’, S’

· pomiar aktualny wykonany ze stanowiska S’ dla sieci S’, C’, P

· pomiar aktualny wykonany ze stanowiska S’ dla sieci S’, P, k1, k2, k3, k4, k5

pomiary wykonano metodą kierunkową do wszystkich punktów w dwóch seriach. Po każdej serii sprawdzano centrowanie i poziomowanie instrumentu. Dokładność pomiaru kierunków mki    =  ±  4,0cc oraz mki‘   =  ±  2,9cc i kątów z wyrównania stacyjnego ma    =  ±  5,6 cc oraz ma   =  ±  4,1 cc  

· pomiar długości jednego dowolnego boku (dla nadania skali sieci) z dokładnością ok. 5 mm

· pomiar odległości do znaczków kontrolnych (k1, k2, k3, k4, k5) ze stanowiska S

Użyte instrumenty:

TC 600 nr 48105 i nr 51403, linijki.

Obliczenia:

 

 

 

1.    Wyrównanie stacyjne kierunków ze stanowiska S oraz S’.

2.    Obliczenie wielkości pomocniczych Δai

3.    Sprawdzenie, czy znaczki kontrolne i stanowisko instrumentu zachowały stałość

4.    Sprawdzenie stałości znaczków kontrolnych

§         sporządzenie szkicu w skali

§         odczytanie ze szkicu wielkości pi - odległości punktu S’ od poszczególnych celowych

§         redukcja kierunków ze względu na ekscentr stanowiska S’ względem S

§         dla wszystkich kombinacji kierunków tworzone są różnice

§         sprawdzenie, które pary kierunków spełniają kryterium

§         identyfikacja niestabilnego znaczka kontrolnego

5.    Wyznaczenie przemieszczenia stanowiska

§         sporządzenie szkicu w skali

§         odczytanie ze szkicu wielkości pi - odległości punktu S’ od poszczególnych celowych

§         redukcja kierunków ze względu na ekscentr stanowiska S’ względem S

§         obliczenie różnic kątów

§         obliczenie odsunięć punktu C’ od celowej SC i PC

§         wyznaczenie punktu C’

§         odczytanie azymutu i długości C-C’

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kraków dn. 27.11.2009

                                                 Wykonawca:

Sylwester Kachniarz

Monika Kałus

Monika Klimek

Agnieszka Kotwica

Danuta Żyrkowska-Niedziółka

 

 

 

ALGORYTM OBLICZEŃ

 

I.        ALGORYTM WYZNACZENIA PRZESUNIĘCIA STANOWISKA METODĄ GRAFICZNĄ:

 

1.      Naniesienie stanowiska i punktów kontrolnych w skali 1: 500

2.      Obliczenie kierunków (ki) i długości celowych (ci) pierwotnych i aktualnych

3.      Wybór trzech dowolnych kierunków ki-1, ki, ki+1

4.      Obliczenie wartości:

 

,

gdzie di – odległości między punktami Ki pomierzone na planie

 

5.      Odłożenie wartości ei w skali 5:1

a)      Da < 0  => na zewnątrz danego okręgu,

b)      Da > 0  => do wewnątrz danego okręgu,

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin