Święty Tomasz z Akwinu.pdf

(1053 KB) Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
Święty Tomasz z
Akwinu.
1225 - 1274
853041984.003.png 853041984.004.png
Bibliografia
Urodzony około 1225 w Roccasecca w Królestwie Neapolu, jako syn hrabiego
Akwinu Landulfa i Teresy Caracciolo. Jego wuj Siibald był opatem
zamożnego, benedyktyńskiego klasztoru na Monte Cassino, gdzie Tomasz od
5 do 14 roku życia pobierał nauki – rodzina oczekiwała, że Tomasz zostanie
następcą wuja. Od 1239 studiował sztuki wyzwolone u Piotra z Hibernii na
uniwersytecie w Neapolu, ale po pięciu latach porzucił zakon benedyktynów i
przyłączył się do dominikanów. W drodze do Paryża został uwięziony przez
rodzinę, która chciała, żeby Tomasz objął wysokie stanowisko kościelne,
jednak mimo to wytrwał w swoim zamiarze bycia dominikaninem. Po
uwolnieniu (1245) udał się na studia do Paryża. Następnie (w 1248) udał się
na dalsze studia do Kolonii, gdzie był uczniem Alberta Wielkiego. Tam uzyskał
stopień bakałarza biblijnego i napisał pierwsze dzieła, m.in. komentarze do
Księgi Izajasza (Expositio super Isaiam ad litteram).
853041984.005.png
Przebywał kilkakrotnie na uniwersytecie paryskim,
gdzie od 1252 wykładał sentencje Piotra Lombarda.
Komentarz do sentencji (Scriptum super sententias)
stanowi systematyczny wykład myśli Tomasza.
Wtedy też powstały O bycie i istocie (De ente et essentia)
oraz O zasadach natury (De principiis nature).
W 1256 został magistrem teologii oraz wziął czynny
udział w sporze między mendykantami a świeckimi
profesorami uniwersytetu w Paryżu. W 1261 rozpoczął
Summę przeciw poganom (Summa contra gentiles),
zwaną też Summą filozoficzną (systematyczny wykład
filozofii i teologii naturalnej, ukończony ok. 1266).
853041984.006.png
Między 1261 a 1265 Tomasz przebywał w Orvieto jako nauczyciel w
szkole dominikańskiej. Powstał wówczas m.in. Komentarz do Księgi
Hioba (Expositio super Iob ad litteram), a także komentarz do O
Imionach Bożych Pseudo-Dionizego (Super librum Dionisii De divinis
nominibus). Na życzenie papieża, między 1263 a 1268 zestawił „Złoty
łańcuch” do czterech Ewangelii (Catena aurea in
quattuor Evangelia), w której umieścił
nieznane fragmenty pism ojców greckich.
853041984.001.png
W 1265 udał się do Rzymu, by nauczać w tamtejszej szkole
dominikańskiej. Rozpoczął wówczas pracę nad Summą Teologii
(Summa theologiae; błędnie zwaną niekiedy Summą teologiczną,
Summa theologica). W Rzymie Tomasz napisał m.in. wiele kwestii
dyskutowanych, komentarzy do dzieł Arystotelesa, np. O duszy
(Sententia libri De anima), rozprawę O władzy (De regno) oraz
niedokończone Streszczenie teologii. W trakcie pobytu w Rzymie
odwiedzał dwór papieski w Viterbo, gdzie w 1267 zetknął się z
Wilhelmem z Moerbecke. Jesienią 1268 wrócił do Paryża. Wtedy też
powstały komentarze do wybranych ksiąg nowotestamentowych
oraz kwestie dyskutowane, m.in. O złu (De malo), niedokończony
traktat O substancjach czystych (De substantis separatis),
853041984.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin