Park sprzętu technicznego 2.7.rtf

(635 KB) Pobierz
2

2.7. Park sprzętu technicznego

Park sprzętu technicznego jest to wydzielony i ogrodzony teren w obrębie jednostki wojskowej lub poza nią, przeznaczony do przechowywania, obsługiwania i remontu sprzętu technicznego[44].

W zależności od miejsca funkcjonowania, jednostki wojskowe organizują parki:

polowe – urządzane w miejscach czasowego pobytu wojsk np. w czasie ćwiczeń na poligonach, podczas manewrów i wykonywania zadań specjalnych a także w czasie działań bojowych,

stałe – urządzane w miejscu stałego postoju jednostki w garnizonie.

Park polowy powinien zawierać niezbędne elementy, potrzebne do wykonywania obsługiwań technicznych i remontów bieżących oraz zapewniać ochronę i bezpieczny postój znajdującego się w nim sprzętu. Zasadnicze wyposażenie tych elementów powinny stanowić ruchome środki obsługowo-remontowe, będące na wyposażeniu jednostek wojskowych. W rejonach ośrodków szkolenia poligonowego należy w miarę możliwości organizować stałe obiekty infrastruktury technicznej. Dotyczy to szczególnie elementów mających wpływ na ochronę środowiska (akumulatorownie, myjnie, stanowiska obsługiwań technicznych i remontów bieżących).

Rozmieszczenie poszczególnych elementów parku powinno zapewniać funkcjonalne ich wykorzystanie w procesie eksploatacji pojazdów i dobrą organizację pracy. Przede wszystkim musi odpowiadać warunkom bezpieczeństwa przeciwpożarowego i zapewniać technologiczny ciąg czynności obsługowo-remontowych, bezkolizyjny ruch pojazdów wewnątrz parku oraz bezpieczny wjazd i wyjazd z parku.

Zasadniczymi elementami parku stałego są rejony obsługi, remontu i postoju, uzbrojenie terenu oraz ich urządzenia i wyposażenie.

Rejon obsługi obejmuje:

1. Budynek służby dyżurnej parku sprzętu technicznego (PST) z punktem kontroli technicznej (PKT) w parkach stałych (w parkach polowych może to być namiot lub kontener) umieszcza się przy głównej bramie wyjazdowej i wjazdowej parku. Przeznaczony jest on do wykonywania zadań przez służbę dyżurną parku. Pomieszczenie dla dyżurnego parku i dyżurnego PKT powinno umożliwiać dobry wgląd na bramę wjazdową i wyjazdową oraz na teren parku. Przed budynkiem PST powinno znajdować się miejsce (plac) przeznaczone do kontroli pojazdów wyjeżdżających z parku i powracających do niego. Ponadto w pobliżu bramy wyjazdowej należy wydzielić miejsce dla pojazdów oczekujących na użytkowników (dowódców i dysponentów pojazdów).

2. Ciąg obsługiwań bieżących organizowany w parkach stałych powinien obejmować następujące elementy rozmieszczone bezpośrednio po sobie w kolejności wynikającej z procesu technologicznego wykonywania obsługiwania bieżącego pojazdów:

Ø      stanowisko czyszczenia i mycia pojazdów,

Ø      stację materiałów pędnych i smarów (mps),

Ø      stanowiska obsługowe.

 

Czyszczenie i mycie pojazdów powinno się odbywać w następujących etapach:

Ø      czyszczenie wstępne podwozi pojazdów gąsienicowych,

Ø      czyszczenie wstępne pojazdu,

Ø      czyszczenie wnętrza pojazdu,

Ø      czyszczenie z zewnątrz,

Ø      końcowe czyszczenie i sprzątanie,

Ø      suszenie.

Dla wykonania czyszczenia wstępnego podwozi gąsienicowych buduje się przed parkiem specjalne stanowiska składające się np. z odcinka utwardzonej drogi o falistym ukształtowaniu nawierzchni (tzw. tarki) lub oczyszczarki mechanicznej układu jezdnego typu suchego lub basenu wstępnego mycia podwozi (tzw. brodzika).

Na terenie parku punkt czyszczenia i mycia pojazdu powinien składać się z:

Ø      pomostów do wstępnego zewnętrznego czyszczenia pojazdów, czyszczenia wnętrz i mycia pojazdów,

Ø      oprzyrządowania do mycia, doprowadzenia wody, odprowadzenia i oczyszczenia wody po myciu,

Ø      instalacji sprężonego powietrza, umożliwiającą suszenie pojazdów po myciu.

Tankowanie i uzupełnianie innych płynów eksploatacyjnych powinno odbywać się za myjnią w odległości pozwalającej na ustawienie się kolejki oczekujących pojazdów. W każdym przypadku myszą być zachowane odległości od pozostałych budynków parku zgodnie z przepisami przeciwpożarowymi.

Stacje mps powinny być wyposażone w:

Ø      podziemne zbiorniki na bieżący zapas paliwa i oleju,

Ø      dystrybutory paliwa,

Ø      sprzęt ułatwiający napełnianie,

Ø      pomieszczenie do prowadzenia rozliczeń wydawanych mps,

Ø      sprzęt przeciwpożarowy.

W szczególnych przypadkach (np. w parkach polowych) zezwala się na organizowanie tankowania bezpośrednio z cystern samochodowych. Stacja mps powinna mieć napisy ostrzegawcze „PALENIE WZBRONIONE”, a materiały pędne i smary znajdujące się na stacji muszą być przechowywane w oryginalnych opakowaniach.

Stanowiska obsługowe powinny zapewniać wykonanie przez kierowcę (załogę) czynności wchodzących w zakres obsługiwania bieżącego pojazdów. Stanowiska obsługowe należy organizować jako uniwersalne dla pojazdów kołowych i gąsienicowych w wydzielonych pomieszczeniach budynku warsztatowego lub garażu, ewentualnie pod wiatą umożliwiającą wykonanie kompleksowego obsługiwania sprzętu. Liczbę stanowisk obsługowych należy określić w zależności od rodzaju i liczby dziennie eksploatowanych egzemplarzy sprzętu.

Rejon remontu jest to odpowiedni typ warsztatu.

Warsztat obsługowo-remontowy w zależności od etatu pododdziału remontowego, może obejmować:

Ø      stację kontroli pojazdów lub stanowiska diagnostyczne,

Ø      stanowiska do wykonywania obsługiwań technicznych sprzętu (mycia, czyszczenia, smarowania, regulacji i przeglądu),

Ø      stanowiska remontu sprzętu (demontażowo-montażowe),

Ø      działy warsztatowe: naprawy zespołów, naprawy aparatury paliwowej, ślusarsko-mechaniczny, elektromechaniczny, akumulatorownię (naprawy, ładowania i przechowywania akumulatorów), blacharsko-spawalniczy, stolarsko-tapicerski, malarski (lakierniczy),

Ø      działy pomocnicze: narzędziownie, magazyn techniczny, kancelaria kierownika warsztatu obsługowo-remontowego,

Ø      pomieszczenia socjalno bytowe.

W zależności od wielkości, rodzaju i charakteru jednostki, warunków lokalowych itp., poszczególne stanowiska i działy warsztatowe mogą nie występować jako osobne stanowiska. Wyposażenie stanowisk i działów warsztatu obsługowo-remontowego powinno obejmować urządzenia, przyrządy, narzędzia i instrukcje niezbędne do wykonywania obsługiwań technicznych i remontów bieżących sprzętu. Wyposażenie to powinno być ściśle dostosowane do zakresu prac wykonywanych na poszczególnych stanowiskach i działach warsztatu. Należności wyposażenia warsztatowego określają zestawy wyposażenia warsztatów, ustalone dla poszczególnych jednostek i pododdziałów remontowych specjalnymi przepisami. Budynek (hala) warsztatowy powinien być wyposażony w odpowiednie urządzenia dźwigowe (suwnice, wciągarki). Przykładowo, urządzenie stanowisk do obsługiwań powinno zapewnić wykonanie następujących prac:

Ø      kontrolnych i zwiększających bezpieczeństwo jazdy,

Ø      regulację mechanizmów układu kierowania,

Ø      obsługiwanie filtrów powietrza, paliwa i oleju,

Ø      smarowanie węzłów smarowniczych i mechanizmów,

Ø      określanie stanu technicznego i stopnia zużycia mechanizmów,

Ø      prac demontażowo-montażowych dla wykrycia niesprawności lub remontów bieżących o małej pracochłonności.

Rejon postoju pojazdów na terenie parku obejmuje garaże, magazyny (ogrzewane i nieogrzewane), wiaty i wydzielone utwardzone place odpowiednio wyposażone i przygotowane.

Poza terenem parku mogą być przechowywane pojazdy załadowane niebezpiecznymi materiałami (amunicją, mps, materiałami wybuchowymi itp.), a także inne pojazdy w przypadkach podyktowanymi względami bezpieczeństwa i gotowości bojowej jednostki. Pojazdy grupy konserwacyjnej i stanowiące zapas wojenny należy przechowywać oddzielnie i odpowiednio zabezpieczyć. Na miejscach postoju w parku pojazdy należy rozmieszczać pododdziałami, grupując oddzielnie pojazdy gąsienicowe i kołowe. W miejscach postoju przy ustawianiu pojazdów należy uwzględniać warunki lokalne, dążąc jednocześnie do zachowania odpowiednich odległości minimalnych[45] jak przedstawiają rys. 2.6.a), 2.6.b), 2.6.c), 2.6.d). Zachować jednocześnie trzeba warunki zapewniające bezpieczny wjazd i wyjazd na stanowisko, bezpieczeństwo przeciwpożarowe, bhp i ochronę.









 

Rys. 2.6.a) minimalne odległości w metrach pomiędzy pojazdami gąsienicowymi
w miejscach postoju w garażu,

 

                      

 

Rys. 2.6.b) minimalne odległości w metrach pomiędzy pojazdami gąsienicowymi
w miejscach postoju na placu,

 















Rys. 2.6.c) minimalne odległości w metrach pomiędzy pojazdami kołowymi
w miejscach postoju w garażu,

Rys. 2.6.d) minimalne odległości pomiędzy pojazdami kołowymi
w miejscach postoju na placu.

Pojazdy przechowywane w miejscach postoju powinny:

Ø     być sprawne technicznie,

Ø     mieć napełnione układy płynami eksploatacyjnymi,

Ø     mieć sprawne i kompletne urządzenia,

Ø     być wyposażone w należne im narzędzia i sprzęt pomocniczy chyba, że szczegółowe przepisy stanowią inaczej.

Każdy pojazd powinien mieć określone miejsce postoju oznaczone tabliczką z napisem podającym markę i typ pojazdu, numer rejestracyjny i taktyczny. Przy przechowywaniu pojazdów kołowych obciążonych należy odciążyć zawieszenie, wstawiając między ramę pojazdu i twarde podłoże klocki o długości zapewniającej minimalną przyczepność opon do podłoża, niezbędną do ruszenia pojazdem z miejsca. Dodatkowo pojazd powinien być zabezpieczony klinami przed możliwością samoczynnego przetoczenia się. Pojazdy na placach postoju oraz w garażach przechowuje się bez zamkniętych zamków drzwi. Klucze od zamków drzwi pojazdów grupy eksploatacyjnej razem z kluczami do włączników zapłonu powinny być przechowywane w punkcie kontroli technicznej, a pojazdów grupy konserwacyjnej w kabinach. Bramy garaży zabezpiecza się zamykając je z zewnątrz jedną kłódką z linką stalową przeciągnięte przez uchwyty poszczególnych drzwi i oplombowanie. Klucze od pomieszczeń garażowych zamykanych na terenie parku należy przechowywać u dyżurnego parku.

W miejscach postoju zezwala się na wykonywanie:

Ø     zabiegów konserwacyjnych związanych z postawieniem pojazdu na przechowywanie,

Ø     przeglądów kontrolnych i czynności związanych z przygotowaniem pojazdu do uruchomienia i wyjazdu,

Ø     czynności związanych z organizowaniem dnia technicznego.

W miejscach postoju zabrania się:

Ø     przechowywania pojazdów niesprawnych technicznie; dopuszcza się przechowywanie pojazdów niesprawnych oczekujących na remont średni lub główny lub przekazanie do Agencji Mienia Wojskowego i opatrzonych tabliczką z odpowiednią informacją,

Ø     napełniania pojazdów materiałami pędnymi oraz spuszczania tych materiałów ze zbiorników,

Ø     czyszczenia i przemywania naftą, benzyną lub olejem napędowym zespołów, części i ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin