psychoonkologia.doc

(68 KB) Pobierz

Psychoonkologia

 

"Normalne" potrzeby i reakcje emocjonalne

 

-Potrzeba – stan dyskomfortu wywołany brakiem jakiejś ważnej dla człowieka wartości

-Zrównoważenie stopnia nasilenia podtrzeb i możliwości ich zaspokajania warunkuje dobre funkcjonowanie człowieka

 

                            Adaptacja

 

·         Adaptacja – przystosowanie psychiczne do choroby.

·         Przywrócenie sobie przez chorego stanu równowagi psychicznej

·         zmniejszenie dyskomfortu emocjonalnego

·         osiągnięcie dobrego samopoczucia psychicznego

 

              "Zadaniem" adaptacji jest poradzenie sobie z problemem choroby oraz zmianami, które ona wywołuje w życiu.

 

Strategie adaptacyjne :

Ø       Podświadome :

·         zaprzeczanie

·         pomniejszanie lub zniekształcanie obrazu choroby

 

Ø       Świadome

·         koncentracja na chorobie

·         selektywne wyszukiwanie pomyślnych informacji

·         podejmowanie magicznych działań

·         przyzwyczajenie

·         unikanie

·         pozycja rezygnacyjno-stoicka

·         wypracowanie systemu wartości ponadosobistych

             

Rozpoznanie choroby nowotworowej

 

Ø       Reakcje poznawcze

Ø       Reakcje emocjonalne negatywne

·         lęk

·         gniew

·         przygnębienie

·         poczucie winy i upokorzenia

Ø       Reakcje emocjonalne pozytywne

·         nadzieje

 

Reakcje emocjonalne negatywne

 

Ø       Lęk – to przykry stan pobudzenia emocjonalnego, spowodowany poczuciem zagrożenia utratą wartośc (zdrowia,życia, urody itp.)

Ø       Strach – jest reakcją na oczekiwane, konkretne niebezpieczeństwo (operacja, bolesny zastrzyk itp.)

 

              Przyczyny lęku:

·         przewidywanie np. dalszego pogorszenia choroby, cierpienia fizycznego związanego z umieraniem

·         lęk przed odrzuceniem

troska o bliskich

·         lęk przed śmiercią (lęk egzystencjalny)

 

 

Ø       Gniew- to reakcja uczuciowa a przeszkodę w realizacji celów, na pojawienie się nieprawidowości ( dzieje się coś, co nie powinno zaistnieć)

Ø       Przygnębienie- to przykra reakcja uczuciowa, która jest odpowiedzią na pewność utraty jakiejś waznej wartości (przewidywaną lub zaistniałą)

·         żal wywołany utratą określonej wartości (np. Sprawności ruchowej )

·         przygnębienie właściwe, czyli długotrwały stan smutku, spowodowany przez różnorodne sumujące się ze sobą "utraty"

 

              Formy przygnębienia

Ø       jawne (płacz, skargi, pesymistyczne sądy)

Ø       utajone

·         "mowa ciała" – ogólne spowolnienie, zgarbienie, zamknęta postawa, spuszczone oczy, smutny wyraz twarzy

·         angedonia

·         utrata zainteresowań, trudności z koncentracją, czynnościowe zaburzenia pamięci

·         objawy patofizjologiczne – brak apetytu, wczesne budzenie się, płytki przerywany sen, koszmary senne

 

                            Reakcje emocjonalne pozytywne

 

Ø       Nadzieja – stan oczekiwania od przyszłości czegoś dobrego (np. dobrego wyniku leczenia) skojarzony z uczuciem zadowolenia lub radości.

             

 

                            Komunikacja lekarz-pacjent

 

Ø       W wyniku otrzymania informacji o chorobie u pacjena dochodzi do wytworzenia reakcji emocjonalnej.

Ø       Sposób przekazu musi uwzględnić konieczność zapewnienia choremu w miarę możliwości komfortu emocjonalnego.'

 

Ø       Udzielanie informacji :

·         zrozumiałe

·         jednoznaczne

·         oparte na dotychczasowych wiadomościach chorego

·         podawane stopniowo i po trochu.

 

              Sposoby przekazywania złych informacji

 

Ø       Rozpoznanie choroby nowotworowej

·         Dowiedz się czy pacjent jest świadomy celu dotychczasowego postępowania diagnostycznego

·         Czy zna rozpoznanie ?

·         Parafrazowaniu pomaga upewnienie się, że przekaz jest prawidłowo rozumiany w obie strony

·         Stan terminalny: użyteczne formy

·         Rola dotyku

 

Problemy komunikacji

 

Ø       Przekazywanie informacji o złym rokowaniu

·         prawda jest jak lekarstwo, które trzeba dawkować w zależności od indywidualnych potrzeb i wrażliwości chorego

·         przekazywanie złych informacji jest procesem, który powinien przebiegać etapowo i mieć swoją dynamikę rozwojową

Kontakt z pacjentem podczas rozmowy może być :

Ø       bezosobowy, rzeczowy, pozbawiony emocji, sprowadzający się uzyskania informacji

Ø       patriarchalny – lekarz prowadzi "odgórnie" proces leczenia w przekonaniu, że wie lepiej od chorego jakie są jego potrzeby; taki ukłąd jest dobry dla pewnej grupy chorych, zwłaszcza starszych i niewykształconych którzy szukają u lekarza przede wszystkim oparcia i autorytetu

Ø       partnerski, w którym obie strony są równie ważne; komunikacja staje się procesem dwukierunkowym a informacje przekazywane przez chorego często wpływają na postępowanie lekarza

 

Sposoby przekazywania złych informacji

 

Ø       Informacja o rozpoznaniu wywołuje intensywną reakcję negatywną (najczęściej zaprzeczenie, niedowierzanie)

Ø       Udzielanie informacji dotyczących rokowania (możliwie ostrożnie, bez statystyk, na wyraźne życzenie pacjena informacja bardzo orientacyjna).

Ø       Plan działania

Ø       Należy rozbudzić realistyczną nadzieję

 

 

Patologiczne reakcje psychiczne

 

              Zaburzenia adaptacji (zespół psychoterminalny) – zespół objawów będących reakcją nerwicową na stres sytuacji stanu terminalnego.

u      Duże natężenie i częste występowanie negatywnych uczuć

u      zaburzenia wegetatywne

u      trudności ze skupieniem uwagi

u      czynnościowe zaburzenia pamięci

u      utrata zainteresowania otoczeniem na rzecz koncentracji na chorobie

u      niemożność opanowania emocji (zaburzenia kontroli oraz wyraźna zmiana zachowania)

 

Zespół psychoterminalny:

·         zespół lękowy

·         zespół depresyjny

·         zespół hipersteniczny

·         zespół mieszany

 

Zespół lękowy :

Ø       Przyczyny:

l       Psychospołeczne

l       Czynniki biologiczne

·         zaburzenia metaboliczne

·         zaburzenia endokrynologiczne

·         zaburzenia neurologiczne

·         zaburzenia polekowe

·         odstawienie alkoholu lub benzodiazepin

Ø       Formy kliniczne:

·         lęk przewlekły

·         ostry zespół lękowy

·         koncentracja lękowa

·         fobie

 

Zespół depresyjny cechuje długotrwale obniżony nastrój, zmiany zachowania, anhedonia, zaburzenia snu (wczesne budzenie się, koszmary nocne), trudności ze skupianiem uwagi i czynnościowe zaburzenia pamięci.

 

Postacie zespołu depresyjnego :

 

Ø       Hipoaktywna – przygnębienie z objawami spowolnienia psychoruchowego, zmęczenia lub znużenia

Ø       Hiperaktywna – obniżony nastrój skojarzony jest z napięciem, lekiem lub drażliwością

Ø       Nietypowy – charakteryzuje go całkowita bezsenność lub nadmierna senność i zmęczenie

 

Dezadaptacyjne zaburzenia zachowania

             

              obniżony próg pobudliwości psychicznej (drażliwość, agresywność i zmienność nastroju) lub rzadziej zmysłowej (nadwrażliwość na hałas).

U starszych pacjentów czasem występuje odwrócony rytm snu i czuwania.

 

              Ostre zaburzenia psychiczne

             

Ø       Zespół majaczeniowy

Ø       Zespół majaczeniowo-zamroczeniowy

Ø       Splątania

Objawy:

Ø       Zaburzenia spostrzegania (omamy wzrokowe)

Ø       Urojenia

Ø       Pobudzenie ruchowe

Ø       Przejściowe zaburzenia świadomości

Ø       Lęk

Ø       Dezorientacja w czasie i otoczeniu, czasem również we własnej osobowości

Objawy nasilają się nocą i towarzyszy im niepamięć

 

 

 

Przyczyny:

Ø       Leki

Ø       Niedotlenienie ośrodkowego układu nerwowego

Ø       Zaburzenia wodno- elektrolitowe i metaboliczne

Ø       Guz mózgu, zespół wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego

 

Patologiczne reakcje psychiczne

Przewlekłe zaburzenia psychiczne- u części chorych stwierdza się współistnienie choroby nowotworowej i psychicznej (np. schizofrenii, choroby afektywnej), u osób starszych- objawy otępienia lub organiczne zaburzenia zachowania

Reakcje personelu medycznego

Stresowy zawodowe:

·         Problemy organizacji pracy, konflikty z przełożonymi, kolegami, administracją;

·         Problemy pacjenta i jego rodziny. Konsekwencje obciążenia psychicznego spowodowanego nadmierną identyfikacją opiekuna z chrym i zbyt silnymi związkami emocjonalnymi

 

Reakcje personelu medycznego

Negatywne mechanizmy obronne:

Ø       Unikanie pacjenta, ograniczanie częstości wizyt, wysyłanie „zastępców” itp.

Ø       Nadmierna rzeczowość w kontakcie z...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin