17. Zabezpieczenie na wypadek bezrobocia w Polsce.pdf

(375 KB) Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
17. Zabezpieczenie
na wypadek
bezrobocia w Polsce
Zatrudnienie. Priorytetowym
celem w Polsce Ludowej bylo pelne zatrudnienie.
Przeciwstawiono
je zwlaszcza
sytuacji
miedzywojennej.
Szybkie uruchomienie
ocalalych
zakladów
pracy na trzy zmiany,
a nastepnie
powstajacych
z wielkich
nakladów
inwestycyjnych
zapewnialo
zatrudnienie
szerokim
masom
ludnosci.
Umozliwilo
równiez
przejecie
przyrostu
zasobów
pracy z rolnictwa
przez
sfere
przemyslu,
budownictwa
i uslug. Stanowilo
wielkie osiagniecie
socjalne.
Zatrud-
nienie
to jednak
nie zawsze bylo efektywne,
co stanowilo
przedmiot
nieustaja-
cych dyskusji, a zrównowazenie
bilansu
pracy stanowilo
istotny element
planów
gospodarczych.
Przy wysokim zapotrzebowaniu
na prace mezczyzn istnialy trud-
nosci z zatrudnieniem
kobiet,
zwlaszcza w ukladzie
lokalnym.
Wystepowaly
tez
okresy przesilen
- jak w koncu lat piecdziesiatych
oraz przelomu
lat siedemdzie-
siatych
i osiemdziesiatych.
Sytuacje
w tych okresach
(oprócz
srodków
ekono-
micznych)
starano
sie rozladowywac
równiez
za pomoca
rozwiazan
spolecz-
nych, takich jak ulatwienia
w uzyskiwaniu
lub podwyzszaniu
emerytur
i rent, za-
kazie
zatrudniania
uprawnionych
do
tych
swiadczen,
wprowadzenia
zasilków
wychowawczych,
przedluzania
okresu
nauki
dla mlodziezy.
Dzialalo
posrednic-
two pracy. W zmienionych
warunkach
gospodarczych
i w innej atmosferze
poli-
tycznej w 1983 r. ustawowo
powolano
Panstwowy
Fundusz
Aktywizacji
Zawo-
dowej,
majacy
na celu wspomaganie
aktywnosci
zawodowej
i finansujacy
po-
przednio
stosowane
zasilki dla osób czasowo pozostajacych
bez pracy.
Pojawienie sie bezrobocia. W Polsce bezrobocie
pojawilo
sie wraz z hiperin-
flacja w drugim
pólroczu
1989 r. W okresie
spadku
produktu
krajowego
brutto
w latach
1990-1991 i nieznacznego
jego wzrostu w okresie
1993-1994
stopa bez-
robocia
osiagnela
16%, aby przy jego przyspieszeniu
do 6-7%
w latach
1995-
-1997
obnizyc sie do poziomu
10% i nastepnie
wobec jego spadku
ponizej
5%
w latach
1998-2000 wzrosnac
do 15%. Jednoczesnie
w 1997 r. mial miejsce sko-
kowy, tak pozadany
w przemysle
wzrost wydajnosci
pracy o 12%, ale i zwieksze-
189
844232851.001.png
nie zwolnien
grupowych.
Ulegla
równiez
zmianie
struktura
zatrudnienia,
upo-
dobniajac
sie do krajów zachodnich.
W 2000 r. zatrudnienie
w sektorze
prywat-
nym wzroslo
do 72% wobec
47% w 1989 r. Stalo sie tak wskutek
prywatyzacji,
formalnej
zmiany
klasyfikacji
charakteru
zakladów
pracy
(spóldzielczosci),
jak
i szybszego rozwoju
przedsiebiorczosci
prywatnej.
W urzedach
pracy 80% ofert
zglaszali prywatni
pracodawcy.
Szacuje
sie, ze powstala
nadwyzka
importu
nad
eksportem
spowodowala
utrate
ponad
700 tys. miejsc pracy, a statystyczny
roz-
miar
bezrobocia
zwiekszyl
sie o ponad
150 tys. w wyniku
rejestracji
osób
za-
grozonych
utrata
swiadczen
leczniczych
wskutek
reformy
opieki
zdrowotnej
w 1999 r. Jednoczesnie
przyplyw kapitalu
zagranicznego,
inwestujacego
w Pol-
sce, umozliwil powstanie
nowych miejsc pracy lub zachowanie
istniejacych.
Licz-
ba zarejestrowanych
bezrobotnych
w 2000 r. wyniosla 2,7 mln, czyli 15% - przy
znacznym
zróznicowaniu
terytorialnym,
z czego 43% stanowili mieszkancy
wsi z
reguly bez kwalifikacji.
Bylo to wiecej niz przecietne
bezrobocie
w Unii Euro-
pejskiej wynoszace
8% (od 13,7% w Hiszpanii
do 3,9% w Austrii).
Stan faktycz-
ny trzeba
ponadto
zwiekszyc o 344 tys. osób pobierajacych
zasilek i swiadczenie
przedemerytalne,
nie liczac wczesniejszych
emerytów
oraz ukrytego
bezrobocia
na wsi szacowanego
na 1 mln osób. Pod koniec
2001 r. bezrobocie
wzroslo
do
poziomu
16,3%, nienotowanego
od jesieni
1994 r., przy czym ponad
80% bez-
robotnych
nie mialo prawa do zasilku, a bezrobocie
osób w wieku 15-24 lat prze-
kraczalo
40%.
Obok
mlodziezy
w szczególnie
trudnej
sytuacji znalezli
sie dlu-
gotrwale
bezrobotni,
to jest
poszukujacy
pracy
ponad
12 miesiecy.
Na koniec
2000 r. stanowili oni az 41 % bezrobotnych,
a przecietny
czas poszukiwania
pracy
wyniósl dla mezczyzn
12,7 miesiaca,
a dla kobiet
14,9 miesiaca.
Szacowano
rów-
niez, ze 885 tys. osób pracowalo
w szarej strefie.
Wielkie
zróznicowanie
bezrobocia
wystapilo
w
ukladzie
terytorialnym.
W 2001 r., przy dalszym wzroscie
stopy bezrobocia
w kraju
do 17,5%, w woje-
wództwie
mazowieckim
(przy
znieksztalceniu
danych
z aglomeracji
warszaw-
skiej)
wynosilo
ono
13%,
w województwie
warminsko-mazurskim
az 28,9%,
w zachodniopomorskim
24,7%, lubuskim
24,4%. Podobnie
w ukladzie
49 woje-
wództw w 1998 r. w województwie
warszawskim
osiagnelo
ono tylko 2,6%, a w
koszalinskim
skrajnie
19,0%. W latach 2002-2003
stopa bezrobocia
przekroczy-
la 18%, urastajac
do katastrofalnych
rozmiarów.
Swiadczenia dla bezrobotnych. Pierwsza
ustawe
o zatrudnieniu
wydano
pod
koniec
grudnia
1989 r., obok ustawy o zwolnieniach
z przyczyn dotyczacych
za-
kladów
pracy regulujacej
zwolnienia
grupowe.
Ustawa
o zatrudnieniu
zastepo-
wala poprzednia
regulacje
w formie
uchwal
Rady
Ministrów
w zakresie
orga-
nizacji i dzialania
organów
posrednictwa
pracy. Wprowadzala
nieslychanie
libe-
ralny system zasilków dla bezrobotnych.
Wysokosc jego okreslala
na 70% wyna-
grodzenia
przez 3 miesiace,
nastepnie
50% przez 6 miesiecy i 40% przez dalsze
9 miesiecy.
Prawo
do zasilku
uzyskiwal kazdy, kto zadeklarowal
chec podjecia
pracy,
a wiec równiez
niepracujace
zony czy tez absolwenci
szkól, którzy
nigdy
nie pracowali,
w wysokosci placy minimalnej
lub nawet jej wielokrotnosci.
Taka
190
--
844232851.002.png
•...
sytuacja
trwala ponad
pól roku
i dopiero
wtedy wprowadzono
wymóg uprzed-
niego zatrudnienia
(poza rolnictwem
indywidualnym)
co najmniej
przez 180 dni.
Uchwalono
równiez
ustawe
o pomocy
spolecznej.
Uregulowano
takze
upraw-
nienia
do zasilku w gminach
o szczególnie
wysokim bezrobociu.
W 1991 r. wy-
dano nowa ustawe pod zmienionym
tytulem,
to jest o zatrudnieniu
i bezrobociu.
Obnizono
wysokosc
zasilku
do
33%
przecietnej
placy
pracowników
w kraju
przez caly okres pobierania
zasilku z osobna
regulacja
dla gmin o szczególnym
zagrozeniu
bezrobociem.
W
1993 r. bezrobocie
osiagnelo
najwyzszy
rozmiar
16,4% - mimo przejscia
ogromnej
liczby pracowników
na emerytury
i renty, aby
w kolejnych
latach ulec obnizeniu.
Z kolei poprzednia
ustawe
zastapiono
nowa
pod
tytulem
o zatrudnieniu
i przeciwdzialaniu
bezrobociu,
który
to tytul mial
zwrócic
uwage
na
role
srodków
aktywizujacych.
Wprowadzono
utrate
prawa
do zasilku
w razie
trzykrotnej
nieuzasadnionej
odmowy
przyjecia
pracy
oraz
podwyzszono
zasilki dla osób w wieku przedemerytalnym.
W 1996 r. ograniczo-
no krytykowane
zasilki dla bezrobotnych
absolwentów
po trzymiesiecznym
bez-
owocnym
poszukiwaniu
pracy na rzecz czesciowego
zwrotu
ich wynagrodzenia
pracodawcom,
którzy przyjeli ich do pracy w celu uzyskania
praktyki
zwane sty-
pendiami
dla
absolwentów.
Ta
forma
aktywizacji
byla
skuteczna,
poniewaz
znaczna
czesc uzyskujaca
tego rodzaju
swiadczenie
po wyczerpaniu
jego okresu
byla zatrudniana
przez danego
pracodawce
na stale. Pojawila sie - podobnie
jak
w innych krajach - bardzo
powazna
kwestia dlugotrwale
bezrobotnych.
Ustawo-
dawstwo dotyczace
problematyki
bezrobocia
w minionym
dziesiecioleciu
ulega-
lo nieustannym i licznym zmianom.
W 1997 r. wprowadzono
w polskim prawie kilka istotnych
zmian spowodo-
wanych
przez
coraz
bardziej
dokuczliwy
problem,
jakim
stalo
sie bezrobocie.
Byly to: wymóg
zatrudnienia
co najmniej
365 dni w ciagu
ostatniego
póltora
roku,
zwolnienie
bez winy pracownika,
zróznicowanie
wysokosci
zasilków
sto-
sownie do stazu pracy
(80% do 5 lat i 120% powyzej 20 lat kwoty zasilku pod-
stawowego),
zróznicowanie
okresu
wyplaty
zasilku
w
zaleznosci
od
stopy
bezrobocia
w rejonie,
a ograniczenie
zasilku
do 6 miesiecy
w rejonie
ponizej
przecietnej
stopy przy preferencji
dla gmin zagrozonych
strukturalnym
bezro-
bociem.
Rok pózniej w zwiazku z ograniczeniem
przechodzenia
na wczesniejsza
emeryture
pracowników
likwidowanych
zakladów
pracy wprowadzono
specjal-
ne swiadczenia
pod nazwa zasilku przedemerytalnego
(zniesionego
od poczat-
ku 2002 r. - jak motywowano
- ze wzgledów
oszczednosciowych)
i swiadczenia
przedemerytalnego
- obu w istocie spelniajacych
role wczesniejszych
emerytur,
ale
finansowanych
przez
Fundusz
Pracy
i wyplacanych
przez
urzedy
pracy,
a wiec porzadkujacych
system finansowy.
Zasilek przedemerytalny
przyslugiwal
bezrobotnym
posiadajacym
okres
zatrudnienia:
mezczyzni
35 lat, kobiety
30,
zatrudnionym
w szczególnych
warunkach
(w szczególnym
charakterze)
o 5 lat
krócej i uprawnial
do zasilku dla bezrobotnych
w wysokosci
120% (lub wiecej w
rejonach
szczególnie
zagrozonych
bezrobociem).
Swiadczenie
emerytalne
przy-
slugiwalo bezrobotnym
posiadajacym
wymagany
okres zatrudnienia
do emery-
tury
i wiek
63 lat mezczyzni
i 58 lat kobiety
(w razie
zwolnienia
grupowego
191
844232851.003.png
odpowiednio
wiek 60 i 55 lat lub posiadajacych
okres zatrudnienia
40 i 35 lat)
w wysokosci
80% emerytury,
jaka
by im przyslugiwala
w okresie
do jej uzyska-
nia. Wobec
stanu
finansów
publicznych
przewidziano
w 2004 r. stopniowa
lik-
widacje
swiadczenia
tego rodzaju.
Organizacja i finansowanie.
Wyplata
swiadczen
zostala
powierzona
rejono-
wym (powiatowym)
urzedom
pracy przekazanym
w wyniku reformy
administra-
cji terenowej
samorzadowi
powiatowemu
z pewnym
opóznieniem
(od 2000 r.).
Dla finansowania
swiadczen
stworzono
odrebny
Fundusz
Pracy jako fundusz
ce-
lowy oraz wprowadzono
skladke platna
przez pracodawców
w wysokosci 3% wy-
plat na wynagrodzenia
(obnizona
w 2000 r. do 2,45%),
a pobierana
przez
Za-
klad Ubezpieczen
Spolecznych
przy skladce
ubezpieczeniowej
i przekazywanej
Funduszowi.
Przytlaczajaca
czesc -
bo rzedu
80% - wydatków
Funduszu
po-
chlaniaja
zasilki, a nie srodki
aktywizacji zawodowej,
takie jak szkolenia,
prze-
kwalifikowania,
roboty
interwencyjne
i publiczne,
pozyczki
na usamodzielnie-
nie, pomoc
w tworzeniu
nowych miejsc pracy. W 2000 r. przecietna
liczba wy-
placanych
zasilków dla bezrobotnych
wynosila 535 tys., zasilków przedemerytal-
nych 221 tys. i 54 tys. swiadczen
przedemerytalnych.
Dla porównania
w 1995 r.
liczba zasilków przy mniejszym
bezrobociu
wyniosla
1346 tys., co ilustruje
przy-
jety kierunek podjetej polityki.
System zasilków dla bezrobotnych
stanowi w istocie okreslona
forme
ubez-
pieczenia,
choc bez uzycia tego okreslenia
w ustawie.
Spelnia
bowiem
kryteria
wyrózniajace
te forme instytucji prawnej,
a w szczególnosci
wspólnego
funduszu
i skladki. Brak skladki po stronie pracowniczej
nie przesadza
o braku charakteru
ubezpieczeniowego.
Brak
ten wystepuje
jako
znamienny
w ubezpieczeniu
wy-
padkowym i rodzinnym.
Ubezpieczenie
na wypadek
bezrobocia
zachowuje
równiez
pewna
odreb-
nosc w stosunku
do innych
rodzajów
ubezpieczenia
spolecznego
chroniacego
przed
typowymi formami
ryzyka losowego,
takimi jak choroba,
inwalidztwo
czy
smierc. Chociaz
chroni poszczególnych
pracowników
w indywidualnych
wypad-
kach,
to jest nastawione
na katastrofe
spoleczna,
jaka
stanowi
masowe
bezro-
bocie
w okresie
zalamania
gospodarczego.
Wymaga
wiec szerszego
zabezpie-
czenia
przed
nim
niz tylko lagodzenia
jego
okreslonych
skutków
za pomoca
srodków
ubezpieczeniowych.
Jako regula jest zwiazane
z publicznymi
organami
posrednictwa
pracy.
Przelom
wieku - podobnie
jak w innych krajach
(Niemcy, panstwa
anglo-
saskie)
-
przyniósl
tendencje
ograniczania
swiadczen
dla
bezrobotnych
pod
haslem
polozenia
wiekszego
nacisku
na
metody
aktywizacji
zawodowej.
Nie-
mniej jednak
wyniki powszechnego
spisu ludnosci
przeprowadzonego
w Polsce
z 2002 r. wykazaly realny stan bezrobocia
jako przekraczajacy
20%. Nadzieje
na
jego
zmniejszenie
poklada
sie w mniejszej
liczebnosci
roczników
mlodziezy
w nadchodzacych
latach,
w zwiekszeniu
legalnej
i nielegalnej
pracy w krajach
Unii Europejskiej
oraz - po przystapieniu
Polski do Unii - w doplywie unijnych
srodków
finansowych.
192
---
844232851.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin