Kulapathi E. Krishnamacharya - Reinkarnacja.pdf - Ludzie Wschodu - fluid.sun

Reinkarnacja

Kulapathi E. Krishnamacharya

Wykład, Genewa, 18.10.1981

Reinkarnacja

Kulapati E. Krishnamacharya, wykład, Genewa 19.10.1981

Mam dziś mówić o kilku aspektach reinkarnacji czy też ponownych narodzin. W

pewnych częściach globu ludzie znają te pojęcia. Niektórzy ludzie sądzą, że są to tylko

wierzenia, albo religijne zabobony. Z czasem ludzie dowiedzieli się o ewolucji na Ziemi.

Pojawienie się Darwina i jego następców raz jeszcze wprowadziło teorię ewolucji. Wielu

naukowców poprawiało Darwinowską teorię. Nawet teraz w teorii Darwina pozostaje sporo

nierozwiązanych problemów. Wciąż jeszcze należy wyjaśnić wiele rzeczy i wypełnić wiele

luk. W międzyczasie rozwinęła się nauka spirytualizmu ze wszystkimi swymi gałęziami.

Stopniowo uzupełniła brakujące elementy w teorii ewolucji. Dzięki czołowym myślicielom

świata zapełnione zostały luki w teorii ewolucji i mamy teraz samowystarczalną teorię.

Teoria zawiera 3 aspekty: teorię ewolucji, teorię reinkarnacji i teorię karmy.

Wszystkie trzy aspekty razem wzięte tworzą samowystarczalną naukę, a ludzie,

którzy ją rozumieją, nie patrzą na nią w świetle wierzeń religijnych. To nie jest wierzenie, to

jest prawda naukowa. Z pomocą zdrowego rozsądku rozumieją to ci, którzy zachowują

obiektywną postawę. Dla tych, którzy poddali się duchowej dyscyplinie, jest to sprawa

doświadczenia. W oczach prawdziwego naukowca jest to prosta prawda naukowa. Są

więc ludzie, którzy w to nie wierzą, są ludzie, którzy to rozumieją i w to wierzą, są też tacy,

którzy w to wierzą, choć tego nie rozumieją. Są również ludzie, którzy mają własne

fantastyczne teorie. Naszym celem jest dziś pozbieranie prawdziwych teorii, rozumianych

przez tych, którzy mają zdrowy rozsądek i doświadczenie w praktykach duchowych.

Niektórzy ludzie wierzą, że dusza może się urodzić jako istota ludzka lub jako

zwierzę. Wiele razy rodzimy się jako zwierzęta, a istoty ludzkie są rezultatem naszej

karmy. Ci, którzy robią dobre uczynki, rodzą się jako istoty ludzkie, ci, którzy robią złe

uczynki, rodzą się jako zwierzęta lub owady. Z punktu widzenia moralności teoria może

wydawać się dobra, ale jest to teoria na wpół zmyślona lub fantastyczna. W jaki sposób

zwierzęta mogą zdecydować, że chcą się urodzić jako istoty ludzkie, gdy robią dobre

uczynki, a unikają złych?

Niektórzy w Indiach wierzą, że mężczyźni rodzą się tylko jako mężczyźni, a kobiety

jako kobiety; również na Zachodzie spotkałem ludzi, którzy w to wierzą. To też nie jest

prawdą, ponieważ płeć męska czy żeńska to tylko biologiczne udogodnienia ciała

fizycznego mimo, że wielu z nas jest uwarunkowanych przez płeć. Ten ogrom emocji i

romantyzmu odczuwany przez królestwo biologiczne wobec płci żeńskiej i męskiej jest

danym przez naturę instynktem. Natura zatem nie zna podziału na dusze męskie i

żeńskie. Wybór zależy od tego, jaki duchowy trening jest dla duszy potrzebny. Natura uczy

nas różnych rzeczy. W zależności od tego, czy urodzimy się kobietą, czy mężczyzną,

uczymy się różnych aspektów życia, znajdujących swe doskonałe ucieleśnienie w

macierzyństwie i ojcostwie. Ponieważ oba te aspekty muszą być przez dusze

udoskonalane, jasne jest, że każdy z nas wiele razy rodzi się jako kobieta i wiele razy jako

mężczyzna. Ponieważ natura chce, abyśmy rozwijali się we wszystkich wymiarach,

męskim i żeńskim, to w zależności od potrzeby naszej ewolucji rodzimy się jako istota

żeńska lub męska. Stąd nieprawdą jest, że dusze męskie rodzą się jako mężczyźni, dusze

żeńskie jako kobiety. Naturalną sprawą jest, że istoty męskie interesują się bardziej

żeńskimi, natomiast istoty żeńskie interesują się bardziej mężczyznami. Jest to naturalny

instynkt, a powodem tego musi być dodatkowo rozwój temperamentu człowieka. Ponieważ

natura wymaga wielowymiarowego postępu, pomiędzy obiema płciami istnieje potrzeba

przyciągania się. Cała Ziemia ma swą własną oś działającą z pomocą obu biegunów

magnesu; gdzie tylko trzeba, natura wprowadza to dziwne zjawisko biegunowości (tj.

przyciągania się i odpychania). Fizyczne komórki męskie przyciągają żeńskie, a fizyczne

komórki żeńskie przyciągają męskie. Natura potrzebuje reprodukcji. Jeśli starannie

obserwujemy wszystkie te zjawiska, zrozumiemy, że musimy rodzić się zarówno jako

kobieta, jak i jako mężczyzna. Jeżeli mamy rozwijać naturę matki, rodzimy się, aby grać

rolę żony, jeśli mamy rozwijać naturę ojca, rodzimy się jako mąż. Zatem jeżeli jesteśmy

niedojrzali, gramy rolę męża i żony; jeśli jesteśmy dojrzali, uświadamiamy sobie ojcostwo

lub macierzyństwo. Tego oczekuje od nas natura. W zależności od potrzeb naszej ewolucji

możemy się w następnym wcieleniu urodzić jako istota żeńska lub męska. Niektórzy ludzie

sądzą, że rodzimy się raz jako mężczyzna, raz jako kobieta. Jest to prawdopodobne, ale

nie należy z tego robić reguły. Jest prawdopodobne, że osoba poświęcająca dużo uwagi

życiu seksualnemu będzie myśleć o płci przeciwnej, i że przyjmie tę płeć przy następnych

narodzinach. Jest takie prawdopodobieństwo.

Inna błędna koncepcja, znana w Indiach mówi, że para małżeńska w następnym

wcieleniu będzie również małżeństwem. W ponad 80% przypadków w Indiach małżeństwo

jest wynikiem wzajemnej identyfikacji dusz. Z wyjątkiem nielicznych mężczyzn stojących

nisko w ewolucji, nie ma miejsca na myślenie o ponownym małżeństwie. Typ uczuć

małżeńskich przeciętnej pary w Indiach jest czymś, co nie jest łatwo rozumiane na

Zachodzie. Stosunki takie powodują, że przeciętny Hindus myśli, że mąż i żona znów

rodzą się jako mąż i żona. Jest to tak samo jak z teorią o tym, że mąż i żona muszą

pracować w tym samym miejscu. Nie zawsze jest to możliwe. Natura ma swe własne

sposoby. Mąż i żona, ojciec i syn, matka i syn, brat i brat – wszystkie te relacje są

uwarunkowane przez jedne narodziny i nie ma tu żadnej ciągłości. Naturę interesuje

postęp, a nie sentymenty. Jest to przygotowawczy trening do miłości. Procedury natury

zawsze opierają się na czymś postępowym. Natura chce rozszerzać świadomość. Celem

jest stopniowy postęp świadomości, podobnie jak kwitnienie kwiatu. Natura grupuje i

reorganizuje w taki sposób, że ludzie o różnych naturach dzielić będą doświadczenia.

Mogą wtedy rozwijać wszystkie wymiary świadomości. Wyeliminujmy więc fałszywe i

nierozsądne poglądy.

Dochodzimy teraz do pozornie naukowych argumentów: niektórzy wierzą, że teoria

ewolucji i teoria reinkarnacji są ze sobą związane w taki sposób, że nasze zachowanie w

tym życiu pozwoli nam zrozumieć następne życie. Niektórzy wierzą, że mogą znać swe

poprzednie wcielenia. Przeprowadza się pewne eksperymenty i wiele jest emocji w

teoriach i konkluzjach na ten temat. W stanie hipnotycznym lub w transie zaczyna się

wymyślać przeróżne historie o poprzednich wcieleniach innych osób. W ciągu ostatnich 40

lat stało się to na Zachodzie bardzo powszechne. Osiągnęło to tak śmieszne rozmiary, że

np. pewna pani dzwoni w środku nocy do swego znajomego i mówi: „Odkryłam właśnie

wielką prawdę. Zrozumiałam, kim byłeś w poprzednim życiu. Byłeś Izaakiem Newtonem”.

Jej przyjaciel martwi się, bo jeśli miałby zaakceptować, że był Izaakiem Newtonem, to

ludzie zapytaliby go jutro o Prawa Newtona. A on jest w tym życiu bardzo słaby w

rachunkach.

Inna pani spotyka młodego mężczyznę i mówi: „Odkryłam o tobie coś miłego. W

ostatnim życiu byłeś moim mężem. Na to mężczyzna: „Jeśli nawet? I co z tego?”. Nie

miała na to odpowiedzi.

W Indiach opowiada się zabawną historię. Pewien człowiek przyszedł do

sannjasina i zapytał, jak może dowiedzieć się czegoś o poprzednich wcieleniach. Mnich

powiedział mu, że jest to niebezpieczne. „Ale ja chcę”, należał ów człowiek. Mnich podał

mu więc odpowiednią mantrę. Po 24 godzinach człowiek ten miał pewną wizję – zobaczył

swą żonę z poprzedniego życia. Obecnie była żoną innego młodego mężczyzny. Para ta

pojechała motocyklem do kina. Człowiek ów zobaczył to i poczuł wielką zazdrość. Poszedł

za nimi, zapominając, że chodziło o jego poprzednie życie. Był w transie. Wściekł się więc

na osobę, która zabrała „jego żonę” na film. Wszedł od razu do kina i usiadł obok „swej

żony”. Na to prawdziwy mąż wziął go za kołnierz i dał mu kopniaka. Wtedy mężczyzna

obudził się z transu i wrócił do domu do swej obecnej żony, aby żyć w spokoju.

Historie takie świadczą o tym, że ludzie mają o reinkarnacji różne wyobrażenia. Bez

wątpienia istnieje wiele powiązań między teorią karmy i reinkarnacji.

Obecne życie i jego wydarzenia mają być następstwem naszych wcześniejszych

uczynków. Na przykład, jeśli źle kogoś potraktowałem w poprzednim życiu, teraz ja będę

źle potraktowany. Jeśli skrzywdziłem kogoś w poprzednim wcieleniu, jest to

zarejestrowane w pamięci. Pamięć tę przechowują w sobie pewne tkanki ciała, tak, że

urodzę się ze słabszymi tkankami w jakiejś części ciała. Wskutek tego będę miał w tej

części nieuleczalną chorobę. Jest to ułamek wiecznej prawdy o prawie reinkarnacji, ale nie

jest to jeszcze cala prawda.

Jeśli rodzimy się jako rezultat poprzednich uczynków, to co spowodowało pierwsze

narodziny? Nie ma na to odpowiedzi. Zatem i ta teoria nie jest doskonała. Poza tym prawo

reinkarnacji nie ma nic wspólnego z teorią o wędrówce dusz. Otóż, czego uczą nas

Mistrzowie mądrości: cały system słoneczny jest rezultatem serii reakcji łańcuchowych,

których elementem są narodziny i rozwój planet. Nasza Ziemia jest częścią systemu

słonecznego. Na swe własne serie reakcji łańcuchowych zachodzących przy tworzeniu i

rozwoju masy Ziemi. Nierozsądne jest twierdzenie, że masa Ziemi jest sumą pewnych

minerałów. Musi istnieć jakaś świadomość, która przygotowuje te minerały. W przeciwnym

razie minerały nie mogłyby połączyć się w planetę zwaną Ziemią i pozostawać zwartą

masą jako nasz glob. Ziemski glob nie może sam obracać się wokół własnej osi – jest to

ruch jednolity. Nie może też krążyć wokół Słońca dając w efekcie pory roku. Wszystko to

dowodzi, że istnieje zespól inteligencji tworzących Ziemię. Są to tzw. Dewy, a ich świat

nazywa się Królestwem Dewów. To one czuwają nad reakcjami łańcuchowymi

zachodzącymi w materii Ziemi. Jeśli rozumie się całą spirytualistyczną teorię ewolucji,

minerały Ziemi wykazują reakcję łańcuchową ewolucji. Na ciała ciekłe, stałe i gazowe

działa żar Słońca i wieczne ciepło Ziemi. Trwa wielki eksperyment świadomej metalurgii.

Trwa wielki eksperyment magnetyczny, a na Ziemi produkuje się dużo elektryczności. Jest

to wielkie laboratorium, w którym dokonują się reakcje łańcuchowe ewolucji. Chodzi tu o

ewolucje atomów minerałów, atomów roślin, dusz zwierzęcych i dusz ludzkich. Wszystko

to dzieje się dzięki stopniowemu wzrostowi świadomości. Świeca świadomości rośnie

dopóty, dopóki nie znajdziemy się na Ziemi jako istoty ludzkie. Nawet później każdy z nas

musi się rozwijać. Stąd konieczność reinkarnacji i w rezultacie jako istoty ludzkie rodzimy

się wiele tysięcy razy.

Za każdym razem jesteśmy oczyszczeni z doświadczeń i mamy możliwość

postępować lepiej. Wolno nam czynić rzeczy, ponieważ nasze uczynki wymagają myślenia

i rozumienia. Myślenie i rozumienie będą ulepszone, gdy pozwoli się nam robić więcej

rzeczy.

Wiele uczymy się dzięki otoczeniu, wiele też uczymy się poprzez doświadczenie.

Wszystko, czego się uczymy, gromadzi się w naszych komórkach mózgu jako pamięć.

Kiedy tracimy ciało, tracimy też wszystkie zapisy pamięci. Nie pamiętamy żadnych

szczegółów. Jednocześnie nasza pamięć sporządza ze wszystkiego mikrofilmy. Pamięć tę

zachowamy w formie zasad-nasion. Nie powinniśmy się obawiać, że wszystko, czego się

nauczyliśmy, jest stracone, ponieważ nie wszystko jest nam potrzebne; i tak, jak co pięć

lat pali się dokumenty biurowe po zrobieniu koniecznych mikrofilmów, tak samo wszystkie

nauki i sztuki, których się nauczyliśmy i wszystkie informacje, jakie zebraliśmy i

przechowywaliśmy – będą bezlitośnie spalone. Rezultat naszych doświadczeń

przechowuje się jako jakość naszej inteligencji, przy czym sama inteligencja jest również

palona. Zachowują się potencjalne możliwości inteligencji, podobnie jak nasienie banana

zachowuje wszystkie części wielkiego bananowego drzewa. Pamięć przechowywana jest

zatem jako potencjalne możliwości, które – w razie potrzeby – mogą ponownie

zakiełkować. Stosownie do tych potencjalnych możliwości znów rodzimy się na Ziemi, a

nasza obecna osobowość to nic innego, jak kiełkowanie wszystkich naszych byłych

możliwości potencjalnych. Dlatego właśnie trudno jest zmienić czyjąkolwiek osobowość.

Można zmienić wierzenia, religię czy partię polityczną. Prawie nigdy nie można zmienić

indywidualności i osobowości. Są jak podpis i ręczne pismo osoby, dzięki którym możesz

ją zidentyfikować. Jak możesz zidentyfikować przyjaciela? Nie poprzez jego twarz, bo jeśli

widzisz go po piętnastu czy dwudziestu latach, jego twarz i rysy bardzo się zmieniają.

Przedtem miał piękne, jedwabiste włosy, a teraz jest jak księżyc w pełni, zupełnie łysy. Ale

jeśli mu się przyjrzysz, już po chwili powiesz: „Witaj, jak się masz?” Rozmawiasz z tym

samym człowiekiem, będziesz go mógł rozumieć tylko poprzez jego naturę i osobowość, a

nie jego wygląd fizyczny. Mówiąc wprost nie można zmienić osobowości. Jest ona sumą

wcześniejszych doświadczeń i zachowań.

Potrzebujemy czasu, aby zrozumieć, że wiele razy nie prowadzimy sensownego

życia. Potrzebujemy czasu; aby zrozumieć, czym jest życie. Gdy kończy się nasze

dzieciństwo i osiągamy młodość, jest nad nami chmura emocji. Przeszkadza zrozumieć

prawdę – podobnie, jak nie widać Słońca w pochmurny dzień. Przez dużą część naszej

młodości kierujemy się emocjami, a nie rozumieniem. Wskutek tego nadużywamy ciała i

umysłu postępując według naszego gustu, a nie według potrzeb, gdy chodzi o jedzenie,

picie, seks i rozrywki. Dlatego ciało jest bardzo zniszczone, jeszcze zanim osiągniemy

pewne rozumienie.

Natura dała nam śmierć i narodziny, ponieważ chce nam dać świeże ciało. Za

każdym razem otrzymujemy nowe ciało. Wiele razy dostajemy to w taki sposób, że

możemy wykorzystać potencjał naszych doświadczeń i zachowywać się lepiej. Kiedy już

raz zrozumiemy cel, nie potrzebujemy ciała. Nazywamy to uwolnieniem lub Nirwaną. W

każdym okresie życia robimy pewne rzeczy i angażujemy się w różne sytuacje. Musimy

oczyścić się z tego zaangażowania i dlatego wiele naszych narodzin okupionych jest

zapłatą. Próbując zapłacić za wcześniejsze uczynki wzrastamy emocjonalnie i stwarzamy

nowe komplikacje; stąd ponowna potrzeba oczyszczenia się z nich. Tak więc śmierć i

narodziny następują tyle razy, aż oczyścimy obecne uczynki. Będziemy wtedy w stanie

zrozumieć, czym w rzeczywistości jest życie. Cel ewolucji będzie spełniony. Reinkarnacja

to część reakcji łańcuchowych zachodzących na Ziemi. Prawdziwą przyczyną narodzin na

Ziemi są reakcje łańcuchowe planety, a nie tylko nasze wcześniejsze uczynki . Te same

reakcje łańcuchowe popychają nas naprzód w celu wypełnienia wielkiego planu Ziemi.

Istnieje plan wzrostu świadomości na Ziemi. Zgodnie z nim stworzeni jesteśmy jako

iskierki świadomości. Każda iskierka ma swój wehikuł (ciało) złożony z różnych warstw.

Owe warstwy zwiemy ciałem, umysłem itd. Za każdym razem odrzucamy stare wehikuły, a

przyjmujemy nowe – zgodnie z planem Ziemi. Zauważmy, w jaki sposób nurt rzeki wpływa

na wodę w jej kanałach. Podobnie – według planu Ziemi stwarzani jesteśmy i produkowani

w królestwie ludzkim. I znów rodzimy się zgodnie z wielkim planem.

Zrozumienie siebie dzieli się na 2 części. Przede wszystkim nie umiemy rozwiązać

problemu ewolucji i znów musimy się rodzić. Jeśli wierzę, że mam własne życie, i jeśli ty

wierzysz, ze masz własne życie - relacje będą zupełnie inne. W ten sposób każdy ma swój

własny sposób życia, wierząc w oddzielne narodziny i odrodzenia. Zrozumiemy potem, że

istnieje ocean świadomości; że każdy z nas żyje w nim jako fala indywidualnej

świadomości. Istnieje wciąż warstwa świadomości, w której wcale nie jesteśmy oddzieleni

od innych. Jesteśmy oddzieleni w umyśle. Podałem wam wczoraj przykład o tysiącu

butelkach zanurzonych w rzece. Każda butelka ma własną wodę, ale wszystkie butelki

zanurzone są w tej samej wodzie. Jest w nas wszystkich jedna świadomość i jedno życie,

w którym istniejemy. Jednocześnie – podobnie, jak każda butelka ma swą własną wodę –

w naszych umysłach mamy oddzielne istnienie. Owo oddzielne istnienie tworzy lęki i

zazdrość, właśnie z powodu tej oddzielności. W rezultacie żyjemy bezradni jak sieroty albo

bezdomni żebracy, z naszymi obawami o innych i naszą przyszłość, z naszymi

Kulapathi E. Krishnamacharya - Reinkarnacja.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: