Dziecko najdroższe, już na zawsze śpij wtulone w moją pierś
Już nigdy nie pozwolę ci uciec, niewiniątko moje
Co do niej, to po prostu o niej zapomnij
Aby nie polizał on twojego ucha, skręciłam już kark
Tego ochryple miauczącego kota
Bądźmy tylko we dwoje, nie potrzebny jest nikt poza nami
Tylko ja jestem w stanie cię zaspokoić
Wokół twoich kostek zatrzasnę srebrne kajdany
Abyś ponownie nie popełnił tego samego błędu
Dziecko najdroższe, ssij słodki miód pulsujący w mojej piersi
Już nigdy nie cię nie puszczę, niewiniątko moje
Nie musisz się już nią przejmować
Jeśli znów wyciągnęłaby swoje pazury i przyszła mi cię odebrać
Zastrzelę ją własnymi rękoma
Nie opieraj się, dalej, oddaj mi wszystko
Tylko ja pozwolę ci żyć
Odetnę i odrzucę twoje skrzydła
Abyś nie odleciał donikąd
piniakorin