projekt nr 1.doc

Wymagania techniczne stawiane budynkom

W rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, współcześnie wznoszonym budynkom są stawiane następujące wymagania dotyczące oszczędności energii i izolacyjności cieplnej:

§ 328

Budynek i jego instalacje ogrzewcze, wentylacyjne i klimatyzacyjne powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby ilość energii cieplnej, potrzebnej do użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem, można było utrzymać na racjonalnie niskim poziomie.

§ 329
1. Dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego i zamieszkania zbiorowego wymagania określone w § 328 uznaje się za spełnione, jeżeli wartość wskaźnika E, określającego obliczeniowe zapotrzebowanie na energię końcową (ciepło) do ogrzewania budynku w sezonie grzewczym, wyrażone ilością energii przypadającej w ciągu roku na 1 m3 kubatury ogrzewanej części budynku, jest mniejsza od wartości granicznej E0, a także jeśli przegrody budowlane odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej oraz innym wymaganiom określonym w załączniku do rozporządzenia.

2. Dla budynku jednorodzinnego wymagania określone w § 328 uznaje się za spełnione, jeżeli:
1) wartość wskaźnika E, o którym mowa w ust. 1, jest mniejsza od wartości granicznej E0 oraz jeżeli przegrody budowlane odpowiadają wymaganiom określonym w pkt 2 załącznika do rozporządzenia
lub
2) przegrody budowlane odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej oraz innym wymaganiom określonym w załączniku do rozporządzenia.

3. Dla budynku użyteczności publicznej i budynku produkcyjnego wymagania określone w § 328 uznaje się za spełnione, jeżeli przegrody budowlane odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej oraz innym wymaganiom określonym w załączniku do rozporządzenia.

4. Wartości graniczne E0 wskaźnika sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynku, w zależności od współczynnika kształtu budynku A/V, dla budynków mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego są równe:
1) E0 = 29 kWh/(m3 rok) przy A/V ≤ 0,20,
2) E0 = 26,6 + 12 A/V kWh/(m3 rok) przy 0,20 < A/V < 0,90,
3) E0 = 37,4 kWh/(m3 rok) przy A/V ≥ 0,90,

gdzie:
A — jest sumą pól powierzchni wszystkich ścian zewnętrznych (wraz z oknami i drzwiami balkonowymi), dachów i stropodachów, podłóg na gruncie lub stropów nad piwnicą nieogrzewaną, stropów nad przejazdami, oddzielających część ogrzewaną budynku od powietrza zewnętrznego, gruntu i przyległych nieogrzewanych pomieszczeń, liczoną po obrysie zewnętrznym,
V — jest kubatura netto ogrzewanej części budynku obliczaną jako kubatura brutto budynku pomniejszona o kubaturę wydzielonych klatek schodowych, szybów dźwigowych, a także zewnętrznych, niezamkniętych ze wszystkich stron części budynku, takich jak: podcienia, balkony, tarasy, loggie i galerie.

5. Wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynku mieszkalnego i zamieszkania zbiorowego E, o którym mowa w ust. 1, oblicza się zgodnie z PN-B 02025:2001.

W przeliczeniu na powszechnie stosowaną w krajach UE, jednostkę kWh/(m2 rok) budynki spełniające ww. wymagania powinny charakteryzować się wartościami wskaźnika w zakresie od około 90 do 120 kWh/(m2 rok).
W propozycjach zmian do przepisów, związanych z koniecznością wprowadzenia dyrektywy EPBD, przyjmuje się uogólniony wskaźnik jakości energetycznej budynku, uwzględniający energię do ogrzewania pomieszczeń (i ewentualnie chłodzenia), pogrzania wody, a w budynkach użyteczności publicznej również do zapewnienia oświetlenia pomieszczeń.

Wymagania dotyczące izolacyjności cieplnej przegród budynku są określone w obowiązujących przepisach w następujący sposób: wartości współczynnika przenikania ciepła Uk ścian, stropów i stropodachów, obliczone zgodnie PN-EN ISO 6946:1999 pt. „Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Metoda obliczania” nie mogą być większe niż wartości Uk(max) określone w ww. rozporządzeniu.

Współczynnik przenikania ciepła przegrody budynku, w W/(m2K) jest powszechnie znanym parametrem charakteryzującym ich izolacyjność cieplną. W normach europejskich (PN-EN) oznaczany jest literą „U”. W dawnych normach krajowych, podobnie jak w Niemczech, używano oznaczenia literą „k”. Wyraża ilość ciepła, w W, przenikającą w warunkach ustalonych przez 1m2 powierzchni rzutu przegrody budynku, przy jednostkowej różnicy temperatury (1 K), rys.  Współczynnik przenikania ciepła oznaczony „U” z indeksem dolnym „k” uwzględnia wpływ mostków cieplnych występujących w przegrodzie.

Projekt Nr 1.

1.     Ustalenie temperatur obliczeniowych:

a)     temperatura powietrza zewnętrznego Miejscowość Warszawa – III strefa klimatyczna:

b)     temperatura obliczeniowa powietrza wewnętrznego – pomieszczenia przeznaczone do przebywania ludzi bez okryć zewnętrznych nie wykonujących w sposób ciągły pracy fizycznej (pokoje mieszkalne, przedpokoje, kuchnie, korytarze):

c)     opór przejmowania ciepła na zewnętrznej powierzchni przegrody:

d)     opór przejmowania ciepła na wewnętrznej powierzchni przegrody:

2.    

Całkowity opór cieplny komponentu budowlanego składającego się z warstw jednorodnych:

Rys. Przekrój pionowy przez przegrodę

Tab. Zestawienie materiałów w przegrodzie

Całkowity opór cieplny komponentu budowlanego:

3.     Współczynnik przenikania ciepła:

4.     Skorygowany współczynnik przenikania ciepła:

              gdzie:

              ze względu na brak występowania pustek powietrznych

              poprawka nie dotyczy tego przypadku

gdzie:

– łącznik całkowicie przebija warstwę izolacji,

– kotwie ze stali nierdzewnej o średnicy ,

– pole przekroju jednego łącznika,

– liczba łączników na metr kwadratowy,

– grubość warstwy izolacji zawierającej łącznik,

– opór cieplny izolacji przebijanej przez łącznik,

– całkowity opór cieplny komponentu,

Po uwzględnieniu poprawek skorygowany współczynnik przenikania ciepła wynosi:

Przegroda spełnia podstawowe wymaganie cieplne

...