JS.doc

(53 KB) Pobierz
JavaScript to nazwa języka programowania opracowanego przez frimy Sun Microsystems i Netscape

JavaScript to nazwa języka programowania opracowanego przez frimy Sun Microsystems i Netscape. Umożliwia on umieszczanie na stronach WWW aktywnych elementów, takich jak przyciski zmieniające wygląd, gdy przesunie się nad nimi myszką, tekst przesuwający się w pasku statusu przeglądarki czy odsyłacze otwierające nowe okna. To są najbardziej popularne zastosowania, ale można też tworzyć bardziej skomplikowane i pożyteczniejsze skrypty.

 

JS, jak sama nazwa wskazuje, jest skryptowym językiem programowania. Oznacza to w sporym uproszczeniu, że w przeciwieństwie do tradycyjnych programów, te tworzone w JS nie są kompilowane przez autora. Kod (skrypt) umieszcza się bezpośrednio w dokumenicie HTML (choc są wyjątki) i jest on kompilowany (albo raczej interpretowany) dopiero przez przeglądarkę użytkownika. Dzięki temu JS, podobnie jak Java, jest uniwersalny i może być wykorzystywany we wszystkich systemach operacyjnych, jeśli tylko przeglądarka WWW na to pozwala. Oprócz tego JS posiada mniejsze możliwości niż często mylona z nim Java (czyli pełnowartościowy, wieloplatformowy język programowania).

 

 

Skrypt JavaScript można umieścić na stronie na dwa podstawowe sposoby: umieścić go bezpośrednio w treści strony, lub umieścić go w zewnętrznym pliku, który następnie będzie dołączony do strony. Obydwa sposoby mają swoje wady i zalety: pierwszy z nich jest łatwiejszy, gdyż nie trzeba się bawić z dodatkowymi plikami. Jest on jednak niewygodny, gdy ten skrypt musi być umieszczony na wielu stronach - konieczność wprowadzenia tej samej poprawki do skryptu w wielu plikach to nie jest to co tygrysy lubią najbardziej ;). Dlatego też w takich przypadkach warto umieścić skrypt w osobnym pliku; to rozwiązanie ma też tą zaletę, że przeglądarka wczyta taki plik z serwera przy wyświetleniu pierwszej strony, i przy kolejnych stronach już nie będzie go ponownie ściągać z serwera. Dzięki temu strony będą mniejsze i będą się szybciej ładować.

 

 

 

Kod JavaScript musi być umieszczony pomiędzy znacznikami HTML <SCRIPT>
i </SCRIPT>. Znaczniki te można umieszczać w dowolnym miejscu dokumentu, jednak przyjmuje się, że jeżeli jest to tylko możliwe, należy umieścić je na początku pliku HTML przed znacznikiem <BODY>.

Znacznik ten powinien zawierać parametr LANGUAGE, który może przyjmować dwie wartości: LiveScript lub JavaScript. Wartość LiveScript jest pozostałością po wczesnych wersjach języka i służy zachowaniu kompatybilności. Powinniśmy użyć wartości JavaScript.

Umieść w standardowym kodzie HTML znacznik <SCRIPT>.

<HTML>

<HEAD>

</HEAD>

<SCRIPT language = "JavaScript">

</SCRIPT>

<BODY>

</BODY>

</HTML>

 

Drugą metodą pozwalającą umieścić skrypt JavaScript na stronie jest wczytanie go z zewnętrznego pliku. Plik ten powinien zawierać cały skrypt JavaScript (bez znaczników <script> i komentarza HTML). Pliki ze skryptami JavaScript zazwyczaj mają rozszerzenie nazwy .js (np. skrypt.js). Taki plik ze skryptem można załadować stosując również znacznik <script>. W tym przypadku jednak znacznik ten będzie pusty w środku. Zamiast tego należy podać dodatkowy atrybut src określający ścieżkę (lub adres url) do pliku ze skryptem:

<script type="text/javascript" src="skrypt.js"></script>

 

 

 

Instrukcja document.write() pozwala na wyprowadzenie tekstu na ekran przeglądarki. Tekst, który chcemy wyświetlić, należy ująć w nawiasy i cudzysłowy i podać zaraz za document.write() np.

 

document.write ("Jaki miły mamy dzień!")

 

 

skrypt wyświetlający tekst „Jaki miły mamy dzień! na ekranie przeglądarki.

<HTML>

<HEAD>

<META http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=iso-8859-2">

</HEAD>

<SCRIPT language = "JavaScript">

document.write ("Jaki miły mamy dzień!")

</SCRIPT>

<BODY>

</BODY>

</HTML>

 

 

document.write ("Jaki miły mamy dzień")

document to obiekt, który reprezentuje aktualną stronę. write to tzw. metoda, czyli pewna funkcja działająca na obiekcie document i, w tym przypadku, wyświetlająca na ekranie tekst. Tekst ten podajemy jako argument w nawiasach. Ogólnie można zapisać:

obiekt.metoda (argumenty metody)

Taki ciąg jest instrukcją i powinien zostać zakończony średnikiem. W JavaScript nie jest to jednak obligatoryjne, chyba że chcemy zapisać kilka instrukcji w jednej linii np.:

document.writeln (”Witamy”);document.write (”na naszej stronie”);

Wymieniona tutaj, nowa funkcja writeln() działa tak samo jak write(), z tym że na końcu wyświetlanego ciągu znaków dodaje znak przejścia do nowego wiersza. Niestety, nie zobaczymy tego efektu, jeżeli całość nie znajdzie się w bloku tekstu preformatowanego, tzn. pomiędzy znacznikami <PRE> i </PRE>.

Komentarz może się również zaczynać od sekwencji /* i kończyć */. W takim przypadku wszystko, co znajduje się pomiędzy tymi znakami, uznane zostanie za komentarz.

 

 

<HTML>

<META http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=iso-8859-2">

<HEAD>

<SCRIPT LANGUAGE = "JavaScript">

<!-- Ukrycie przed przeglądarkami nie osbługującymi JavaScript

/*

Komentarz blokowy

Wyświetlenie napisu w oknie przeglądarki

*/

document.write ("Hello, Jaki miły mamy dzień!")

// Koniec kodu JavaScript -->

</SCRIPT>

</HEAD>

<BODY>

</BODY>

</HTML>

 

W tym przypadku tekst, który ma być wyświetlony, gdy przegladarka nie obsluguje, umieszczamy pomiędzy znacznikami <NOSCRIPT> i </NOSCRIPT>.

 

<HTML>

<META http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=iso-8859-2">

<HEAD>

<SCRIPT LANGUAGE = "JavaScript">

<!-- Ukrycie przed przeglądarkami nieobsługującymi JavaScript

document.write ("Jaki miły mamy dzień!")

// Koniec kodu JavaScript -->

</SCRIPT>

<NOSCRIPT>

Twoja przeglądarka niestety nie obsługuje JavaScriptów.<BR>

Sugerujemy użycie przeglądarki Netscape Navigator lub Microsoft Internet Explorer!

</NOSCRIPT>

<BODY>

</BODY>

</HTML>

 

 

Formatowanie tekstu:

 

<HTML>

<HEAD>

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=iso-8859-2">

</HEAD>

<SCRIPT LANGUAGE = "JavaScript">

<!-- Ukrycie przed przeglądarkami nieobsługującymi JavaScriptów

document.write ("<FONT SIZE=+2>Witamy ");

document.write ("na naszej stronie");

document.writeln ("<PRE>Witamy");

document.write ("na naszej stronie</PRE></FONT>");

// Koniec kodu JavaScript -->

</SCRIPT>

<BODY>

</BODY>

</HTML>

Oprócz znaczników HTML w wyświetlanych łańcuchach znakowych mogą też pojawić się znaki specjalne, takie jak np. rozpoczęcie nowego wiersza. Jeśli chcemy wyświetlić znak specjalny, musimy zastosować sekwencję — ukośnik (backslash) plus litera symbolizująca dany znak. Sekwencje te przedstawione są w tabeli

 

Sekwencja znaków specjalnych

Znaczenie

\b

Backspace

\f

wysunięcie kartki (ang. form feed)

\n

nowy wiersz (ang. new line character)

\r

enter (ang. carriage return)

\t

tabulator (ang. tab character)

 

 

 

parseFloat(zmienna) - konwersja zmiennej do typu float
parseInt(zmienna) - konwersja zmiennej do typu int (liczbowego)
toString(zmienna) - konwersja zmiennej do typu łańcuchowego

 

 

 

<HTML>

<HEAD>

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=iso-8859-2">

</HEAD>

<SCRIPT LANGUAGE = "JavaScript">

<!-- Ukrycie przed przeglądarkami nieobsługującymi JavaScript

var zmienna1 = prompt ("Podaj swoje imię:", "");

zmienna1 = parseInt(zmienna1);

var zmienna2 = 5;

var zmienna3 = zmienna1 + zmienna2

document.write (zmienna3 + " " + (zmienna1 + 4) + " " );

zmienna3 = zmienna1 / 3;

document.write (zmienna3 + " " + zmienna1 * zmienna2);

// Koniec kodu JavaScript -->

</SCRIPT>

<BODY>

</BODY>

</HTML>

Zgłoś jeśli naruszono regulamin