Koncepcja piekna kobiety.doc

Temat: Koncepcja kobiecego piękna w literaturze i malarstwie różnych epok. Omów na wybranych przykładach.

I. Literatura podmiotu:

A. Literatura:

1.       Przerwa - Tetmajer Kazimierz: Lubię kiedy kobieta [W:] Kaziemierz Przerwa –Tetmajer, Liryki najpiękniejsze, Prodoks, Warszawa 1999, ISBN 83-07-01463-8.

2.       Prus Bolesław: Lalka, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2003, ISBN 83-08-03702-X.

3.       Mickiewicz Adam: Dziady, cz.IV. Czytelnik, Warszawa 1980, ISBN 83-07-00226-5.

B. Malarstwo:

1.       Tycjan "Wenus z urbino"

2.       Arthur Hughes "Ophelia"

3.       Peter Paul Rubens „Bitwa Amazononek”

II. Literatura przedmiotu:

1.       Eco Umberto: Historia piękna, Poznań 2005, ISBN 83-7129-585-5, s.45-49.

2.       Tomkowski Jan: Literatura polska,  Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1999, ISBN 83-06-00498-1, s. 112-123.

3.       Tomkowski Jan: Literatura powszechna, Świat Książki, Warszawa 1997, 83-71-1294-808, s.45-51.

4.       Wiśniewska Lidia: ( red.), Kobiety w literaturze, Bydgoszcz 1999, ISBN 83-01-06206-1,s. 46.

5.       Witkowska Alina: Literatura romantyzmu, Czytelnik Warszawa 1990, ISBN 83-01-00795-8, s. 22-26.

III. Ramowy plan prezentacji:

Teza: Ideał kobiety zmieniał się nieustannie na przestrzeni wieków wraz z nadejściem  nowej epoki i  nowej  mody.

Wstęp:

1.       Literatura i sztuka przywołując historie kobiet zaprezentowała wszelkie możliwe odmiany spojrzenia na ideał niewiasty.

Argumentacja tezy:

1.       Maryla –  „puch marny, wietrzna istota”, ideał kobiety romantycznej, anielski obiekt westchnień Gustawa i zarazem źródło jego zguby.

2.       Pozytywistyczne spojrzenie na kobietę – Izabela Łęcka – kobieta lalka, zapatrzona w siebie kokieta i próżna egoistka.

3.       Modernistyczne ujęcie ideału kobiety - kobieta jako źródło ukojenia i cielesnej satysfakcji według Tetmajera.

4.       Malarskie wypowiedzi na temat kobiecego piękna:

·         Tycjan "Wenus z urbino" - przebudzona pełnia kobiecego wdzięku, szesnastowieczny erotyk pędzla włoskiego artysty.

·         Arthur Hughes "Ophelia" – rudowłosa piękność, kwintesencja kobiecej brodu i wdzięku.

·         Peter Paul Rubens „Bitwa Amazononek” – kobiety owładnięte  żądzą zwycięstwa.

Wnioski:

1.       Każda epoka w mniej lub bardziej wyraźny sposób wylansowała odmienny ideał kobiety.

2.       Pierwiastek kobiecy w epoce romantyzmu wiąże się ze sferą ducha, wyobraźni zmysłowej, pozostającej w opozycji do sfery rzeczywistej.

3.       Kobieta doby pozytywizmu to niewiasta wyrachowana, twardo i zdecydowanie stąpająca  po ziemi.

4.       Kobieta modernizmu to niewiasta świadoma swych wdzięków, jawnie manifestująca swa seksualność.

2