PP określanie odległościN.doc

(168 KB) Pobierz
PLAN – PRACY

PLAN – PRACY

do przeprowadzenia zajęć z terenoznawstwa

 

ZAGADNIENIA: Określanie odległości na podstawie kątowych wymiarów przedmiotów terenowych.

                                          Posługiwanie się Busolą AK.

 

CZAS: regulowany zmianą grup

 

MIEJSCE: pas taktyczny

 

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO – TECHNICZNE:

-lornetka

-linijka milimetrowa

-busola AK

 

                                                                            PRZEBIEG SZKOLENIA

 

Lp.

Czynności instruktora

Czynności szkolonych

Czas

1

 

 

 

 

 

2

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   4

 

 

 

 

 

 

5

BACZNOŚĆ uczył Was będe określania odległości

na podstawie kątowych wymiarów przedmiotów terenowych.

 

Bedzie Wam to potrzebne do określania odległości do celów na polu walki oraz odległości do przeciwnika.

 

Przypominam pojęcie tysięcznej wymieniam przyrządy optyczne i podręczne do pomiarów odległości i ich podziałki.

 

WZOROWY POKAZ.

Przy pomocy lornetki polowej i rozmiaru przedmiotu

Lornetkę nakierowuje się tak, aby jedna z kresek podziału pokrywała się z jednym skrajem obserwowanego przedmiotu. Od niej należy liczyć działki do drugiego skraju ( kąt α). Odległość (przybliżoną) oblicza się z wzoru:

    Pomiar za pomocą linijki milimetrowej i wielkości przedmiotów

Sposób ten polega na pomiarze linijką milimetrową przedmiotów terenowych (obiektów), których szerokość, długość lub wysokość („V”) jest znana. W tym celu na linijce trzymanej w odległości 50 cm  („d’) od oka odczytuje się liczbę milimetrów pokrywających dany przedmiot terenowy o znanym wymiarze( wysokość lub szerokość „v”).

 

Na podstawie znanych wartości V, v, d oblicza się wartość D według wzoru:

 

Przechodzę do części praktycznej nakazując ćwiczenie szkolonym.

Koryguje popełniane błędy i sprawdzam poprawność wykonanych pomiarów.

                                                                                                                                       

Wykonuję zbiórkę i omawiam ćwiczenie.

 

 

Posługiwanie się busolą AK.

W busoli Ak podziałka na limbusie podana jest w tysięcznych. Wartość każdej działki wynosi 100 tysięcznych, co w mierze stopniowej odpowiada 6 stopniom . Działki opisane są co 500 tysięcznych, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. W busoli AK obraca się limbus, co umożliwia nie zmieniając położenia busoli zgrywania nastawy zerowej podziałki z północnym końcem strzałki magnetycznej. Ta właściwość busoli ułatwia pomiar azymutu magnetycznego i wyznaczenie kierunków w terenie. Ustawienie busoli w takim położeniu przy zwolnionej igle magnetycznej nazywa się orientowanie się wg busoli. Busola AK posiada pokrywkę ochronną, wewnątrz której znajduje się lustro. Podczas celowania pod takim kątem ustawia się lustro, by móc w nim widzieć igłę magnetyczną oraz pierścień z podziałką w tysięcznych. Przy celowaniu na przedmiot w terenie, pozwala to na jednoczesne sprawdzenie orientacji busoli oraz odczytanie kątów. Urządzenia celownicze (muszka i przeziernik) są nieruchome i umocowane na stałe do pudełka busoli. Zacisk igły magnetycznej działa automatycznie przy zamykaniu i otwieraniu ochronnej przykrywki busoli. Na ochronnym szkle busoli naniesiona jest biała linia  (luminescencyjna), przechodząca przez środek limbusa i służąca do ułatwienia orientacji wg busoli w nocy. Jeden bok pudełka posiada naniesioną podziałkę milimetrową. Bok ten ścięty ukośnie pozwala bardziej dokładnie ustawić busolę wzdłuż linii na mapie oraz zmierzyć odległości. W celu przygotowania busoli do pracy należy przede wszystkim sprawdzić czułość igły magnetycznej. W jtym celu zwalniamy zacisk igły i ustawiamy busolę w położeniu poziomym. Po uspokojeniu się igły należy kilkakrotnie wyprowadzić ją z położenia północ południe przez zbliżenie metalowego przedmiotu jeżeli po każdym wyprowadzeniu igła szybko powraca na ten sam odczyt na podziałce oznacza to że czułość jej jest dostateczne. Jeżeli odczyty będą różne albo igła powraca do swego położenia zbyt wolno znaczy to że czułość igły jest niedostateczna. Busolę taką należy oddać do naprawy. Aby określić kierunek za pomocą busoli należy zwolnić igłę magnetyczną i zaczekać aż się uspokoi. W busoli AK północ wskaże koniec igły pokryty żółtą fosforyzującą masą. Ściśle biorąc igła magnetyczna busoli prawie nigdzie i nigdy nie wskazuje rzeczywistego kierunku północy, tzn północy geograficznej (na biegun geograficzny ziemi) lecz wskazuje tylko kierunek północy magnetycznej (na biegun magnetyczny ziemi), o ile nie ulega wpływom ubocznym zmieniającym jej właściwe położenie

 

 

Prowadzę wg załącznika.

Stoją na zbiórce i słuchają.

 

 

 

 

Stoją na zbiórce i słuchają.

 

Stoją na zbiórce i słuchają.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Określają odległość.

 

 

 

 

 

 

Stoją na zbiórce i słuchają.

 

 

Wyznaczają azymut oraz kierunek na podstawie podanego azymutu.

 

 

 

1 min

 

 

 

 

 

 

2,5 min

 

 

 

2,5 min

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 min

 

 

 

4 min

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin