1MH14.TXT

14,01 W roku sto siedemdziesiatym drugim krol Demetriusz zebral swoje wojska i udal sie do Medii w tym celu, aby zdobyc sobie pomoc na wojne przeciwko Tryfonowi.
14,02 Gdy Arsakes, krol Persji i Medii, dowiedzial sie, ze Demetriusz wszedl na jego ziemie, poslal jednego ze swych dowodcow z poleceniem, aby pochwycil go zywego.
14,03 Ten zas poszedl, pokonal wojsko Demetriusza, jego samego pochwycil i przyprowadzil do Arsakesa, a ten wtracil go do wiezienia.
14,04 Jak dlugo Szymon zyl, w kraju panowal pokoj. Staral sie on dla swojego narodu o to, co dobre. Wladanie jego im sie podobalo, a takze chwala jego - po wszystkie dni.
14,05 Przy calej swej chwale zdobyl Jafe na port i uczynil przystep do wysp zamorskich,
14,06 rozszerzyl granice swojego narodu i objal wladze nad krajem.
14,07 Zabral wielka liczbe niewolnikow, opanowal Gezer, Bet-Sur i zamek, usunal stamtad wszelka nieczystosc, a nie bylo takiego, kto by mu sie sprzeciwil.
14,08 Spokojnie uprawiali swa ziemie, a ziemia wydawala plony, drzewa zas na polu - owoce.
14,09 Starcy siedzieli na ulicach, wszyscy opowiadali o szczesciu, mlodziency zas przywdziewali wspaniale szaty i wojenne zbroje.
14,10 Miastom dostarczal zywnosci i odbudowywal je, zeby byly twierdzami, do tego stopnia, ze imie jego z chwala bylo wspominane az na krancach ziemi.
14,11 Swojemu krajowi zapewnil pokoj, a Izrael cieszyl sie bardzo i radowal.
14,12 Kazdy zasiadl w cieniu swojej winnicy i figowego drzewa, i nie bylo takiego, kto by ich strachem napelnial.
14,13 W kraju nie pozostal zaden nieprzyjaciel, a krolowie w tych czasach zostali starci.
14,14 On byl podpora dla wszystkich slabych ze swojego ludu, pelen gorliwosci o Prawo wypedzil wszystkich bezboznych i zlych;
14,15 podniosl chwale swiatyni i pomnozyl swiatynne naczynia.
14,16 Gdy w Rzymie, a nawet w Sparcie, dowiedziano sie, ze Jonatan umarl, zasmucono sie bardzo.
14,17 Gdy jednak dowiedzieli sie, ze na jego miejsce arcykaplanem zostal jego brat Szymon i ze on rzadzi krajem i miastami, ktore sa w nim zbudowane,
14,18 napisali do niego na tablicach z brazu, ze chca z nim odnowic te przyjazn i to przymierze, ktore zostalo zawarte z jego bracmi: Juda i Jonatanem.
14,19 Odczytane one zostaly wobec zgromadzenia w Jerozolimie.
14,20 A oto odpis listu, ktory przyslali Spartanie: Wladcy Spartan razem z miastem arcykaplanowi Szymonowi, starszyznie, kaplanom i pozostalemu ludowi zydowskiemu, swoim braciom - pozdrowienie.
14,21 Poslowie, ktorzy zostali wyslani do naszego ludu, opowiedzieli nam o waszej chwale i czci. Ucieszylismy sie wiec bardzo z ich przybycia.
14,22 To zas, co oni powiedzieli, tak zapisalismy w uchwalach ludu: Poslowie zydowscy, Numeniusz, syn Antiocha, i Antypater, syn Jazona, przybyli do nas, aby odnowic zawarta z nami przyjazn.
14,23 Lud zas postanowil, ze nalezy przyjac poslow uroczyscie, a odpis tego, co powiedza, umiescic w ksiegach przeznaczonych dla ludu, aby lud Spartiatow zachowal pamiec o nich. Odpis tego zrobiono dla arcykaplana Szymona.
14,24 Potem Szymon wyslal do Rzymu Numeniusza z wielka zlota tarcza wagi tysiaca min, aby utrwalic z nimi przymierze.
14,25 Gdy lud uslyszal o tych sprawach, powiedzial: W jaki sposob odwdzieczymy sie Szymonowi i jego synom?
14,26 On sam stal sie meznym czlowiekiem, a takze jego bracia i dom jego ojca. Wrogow wypedzil sposrod Izraela i zapewnil mu wolnosc. Spisali wiec to na tablicach z brazu i umiescili na kolumnach na gorze Syjon.
14,27 A oto odpis dokumentu: Dnia osiemnastego miesiaca Elul, w roku sto siedemdziesiatym drugim, w trzecim roku wielkiego arcykaplana Szymona, zwierzchnika ludu Bozego,
14,28 na wielkim zgromadzeniu kaplanow, ludu, zwierzchnikow narodu i starszyzny kraju podano nam do wiadomosci:
14,29 W wielu walkach, ktore nawiedzaly kraj, Szymon, syn Matatiasza, kaplan z synow Joariba, oraz jego bracia narazali sie na niebezpieczenstwo i stawiali opor wrogom swojego narodu w tym celu, aby w poszanowaniu byly swietosci jego i Prawo. W ten sposob
14,30 Jonatan zgromadzil swoj narod, zostal arcykaplanem, az zostal przylaczony do swoich przodkow.
14,31 Gdy nieprzyjaciele chcieli wkroczyc do jego kraju, azeby zniszczyc go i wyciagnac rece po jego swietosci,
14,32 wtedy przeciwstawil sie Szymon i walczyl w obronie swojego ludu, a nawet oddal duza czesc swojego majatku, azeby uzbroic zolnierzy nalezacych do wojska swego narodu i zeby im zold wyplacic.
14,33 Obwarowal on judzkie miasta, a takze Bet-Sur, ktore lezy na granicach Judei, gdzie poprzednio byla bron nieprzyjaciol. Umiescil tam zaloge z zydowskich zolnierzy.
14,34 Obwarowal rowniez Jafe, ktora lezy nad morzem, a takze Gezer, ktore lezy na granicach Azotu. Poprzednio mieszkali tam nieprzyjaciele, ale on osiedlil w nim Zydow i dal im wszystko, co bylo im potrzebne do podniesienia ich dobrobytu.
14,35 Lud widzial wiare Szymona i chwale, ktorej chcial przyczynic swojemu narodowi, ustanowili go wiec swoim wladca i arcykaplanem w nagrode za to wszystko, czego dokonal, za sprawiedliwosc, za wiare, ktorej strzegl w swoim narodzie. Wszelkim bowiem spos
14,36 Za jego zycia i przez jego rece udalo sie wypedzic pogan z ich kraju i tych, ktorzy przebywali w Miescie Dawidowym w Jerozolimie. Wybudowali oni bowiem sobie zamek, a z niego robili wypady, swiatynie wokolo bezczescili, a przez to bardzo uwlaczali j
14,37 Osadzil w nim zydowskich zolnierzy i wzmocnil go jeszcze, aby byl obrona dla kraju i dla miasta. Ponadto podwyzszyl mury Jerozolimy.
14,38 Tak samo krol Demetriusz w nagrode za to potwierdzil mu stanowisko arcykaplana,
14,39 zamianowal go jednym ze swoich przyjaciol i uczcil go wielkim odznaczeniem.
14,40 Dowiedzial sie bowiem, ze Rzymianie nazywaja Zydow przyjaciolmi, sprzymierzencami i bracmi, i ze poslow Szymona przyjeli z honorami,
14,41 ze Zydzi i kaplani postanowili, iz Szymon bedzie ich wladca i arcykaplanem na wieki, tak dlugo, az powstanie wiarygodny prorok,
14,42 ze bedzie ich wodzem; ze on bedzie sie troszczyl o swiatynie i wyznaczal urzednikow, czuwajacych nad ich robotami publicznymi, nad krajem, wojskiem i twierdzami;
14,43 ze bedzie sie troszczyl o swietosci; ze wszyscy mu beda posluszni; ze jego imieniem beda znaczone wszystkie umowy spisywane w kraju, i ze bedzie sie ubieral w purpure i zloto.
14,44 Nikomu sposrod ludu ani spomiedzy kaplanow nie wolno odmowic znaczenia ani jednemu z tych przepisow, ani przeciwstawic sie jego zarzadzeniom. Bez jego pozwolenia nie wolno zwolywac zgromadzenia w obrebie kraju, ubierac sie w purpure ani uzywac zlote
14,45 Kazdy, kto uczyni cos przeciwko temu rozporzadzeniu lub odmowi znaczenia ktoremu z tych przepisow, zasluzy na kare.
14,46 Caly lud uznal za sluszne pozwolic Szymonowi postepowac zgodnie z tym, co zostalo wyzej powiedziane.
14,47 Szymon zas zgodzil sie i wyrazil swoja gotowosc pelnienia czynnosci arcykaplana, wodza i etnarchy Zydow i kaplanow oraz stania na czele wszystkich.
14,48 Postanowiono tez, ze dokument ten bedzie wyryty na tablicach z brazu i bedzie umieszczony na swiatynnym murze na widocznym miejscu.
14,49 Odpis zas tych uchwal polecili zlozyc w skarbcu, azeby Szymon i jego synowie mieli go pod reka.