ciemniacz do wietlówek wietlówki nie dajš się ciemniać tak łatwo jak żarówki, zapalajš się bowiem przy napięciu znacznie wyższym od sieciowego, przy którym potem wiecš. Oba napięcia, zapłonu i pracy, zależš od temperatury. Wysokie napięcie zapłonu wytwarza się zazwyczaj przez przerywanie pršdu w dławiku. Dokonuje tego starter, zapewniajšcy równoczenie przepływ sporego pršdu przez żarniki lampy. Ogrzewajš one oba końce rury ułatwiajšc w ten sposób zapłon. Układ, którego schemat jest przedstawiony na ilustracji, przejmuje zadania standardowego startera i równoczenie umożliwia ciemnianie wietlówki. Gdy napięcie sieci przechodzi przez zero, triak natychmiast wyłšcza się. Wtedy kondensator C3 szybko ładuje się, a na lampie ronie napięcie przesunięte w fazie w stosunku do pršdu. Kondensator C3 i dławik L1 tworzš szeregowy układ rezonansowy, który podnosi napięcie na lampie do bardzo wysokiej wartoci, aż do jej zapłonu. Im szerszy jest kšt przewodzenia triaka, tym większy pršd płynie przez żarniki lampy i tym niższe staje się napięcie zapłonu wietlówki. Równoczenie triak odbiera wietlówce coraz większš częć pršdu, obniżajšc w ten sposób jej jasnoć. Dla ułatwienia zapłonu, przy włšczaniu wietlówki pokrętło jasnoci P1 powinno być ustawione na maksymalnš jasnoć. W układzie należy użyć triaka o dużej wartoci du/dt, aby zdšżył zgasnšć pomimo szybkich zmian napięcia przy przechodzeniu przez zero. Wykaz elementów: Rezystory R1:6,8k P1:100k Kondensatory C1,C2:100nF/50V C3:10nF/1000V Półprzewodniki Di1:DB3, diak Tri1:TIC206M, triak
kpieczyrak